روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۵۷۹

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن محمد بن عيسي عن يونس عن رجل عن ابي عبد الله ع قال :

قَالَ‏ اَلْخَضِرُ لِمُوسَى ع‏ يَا مُوسَى‏ إِنَّ أَصْلَحَ يَوْمَيْكَ اَلَّذِي هُوَ أَمَامَكَ فَانْظُرْ أَيُّ يَوْمٍ هُوَ وَ أَعِدَّ لَهُ اَلْجَوَابَ فَإِنَّكَ مَوْقُوفٌ وَ مَسْئُولٌ وَ خُذْ مَوْعِظَتَكَ مِنَ اَلدَّهْرِ فَإِنَّ اَلدَّهْرَ طَوِيلٌ قَصِيرٌ فَاعْمَلْ كَأَنَّكَ تَرَى ثَوَابَ عَمَلِكَ لِيَكُونَ أَطْمَعَ لَكَ فِي اَلْآخِرَةِ فَإِنَّ مَا هُوَ آتٍ‏ مِنَ اَلدُّنْيَا كَمَا هُوَ قَدْ وَلَّى مِنْهَا

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۵۷۳

از امام صادق (ع) كه خضر به موسى (ع) گفت: اى موسى! بهترين دو روزت همان روزى است كه در برابر تو حاضر است بپا كه چه روزى است آن، و براى آن جواب آماده كن، زيرا تو بازداشت شوى و باز پرسى گردى، تو بايد از روزگار پند بگيرى، زيرا روزگار پر دراز است و پر كوتاه، چنان كار كن كه گويا ثواب كار خود را به چشم مى‏بينى تا بهتر به آخرت خود اميدوار باشى، راستى كه آنچه از دنيا مى‏آيد به مانند همانى است كه پشت كرده و رفته است.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۱۹۸

و نيز حضرت صادق عليه السّلام فرمود: اى موسى بهترين دو روز (زندگانى دنيا و آخرتت) همان روزى است كه در پيش دارى (كه روز آخرت باشد) پس ببين كه آن روز چه روزى است و جوابى براى آن آماده و مهيا كن، زيرا تو بازداشت شوى، و پرسش شوى، و تو پند خود را از دنيا بگير، زيرا روزگار هم دراز است و هم كوتاه، پس چنان كار كن كه گويا ثواب كردارت را بچشم خود ببينى تا بآخرت خود اميدوارتر باشى، زيرا آنچه از دنيا بيايد همانند آنست كه رفته است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۲۷۷

على بن ابراهيم، از محمد بن عيسى، از يونس، از مردى، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه: «خضر به موسى عليهما السلام گفت كه: اى موسى! به درستى كه شايسته‏ترين روز تو، آن روزى است كه در پيش روى تو است؛ پس بنگر كه آن روز چه روز است، و جواب را از براى آن آماده ساز؛ زيرا كه تو باز داشته مى‏شوى و پرسيده خواهى شد. و پند خويش را از روزگار فرا گير؛ زيرا كه روزگار، درازى است كوتاه؛ پس چنان عمل كن كه گويا تو ثواب عمل خود را مى‏بينى، تا آنكه تو را در مزدت اميدوارتر گرداند؛ پس به درستى كه آنچه آينده است از دنيا، مانند آن چيزى است كه پشت گردانيده و رفته است از آن».