روایت:الکافی جلد ۱ ش ۲۷۶

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ التَّوْحِيدِ

سهل عن بشر بن بشار النيسابوري قال :

كَتَبْتُ إِلَى‏ اَلرَّجُلِ‏ ع‏ أَنَّ مَنْ قِبَلَنَا قَدِ اِخْتَلَفُوا فِي اَلتَّوْحِيدِ فَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ هُوَ جِسْمٌ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ‏ هُوَ صُورَةٌ فَكَتَبَ إِلَيَّ سُبْحَانَ مَنْ لاَ يُحَدُّ وَ لاَ يُوصَفُ‏ وَ لاَ يُشْبِهُهُ شَيْ‏ءٌ وَ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ‏ءٌ وَ هُوَ اَلسَّمِيعُ اَلْبَصِيرُ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۱, ۲۹۷

بشر بن بشار نيشابورى گويد: نوشتم به آن مرد (امام على نقى ع) كه كسانى كه اطراف ما هستند در توحيد اختلاف دارند، پاره‏اى گويند كه او جسم است و برخى از آنها گويند كه او صورت است، در جواب من نوشت: منزه باد كسى كه نه حدى دارد و نه وصف شود و چيزى به او نماند، و نيست به مانندش چيزى و او است شنوا و بينا.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۱۳۸

نيشابورى گويد: بامام عليه السلام نوشتم كه مردم زمان ما در باره توحيد اختلاف دارند: بعضى گويند: او جسم است و بعضى گويند صورت است، حضرت بمن نوشت: منزه باد آنكه محدود نباشد و بوصف در نيايد، چيزى مانند او نيست و او بچيزى نماند و او شنوا و بيناست.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۳۳۳

سهل، از بِشر بن بشّار نيشابورى روايت كرده است كه گفت: به خدمت امام موسى كاظم عليه السلام نوشتم كه: كسانى كه در نزد ما هستند، در باب توحيد اختلاف نموده‏اند. پس بعضى از ايشان، كسى است كه مى‏گويد: خدا جسم است و بعضى از ايشان، كسى است كه مى‏گويد: صورت است. حضرت به من نوشت كه: «پاك و منزه است آن‏كه محدود و موصوف نمى‏شود، و چيزى به او شباهت ندارد، و چيزى مانند او نيست، و اوست شنواى بينا».