روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۵۶

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد عن بعض اصحابه عن صالح بن حمزه رفعه قال قال ابو عبد الله ع :

إِنَّ مِنَ اَلْعِبَادَةِ شِدَّةَ اَلْخَوْفِ مِنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ يَقُولُ اَللَّهُ إِنَّمََا يَخْشَى اَللََّهَ مِنْ عِبََادِهِ اَلْعُلَمََاءُ وَ قَالَ جَلَّ ثَنَاؤُهُ فَلاََ تَخْشَوُا اَلنََّاسَ وَ اِخْشَوْنِ‏ وَ قَالَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى وَ مَنْ يَتَّقِ اَللََّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً قَالَ وَ قَالَ‏ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ إِنَّ حُبَّ اَلشَّرَفِ وَ اَلذِّكْرِ لاَ يَكُونَانِ فِي قَلْبِ اَلْخَائِفِ اَلرَّاهِبِ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۲۱۳

از امام صادق (ع) كه فرمود: به راستى از عبادت است سخت ترسيدن از خدا عز و جل، خدا مى‏فرمايد (۲۸ سوره فاطر): «همانا دانشمندانند كه از خدا ترسانند» و خدا جل شأنه فرمايد (۴۴ سوره مائده): «از مردم نترسيد و از من بترسيد» و فرمود تبارك و تعالى (۲ سوره طلاق): «هر كه بترسد از خدا براى او گشايشى مقرر سازد».

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۱۱

امام صادق عليه السّلام فرمود: همانا قسمتى از عبادت ترس از خداى عز و جل است، خدا ميفرمايد «تنها بندگان دانشمند خدا از او ميترسند، ۲۸ سوره ۳۵» و نيز خداى- جل ثناؤه- فرمايد: «از مردم نترسيد و از من بترسيد، ۴۴ سوره ۵» و باز خداى تبارك و تعالى- فرمايد: «هر كه از خدا پروا كند، برايش راه نجاتى مقرر دارد، ۲ سوره ۶۵» و امام صادق عليه السّلام فرمود: حب جاه و شهرت در دل ترسان و بيمناك نباشد (پس كسى كه از خدا ترسد، حب رياست و شهرت ندارد).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۱۹۵

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد بن محمد بن خالد، از بعضى از اصحاب خويش، از صالح بن حمزه آن را مرفوع ساخته، و گفته كه، امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه: «از جمله عبادت خدا آن است كه، كسى سخت از خداى عز و جل بترسد. خداى عز و جل مى‏فرمايد كه: «إِنَّما يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ» «۱»، و ترجمه آن مذكور شد، «۲» و آن جناب جلّ ثناؤه فرموده است كه: «فَلا تَخْشَوُا النَّاسَ وَ اخْشَوْنِ» «۳»؛ يعنى: «پس مترسيد از مردمان، و بترسيد از من». و آن جناب- تبارك و تعالى فرموده است كه: «وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً» «۴»؛ يعنى: «و هر كه بترسد از خدا، خدا از برايش قرار مى‏دهد جاى بيرون شدن را؛ يعنى: خلاصى از اندوه دنيا و آخرت». راوى مى‏گويد كه: حضرت صادق عليه السلام فرمود: «به درستى كه دوستىِ شرف و بزرگوارى و آوازه، در دل كسى كه ترسان و لرزان باشد، نمى‏باشد». __________________________________________________

(۱). فاطر، ۲۸.
(۲). و از ميان بندگان خدا تنها دانايان از او مى‏هراسند.
(۳). مائده، ۴۴.
(۴). طلاق، ۲.