روایت:الکافی جلد ۱ ش ۵۴۳

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

احمد بن محمد عن الحسين بن سعيد عن حماد عن ربعي عن الفضيل عن ابي عبد الله ع :

فِي قَوْلِ اَللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى وَ إِنَّهُ لَذِكْرٌ لَكَ وَ لِقَوْمِكَ وَ سَوْفَ تُسْئَلُونَ‏ قَالَ اَلذِّكْرُ اَلْقُرْآنُ‏ وَ نَحْنُ قَوْمُهُ وَ نَحْنُ اَلْمَسْئُولُونَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۱۵۷

در تفسير همين آيه فرموده است: ذكر قرآن است و ما قوم آنيم و ما مسئوليم.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۳۰۵

و آن حضرت راجع بهمين آيه فرمود: همانا مراد بذكر قرآنست و ما هستيم قوم او و ما هستيم پرسش‏شوندگان.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۶۸۹

احمد بن محمد، از حسين بن سعيد، از حمّاد، از رِبعى، از فُضيل، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است در قول خداى عزّوجلّ: «وَ إِنَّهُ لَذِكْرٌ لَكَ وَ لِقَوْمِكَ وَ سَوْفَ تُسْئَلُونَ»، كه فرمود: «ذكر، قرآن است، و ما قوم پيغمبريم، و ماييم سؤال شوندگان».