روایت:الکافی جلد ۱ ش ۵۱۵: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
جز (Move page script صفحهٔ الکافی جلد ۱ ش ۵۱۵ را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به روایت:الکافی جلد ۱ ش ۵۱۵ منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۲۲
آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة
احمد بن ادريس عن الحسين بن عبيد الله عن محمد بن الحسين و موسي بن عمر عن الحسن بن محبوب عن محمد بن الفضيل عن ابي الحسن ع قال :
الکافی جلد ۱ ش ۵۱۴ | حدیث | الکافی جلد ۱ ش ۵۱۶ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۱۰۹
محمد بن فضيل از ابو الحسن (امام هفتم ع) گويد: تفسير قول خدا تبارك و تعالى را (۸ سوره صف): «مىخواهند نور خدا را به پف خود خاموش كنند» پرسيدم، فرمود: مقصود اين است كه مى خواهند ولايت امير المؤمنين (ع) را با پف خود خاموش كنند، گفتم: قول خداى تعالى (دنبال جمله پيش): «و خدا تمامكننده نور خويش است» فرمود: مىفرمايد: خدا كاملكننده امامت است و امامت همان نور است، اين گفته خداى عز و جل است كه: «بگرويد به خدا و رسولش و نورى كه فرو فرستاديم» فرمود: نور همان امام است.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۲۷۹
محمد بن فضيل گويد از حضرت ابو الحسن (ع) راجع بقول خداى تعالى (۸ سوره ۶۱) «ميخواهند نور خدا را با پف دهان خود خاموش كنند» پرسيدم، فرمود: يعنى ميخواهند ولايت امير المؤمنين (ع) را با پف دهانشان خاموش كنند، گفتم سپس خداى تعالى فرمايد: «و خدا كاملكننده نور خويش است» فرمود يعنى و خدا كاملكننده امامت است و امامت همان نور است و همانست كه خداى عز و جل فرمايد «بخدا و رسولش و نورى كه فرو فرستادهايم ايمان آوريد» مقصود از نور همان امام است.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۶۲۵
احمد بن ادريس روايت كرده است، از حسين بن عبيداللَّه، از محمد بن حسين و موسى بن عُمر، از حسن بن محبوب، از محمد بن فُضيل، از امام موسى كاظم عليه السلام كه گفت: سؤال كردم آن حضرت را از قول خداى تبارك و تعالى: «يُرِيدُونَ لِيُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ»، يعنى: «البته مىخواهند آنكه فرو نشانند نور خدا را به دهانهاى خويش». حضرت فرمود كه:
«مىخواهند آنكه فرو نشانند ولايت امير المؤمنين عليه السلام را به دهانهاى خويش».
عرض كردم كه: قول آن جناب «وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ» «۱» يعنى چه؟ فرمود كه: «مىفرمايد: و خدا تمام گرداننده امامت است، كه آن را پرورش مىدهد و آن را به نهايت مىرساند تا روز قيامت. و امامت است كه نور خداست» و دليل بر اين، فرموده اوست كه: «فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذِي أَنْزَلْنا» «۲»». و آن حضرت فرمود كه: «نور، امام است» (و همين آيه در صدر باب گذشت با ذكر فاء در فَآمِنُوا و در قرآن نيز چنين است). __________________________________________________
(۱). صف، ۸. (۲). تغابن، ۸.