روایت:الکافی جلد ۱ ش ۵۹۹

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

محمد عن احمد بن محمد عن الحسين بن سعيد عن النضر بن سويد عن عبد الله بن سنان عن ابي عبد الله ع :

أَنَّهُ سَأَلَهُ عَنْ قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَقَدْ كَتَبْنََا فِي‏ اَلزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ اَلذِّكْرِ مَا اَلزَّبُورُ وَ مَا اَلذِّكْرُ قَالَ اَلذِّكْرُ عِنْدَ اَللَّهِ وَ اَلزَّبُورُ اَلَّذِي أُنْزِلَ عَلَى‏ دَاوُدَ وَ كُلُّ كِتَابٍ نَزَلَ فَهُوَ عِنْدَ أَهْلِ اَلْعِلْمِ وَ نَحْنُ هُمْ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۱۹۹

عبد اللَّه بن سنان از امام صادق (ع) پرسيد از تفسير قول خداى عز و جل (۱۰۵ سوره انبياء): «محققاً ما نوشتيم در زبور پس از ذكر» (گفت): زبور چيست؟ و ذكر چيست؟ در پاسخ فرمود: (ذكر) نزد خدا است (دفتر كل الهى) و كتابى است كه به داود نازل كرده و هر كتابى كه نازل شده نزد اهل علم است و ما همان اهل علم هستيم.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۳۲۷

ابن سنان از امام صادق عليه السلام راجع بقول خداى عز و جل (۱۰۵ سوره ۲۱) «ما در كتاب زبور پس از ذكر نوشتيم» پرسيد، زبور چيست و ذكر كدامست؟ فرمود: ذكر نزد خداست (لوح محفوظ) و زبور آنست كه بر داود نازل شد و هر كتابى كه نازل گشته است نزد اهل علمست و ما هستيم اهل علم.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۷۲۵

محمد، از احمد بن محمد، از حسين بن سعيد، از نضر بن سُويد، از عبداللَّه بن سِنان، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه عبداللَّه آن حضرت را سؤال كرد از قول خداى عزّوجلّ: «وَ لَقَدْ كَتَبْنا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ» «۲»، يعنى: «و هر آينه به حقيقت كه نوشتيم در زبور بعد از ذكر» (كه زبور كدام است و ذكر چيست). فرمود كه: «ذكر، نزد خداست و زبور، آن چيزى است كه بر داود فرود آمد، و هر كتابى كه از آسمان فرود آمده در نزد اهل علم است، و ماييم اهل همان علم». __________________________________________________ (۲). انبياء، ۱۰۵.