روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۶۰۳

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

علي بن ابراهيم عن ابيه عن حماد بن عيسي عن ابي عبد الله ع قال سمعته يقول :

اُدْعُ وَ لاَ تَقُلْ قَدْ فُرِغَ مِنَ اَلْأَمْرِ فَإِنَّ اَلدُّعَاءَ هُوَ اَلْعِبَادَةُ إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ إِنَّ اَلَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبََادَتِي سَيَدْخُلُونَ‏ جَهَنَّمَ‏ دََاخِرِينَ‏ وَ قَالَ‏ اُدْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۱۷

از حماد بن عيسى، گويد: شنيدم امام صادق (ع) مى‏فرمود: دعا كن و مگو كارها تمام شده است، زيرا دعا، همان عبادت است، زيرا خدا عز و جل فرمايد (۶۰ سوره مؤمن): «راستى آن كسانى كه تكبر ورزند از عبادتم به زودى خوار و زبون به دوزخ مى‏روند» و هم فرموده است (۶۰ سوره مؤمن): «مرا بخوانيد تا براى شما اجابت كنم».

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۱۲

حماد بن عيسى گويد: شنيدم از حضرت صادق عليه السلام كه ميفرمود: دعا كن و مگو كار از كار گذشته است زيرا دعا همان عبادت است و خداى عز و جل فرمايد: «آنان كه از عبادت من تكبر ورزند زود است كه سرافكنده بدوزخ در آيند» (سوره مؤمن آيه ۶۰) و نيز فرموده است: «مرا بخوانيد تا اجابت كنم» (اين آيه نيز اول همان آيه پيشين است).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۰۱

على بن ابراهيم، از پدرش، از حمّاد بن عيسى، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه گفت: شنيدم از آن حضرت كه مى‏فرمود: «دعا بكن و مگو كه از امر فراغ حاصل شده و هر چه مقدّر شده خواهد شد؛ زيرا كه دعا عبادت است. و به درستى كه خداى- تعالى- مى‏فرمايد كه: «إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرِينَ» «۱» و فرموده است كه: «ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ» «۲»؛ يعنى: بخوانيد مرا تا شما را اجابت نمايم» (و دعاى شما را استجاب گردانم، و آن‏چه سؤال كرده‏ايد به شما عطا فرمايم). ( ۱). غافر، ۶۰. ( ۲). غافر، ۶۰.