روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۶۹۲

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

علي بن ابراهيم عن ابيه عن ابن ابي عمير عن اسحاق بن ابي هلال المدايني عن حديد عن ابي عبد الله ع قال :

إِنَّ اَلْعَبْدَ لَيَدْعُو فَيَقُولُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِلْمَلَكَيْنِ قَدِ اِسْتَجَبْتُ لَهُ وَ لَكِنِ اِحْبِسُوهُ بِحَاجَتِهِ فَإِنِّي أُحِبُّ أَنْ أَسْمَعَ صَوْتَهُ وَ إِنَّ اَلْعَبْدَ لَيَدْعُو فَيَقُولُ اَللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى عَجِّلُوا لَهُ حَاجَتَهُ فَإِنِّي أُبْغِضُ صَوْتَهُ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۷۵

از حديد، از امام صادق (ع) فرمود: راستى بنده دعا مى‏كند و خدا عز و جل به دو فرشته مى‏فرمايد: من دعاى او را به اجابت رسانيدم ولى حاجت او را نگهداريد تا او باز هم دعا كند، زيرا من دوست دارم آوازش را بشنوم و راستى‏ بنده‏اى هم هست كه دعا مى‏كند و خدا تبارك و تعالى مى‏فرمايد: زود حاجتش را بدهيد، زيرا من از آوازش بدم مى‏آيد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۴۵

و نيز آن حضرت عليه السّلام فرمود: همانا بنده‏اى دعا كند پس خداى عز و جل بدو فرشته (كه موكل بر انسان هستند يا دو فرشته ديگر) فرمايد: من دعاى او را باجابت رساندم ولى حاجتش را نگهداريد، زيرا كه من دوست دارم آواز او را بشنوم، و همانا بنده‏اى هم هست كه دعا كند پس خداى تبارك و تعالى فرمايد: زود حاجتش را بدهيد كه آوازش را خوش ندارم.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۴۷

على بن ابراهيم، از پدرش، از ابن‏ابى‏عمير، از اسحاق بن ابى‏هلال مدائنى، از حديد، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «بنده‏اى هست كه دعا مى‏كند، پس خداى- تعالى- به دو فرشته مى‏فرمايد كه: از برايش مستجاب شد، وليكن او را به حاجتش حبس كنيد والحال به او مدهيد، كه من دوست مى‏دارم كه آواز او را بشنوم. و به درستى كه بنده‏اى هست كه دعا مى‏كند، پس خداى- تبارك و تعالى- مى‏فرمايد كه: بشتابيد و به زودى حاجتش را به او دهيد و از برايش روا كنيد، كه من آواز او را دشمن مى‏دارم».