روایت:الکافی جلد ۱ ش ۶۷۴

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد عن محمد بن سنان عن يونس بن يعقوب عن الحارث بن المغيره و عده من اصحابنا منهم عبد الاعلي و ابو عبيده و عبد الله بن بشر الخثعمي سمعوا ابا عبد الله ع يقول :

إِنِّي لَأَعْلَمُ مَا فِي اَلسَّمَاوَاتِ وَ مَا فِي اَلْأَرْضِ وَ أَعْلَمُ مَا فِي‏ اَلْجَنَّةِ وَ أَعْلَمُ مَا فِي‏ اَلنَّارِ وَ أَعْلَمُ مَا كَانَ وَ مَا يَكُونُ قَالَ ثُمَّ مَكَثَ هُنَيْئَةً فَرَأَى أَنَّ ذَلِكَ كَبُرَ عَلَى مَنْ سَمِعَهُ مِنْهُ فَقَالَ عَلِمْتُ ذَلِكَ مِنْ‏ كِتَابِ اَللَّهِ‏ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ فِيهِ تِبْيَانُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۳۰۷

حارث بن مغيره و عده‏اى از اصحاب ما (شيعه) كه از آنها بود، عبد الاعلى، ابو عبيده و عبد الله بن بشر خثعمى همه شنيدند كه امام صادق (ع) مى‏فرمود: به راستى من مى‏دانم آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است و مى‏دانم آنچه در بهشت است و آنچه در دوزخ است و ميدانم آنچه بود و آنچه مى‏باشد، گويد: سپس اندكى صبر كرد و ديد كه اين سخن بر هر كه شنيد گران آمد پس فرمود: من اينها را از كتاب خدا عز و جل مى‏دانم، زيرا خدا عز و جل مى‏فرمايد: در آن بيان واضح هر چيزى است (شايد نقل بمعنى فرموده زيرا آنچه در مصاحف است اين است (۸۹ سوره نحل): «تِبْياناً لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ» يا در قرائت ائمه چنين بوده است) از مجلسى (ره).

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۳۸۸

جماعتى از اصحاب كه عبد الاعلى و ابو عبيدة و عبد اللَّه بن بشر خثعمى از آن جمله بودند، از امام صادق عليه السلام شنيدند كه فرمود: من آنچه در آسمانها و زمين است مى‏دانم و آنچه در بهشت و دوزخست مى‏دانم و گذشته و آينده را مى‏دانم، سپس اندكى تأمل كرد و ديد اين سخن بر شنوندگان گران آمد، لذا فرمود: من اين مطالب را از كتاب خداى عز و جل مى‏دانم. خداى عز و جل ميفرمايد «بيان هر چيز در قرآنست» (آيه شريفه در سوره نحل باين صورتست: تبيانا لكل شى‏ء» پس فرمايش امام عليه السلام يا بطريق نقل بمعنى و يا قرائت مختص بائمه است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۸۲۷

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد بن محمد، از محمد بن سنان، از يونس بن يعقوب، از حارث بن مغيره و چند نفر از اصحاب ما كه از جمله ايشانند: عبدالاعلى و ابو عُبيده و عبداللَّه بن بِشْر خَثعمى كه شنيدند از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى‏فرمود: «من آنچه را كه در آسمان‏ها و آنچه را كه در زمين است مى‏دانم، و آنچه در بهشت است مى‏دانم، و آنچه در جهنّم است مى‏دانم، و آنچه بوده و آنچه خواهد بود مى‏دانم». راوى مى‏گويد كه: پس حضرت اندك زمانى درنگ فرمود و ديد كه آن سخن بر كسانى كه اين را از او شنيدند، گران آمد، پس فرمود كه: «اين را از كتاب خداى عزّوجلّ دانستم. به درستى كه خداى عزّوجلّ مى‏فرمايد كه: «تِبْياناً لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ» «۱»؛ در آن بيان هر چيزى هست». __________________________________________________

(۱). نحل، ۸۹.