روایت:الکافی جلد ۱ ش ۵۵۱

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

علي بن محمد عن عبد الله بن علي عن ابراهيم بن اسحاق عن عبد الله بن حماد عن بريد بن معاويه عن احدهما ع :

فِي قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ مََا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلاَّ اَللََّهُ وَ اَلرََّاسِخُونَ‏ فِي اَلْعِلْمِ‏ فَرَسُولُ اَللَّهِ ص‏ أَفْضَلُ اَلرَّاسِخِينَ فِي اَلْعِلْمِ قَدْ عَلَّمَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ جَمِيعَ مَا أَنْزَلَ عَلَيْهِ مِنَ اَلتَّنْزِيلِ وَ اَلتَّأْوِيلِ وَ مَا كَانَ اَللَّهُ لِيُنْزِلَ عَلَيْهِ شَيْئاً لَمْ يُعَلِّمْهُ تَأْوِيلَهُ وَ أَوْصِيَاؤُهُ مِنْ بَعْدِهِ يَعْلَمُونَهُ كُلَّهُ وَ اَلَّذِينَ لاَ يَعْلَمُونَ تَأْوِيلَهُ إِذَا قَالَ اَلْعَالِمُ فِيهِمْ بِعِلْمٍ فَأَجَابَهُمُ‏ اَللَّهُ‏ بِقَوْلِهِ يَقُولُونَ آمَنََّا بِهِ‏ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنََا وَ اَلْقُرْآنُ‏ خَاصٌّ وَ عَامٌّ وَ مُحْكَمٌ وَ مُتَشَابِهٌ وَ نَاسِخٌ وَ مَنْسُوخٌ فَالرَّاسِخُونُ فِي اَلْعِلْمِ يَعْلَمُونَهُ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۱۶۳

بريد بن معاويه از يكى از دو امام (باقر يا صادق ع) روايت كرده در تفسير قول خداى عز و جل (۶ سوره آل عمران): «و نمى‏داند تأويل آن را جز خدا و راسخون در علم» كه فرمود: رسول الله افضل راسخون در علم است، خداى عز و جل به او آموخته است هر چه را بدو فرو فرستاده از تنزيل و تأويل، خدا چيزى را كه تأويل آن را نمى‏دانست به وى نازل نمى‏كرد و اوصياء پس از وى هم همه آن را مى‏دانند و آن كسانى كه تأويل آن را نمى‏دانند چون عالم راسخ در علم كه ميان آنها است از روى علم به آنها بگويد خدا پذيرش آنها را اعلام كرده به قول خود كه: «مى‏گويند ما بدان ايمان داريم همه آن از نزد پروردگار ما است» قرآن خاص دارد و عام، محكم دارد و متشابه، ناسخ دارد و منسوخ، و راسخون در علم همه را مى دانند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۳۰۹

يكى از دو امام باقر يا صادق عليهما السلام راجع بقول خداى عز و جل (۶- سوره ۳) «و جز خدا و راسخون در علم تأويل قرآن را نميدانند» فرمود: پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله بهترين راسخ در علم است. خداى عز و جل همه آنچه را از تنزيل (معنى مطابقى) و تأويل (معنى التزامى) نازل فرمود باو آموخته است، چيزى را كه خدا تأويلش را باو نياموخت بر او نازل نفرمود و اوصياء پس از وى هم تمام آن را ميدانند، و كسانى كه تأويل آن را نميدانند (شيعيان) هر گاه عالمشان چيزى از روى علم بفرمايد (ايمان مى‏آورند و ميپذيرند) چنانچه خدا ايشان را پذيرفته و فرموده است «ميگويند ايمان آورديم، همه قرآن از جانب پروردگار ماست» و قرآن خاص و عام و محكم و متشابه و ناسخ و منسوخ دارد و راسخون در علم همه را ميدانند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۶۹۳

على بن محمد، از عبداللَّه بن على، از ابراهيم بن اسحاق، از عبداللَّه بن حمّاد، از بُريد بن معاويه، از امام محمد باقر، يا امام جعفر صادق عليهما السلام در قول خداى عزّوجلّ: «وَ ما يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ» «۳»، روايت كرده است كه آن حضرت فرمود: «پس‏ __________________________________________________ (۳). آل عمران، ۷.

رسول خدا صلى الله عليه و آله، افضل راسخين در علم است كه خداى عزّوجلّ همه آنچه را كه به سوى او فرو فرستاده، از تنزيل و تأويل، به او تعليم فرمود، و خدا چنين نبود كه بر او فرو فرستد چيزى را كه تأويل و معنى آن را به او تعليم نفرمايد، و اوصياى پيغمبر صلى الله عليه و آله بعد از آن حضرت (كه بهترين راسخين در علم‏اند، يا ايشان بعد از آن حضرت)، همه آن را مى‏دانند. و كسانى كه تأويل آن را نمى‏دانند، هرگاه عالم راسخ در علم (كه مراد از آن، امام عليه السلام است)، در باب ايشان (يا تأويل از روى علم) سخنى بفرمايد، خدا ايشان را از جانب نادانانِ به تأويل، جواب فرموده (يا اين نادان را قبول نموده و مدح فرموده به فرموده خويش)، كه «يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا» «۱»» (و حاصل مراد آن‏كه: شيعيان كه تأويل متشابه را نمى‏دانند، در مقام تصديق و قبول‏اند در باب تأويل كه از پيغمبر يا ائمّه عليهم السلام مى‏شنوند). و حضرت فرمود كه: «قرآن خاص و عام و محكم و متشابه و ناسخ و منسوخ است (كه بر جميع اينها مشتمل است). و راسخين در علم، همه آنها را مى‏دانند». __________________________________________________

(۱). آل عمران، ۷.