الأحزاب ٤٥

يَا أَيُّهَا النَّبِيُ‌ إِنَّا أَرْسَلْنَاکَ‌ شَاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِيراً

ترجمه

ای پیامبر! ما تو را گواه فرستادیم و بشارت‌دهنده و انذارکننده!

|اى پيامبر! ما تو را شاهد و مژده رسان و بيم دهنده فرستاده‌ايم

اى پيامبر، ما تو را [به سِمَت‌] گواه و بشارتگر و هشداردهنده فرستاديم،

ای پیامبر (گرامی) ما تو را به رسالت فرستادیم تا (بر نیک و بد خلق) گواه باشی و (خوبان را به رحمت الهی) مژده دهی و (بدان را از عذاب خدا) بترسانی.

ای پیامبر! به راستی ما تو را شاهد [بر امت] و مژده رسان و بیم دهنده فرستادیم.

اى پيامبر، ما تو را فرستاديم تا شاهد و مژده‌دهنده و بيم‌دهنده باشى.

ای پیامبر ما تو را گواه و مژده‌رسان و هشداردهنده فرستاده‌ایم‌

اى پيامبر، ما تو را گواه و مژده‌دهنده و بيم‌كننده فرستاديم،

ای پیغمبر! ما تو را به عنوان گواه و مژده‌رسان و بیم‌دهنده فرستادیم.

ای پیامبر برجسته! ما همواره تو را (به عنوان) گواه و بشارتگر و هشداردهنده‌ای فرستادیم؛

ای پیمبر همانا فرستادیمت گواهی و مژده‌رسانی و بیم‌دهنده‌ای‌

الأحزاب ٤٤	آیه ٤٥	الأحزاب ٤٦
سوره : سوره الأحزاب نزول : ٥ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٠ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«شَاهِداً»: گواهی دهنده به حق. یعنی وجود مبارک پیغمبر، با اوصاف و اخلاق زیبایش، و ارائه برنامه‌های سازنده مکتوب در قرآن و منظور در افعال و اقوالش، گواه بر حقّانیّت مکتب آسمانی اسلام است. گواه بر احوال و اعمال امت اسلامی است، همان گونه که هر پیغمبری شاهد و گواه بر امت خویش است، و جملگی پیغمبران چنین گواهی و شهادتی را در روز قیامت اداء خواهند فرمود (نگا: نساء / ). «مُبَشِّراً»: مژده دهنده مؤمنان به بهشت و سعادت سرمدی. «نَذِیراً»: بیم دهنده کافران به دوزخ و عذاب ابدی.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

وَ کَذٰلِکَ‌ جَعَلْنَاکُمْ‌ أُمَّةً... (۲) فَکَيْفَ‌ إِذَا جِئْنَا مِنْ‌ کُلِ‌... (۱)

تفسیر

• آيات ۴۱ - ۴۸، سوره احزاب
• معنى و مراد از ذكر و تسبيحى كه مؤ منان بدان امر شده اند و وجه اينكه فرمود: ((سبحوهبكرة و اصيلا))
• مقصود از درود فرستادن خدا بربندگان كه بسيار ياد خدا مى كنند
• اشاره به معناى ((شاهد)) و ((سراج منير)) بودن پيامبر گرامى (صلى الله عليه وآله و سلم )
• بحث روايتى رواياتى درباره فضيليت ذكر خدا درذيل آيه : ((يا ايها الذين آمنوا ذكروا الله ذكرا كثيرا))

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - حضرت محمد(ص)، فرستاده اى از سوى خداوند براى مردم است. (یأیّها النبىّ إنّا أرسلنک)

۲ - پیامبر(ص)، شاهد و گواهى از سوى خداوند بر اعمال مردم است. (أرسلنک شهدًا) متعلق «شاهداً» در آیه، ذکر نشده است و لکن به قرینه «مبشّر» و «نذیر» و نیز آیات دیگرى مانند «لتکونوا شهداء على الناس» [۲/۱۴۳] متعلق آن، مردم اند و چون اعمال آنان مورد بازخواست قرار خواهند گرفت، مراد از گواهى بر مردم هم مى تواند گواهى بر اعمال آنان باشد.

۳ - نقش و مسؤولیت پیامبر(ص) بشارت دادن و هشدار دادن به مردم است. (أرسلنک ... مبشّرًا و نذیرًا)

۴ - به وجود آوردن خوف و رجا، در دل مردمان، از جمله مسؤولیت هاى پیامبراکرم(ص) بود. (أرسلنک ... مبشّرًا و نذیرًا)

۵ - خداوند براى رهنمونى مردم به حق، از احساسات درونى انسان ها استفاده مى کند. (أرسلنک ... مبشّرًا و نذیرًا) خوشى و ترس، دو حالت روانى انسان است که با پدید آمدن عوامل آنها، بروز مى کنند. اعلام چیزى که موجب ترس و یا خوش حالى شود در واقع، استفاده کردن از این دو احساس براى واداشتن انسان به قبول حق است.

۶ - پیش انداختن بشارت بر هشدار، امرى شایسته و بایسته در امر تبلیغ است. (مبشّرًا و نذیرًا) احتمال دارد که تقدیم «مبشّراً» با توجه به واقعیت خارجى تأثیر تقدیم بشارت بر انذار و بیم دهى باشد. بنابراین، نکته فوق قابل استفاده است.

موضوعات مرتبط

• احساسات: نقش احساسات ۵
• تبلیغ: انذار در تبلیغ ۶; بشارت در تبلیغ ۶; روش تبلیغ ۶
• ترس: ترس و امیدوارى ۴
• رسولان خدا :۱
• عمل: گواهان عمل ۲
• محمد(ص): انذارهاى محمد(ص) ۳; بشارتهاى محمد(ص) ۳; رسالت محمد(ص) ۱; گواهى محمد(ص) ۲; مسؤولیت محمد(ص) ۳، ۴
• هدایت: روش هدایت ۵