روایت:الکافی جلد ۱ ش ۲۳۹

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ التَّوْحِيدِ

علي بن محمد عن سهل بن زياد عن عمرو بن عثمان عن محمد بن يحيي عن محمد بن سماعه عن ابي عبد الله ع قال :

قَالَ‏ رَأْسُ اَلْجَالُوتِ‏ لِلْيَهُودِ إِنَ‏ اَلْمُسْلِمِينَ‏ يَزْعُمُونَ أَنَ‏ عَلِيّاً ع‏ مِنْ أَجْدَلِ اَلنَّاسِ‏ وَ أَعْلَمِهِمْ‏ اِذْهَبُوا بِنَا إِلَيْهِ لَعَلِّي أَسْأَلُهُ عَنْ مَسْأَلَةٍ وَ أُخَطِّئُهُ فِيهَا فَأَتَاهُ فَقَالَ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ‏ إِنِّي أُرِيدُ أَنْ أَسْأَلَكَ عَنْ مَسْأَلَةٍ قَالَ سَلْ عَمَّا شِئْتَ‏ قَالَ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ‏ مَتَى كَانَ‏ رَبُّنَا قَالَ لَهُ يَا يَهُودِيُ‏ إِنَّمَا يُقَالُ مَتَى كَانَ‏ لِمَنْ لَمْ يَكُنْ فَكَانَ‏ مَتَى كَانَ‏ هُوَ كَائِنٌ بِلاَ كَيْنُونِيَّةِ كَائِنٍ‏ كَانَ بِلاَ كَيْفٍ‏ يَكُونُ‏ بَلَى يَا يَهُودِيُ‏ ثُمَّ بَلَى يَا يَهُودِيُ‏ كَيْفَ يَكُونُ لَهُ قَبْلٌ‏ هُوَ قَبْلَ اَلْقَبْلِ‏ بِلاَ غَايَةٍ وَ لاَ مُنْتَهَى غَايَةٍ وَ لاَ غَايَةَ إِلَيْهَا اِنْقَطَعَتِ اَلْغَايَاتُ عِنْدَهُ‏ هُوَ غَايَةُ كُلِّ غَايَةٍ فَقَالَ أَشْهَدُ أَنَّ دِينَكَ اَلْحَقُ‏ وَ أَنَّ مَا خَالَفَهُ بَاطِلٌ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۱, ۲۶۳

امام ششم فرمود: رأس الجالوت به يهوديان گفت: مسلمانان معتقدند كه على از همه مردم در مناظره تواناتر و از همه دانشمندتر است، مرا نزد على بريد شايد پرسشى از او كنم كه در پاسخ آن او را تخطئه توانم كرد، نزد آن حضرت آمد و عرض كرد: اى امير مؤمنان، من مى‏خواهم از شما پرسشى كنم، فرمود: از هر چه خواهى بپرس، گفت: اى امير المؤمنين از كى پروردگار ما بوده است؟ فرمود: اى يهودى همانا كى را براى كسى گويند كه‏ نبوده و بود شده، و گفته شود از كى بوده، پروردگار ما بوده است بدون پديدش پديد آينده، بوده است بى‏چگونگى آنچه مى‏باشد. آرى، اى يهودى و باز هم آرى اى يهودى، چطور براى او پيش از او تصور شود؟ او از پيش هم پيش است بى‏انجام و نهايت انجام، انجام مر او را در نيابد، انجامها در آستانه او گسيخته‏اند، او انجام هر انجامى است، گفت: من گواهم كه دين تو درست است و آنچه مخالف آن است باطل است.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۱۲۱

امام صادق (ع) فرمود: رأس الجالوت بيهود گفت: مسلمين گمان كنند على از همه مردم بحاث‏تر و داناتر است، مرا نزدش بريد، شايد از او چيزى پرسم و خطايش را ثابت كنم خدمت حضرت آمد و عرضكرد: اى امير مؤمنان ميخواهم از شما مسأله‏اى پرسم. فرمود هر چه خواهى بپرس گفت: اى امير مؤمنان پروردگار ما از كى بوده؟ فرمود: اى يهودى از كى بوده را بكسى گويند كه زمانى نبوده آنجا درست است از كى بوده، ولى خدا موجود است بدون بودن پديد آمده‏ئى، بوده است بدون هيچ كيفيتى آرى اى يهودى باز هم آرى اى يهودى چگونه براى او قبلى باشد؟ در صورتى كه او پيش از پيش است، بدون پايان، و پايانش نهايت ندارد، پايان باو نرسد، پايانها نزد او منقطع شوند، اوست پايان هر پايان، يهودى گفت: گواهى دهم كه دين تو حق است و آنچه مخالف آنست باطل (به حديث- ۴- رجوع شود).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۲۹۷

على بن محمد، از سهل بن زياد، از عمرو بن عثمان، از محمد بن يحيى، از محمد بن سَماعه، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه آن حضرت فرمود: «رأس الجالوت به جهودان گفت كه: مسلمانان گمان مى‏كنند كه على عليه السلام جدال و علمش از همه مردمان بيشتر است. بياييد تا با هم به نزد او رويم تا باشد كه من او را از مسأله‏اى سؤال كنم و در آن، او را به خطا منسوب سازم. بعد از آن رأس الجالوت به خدمت آن حضرت آمد و عرض كرد كه: يا امير المؤمنين، مى‏خواهم كه تو را از مسأله‏اى سؤال كنم. فرمود كه: از هر چه مى‏خواهى بپرس. عرض كرد كه: يا امير المؤمنين، پروردگار ما، در چه زمان بود؟ حضرت فرمود كه: اى يهودى، جز اين نيست كه اين سخن، گفته مى‏شود در باب آن‏كه نبود و بعد از آن، بود. آن جناب، بوده و مى‏باشد؛ بى‏بودنى كه حادث باشد و بى‏چگونگى كه تحقق يابد. بلى اى يهودى، بعد از آن چگونه او را پيشى باشد با آن‏كه آن جناب پيش از پيش است، بى‏آن‏كه آخرى داشته باشد از طرف ازل و بى‏پايان آخر و بى‏آخرى كه به آخر رسد از طرف ابد. همه آخرها در نزد او بريده شده و آن جناب آخر هر آخرى است. يهودى گفت كه: شهادت مى‏دهم به اين‏كه خدايى نيست مگر خدا و اين‏كه دين تو حق است آنچه به آن مخالفت داشته باشد، باطل است».