الأحزاب ١٥: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و همانا بودند پیمان بستند با خدا از پیش که برنتابند پشتها را و هست پیمان خدا پرسش‌شده | |-|معزی=و همانا بودند پیمان بستند با خدا از پیش که برنتابند پشتها را و هست پیمان خدا پرسش‌شده | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الأحزاب | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الأحزاب | نزول = [[نازل شده در سال::17|٥ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::15|١٥]] | قبلی = الأحزاب ١٤ | بعدی = الأحزاب ١٦ | کلمه = [[تعداد کلمات::15|١٥]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«لا یُوَلُّونَ الأدْبَارَ»: (نگا: آل‌عمران / انفال / ). «مَسْؤُولاً»: پرسیده. مورد پرسش و باز خواست قرار گیرنده. | «لا یُوَلُّونَ الأدْبَارَ»: (نگا: آل‌عمران / انفال / ). «مَسْؤُولاً»: پرسیده. مورد پرسش و باز خواست قرار گیرنده. | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۳
ترجمه
| الأحزاب ١٤ | آیه ١٥ | الأحزاب ١٦ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«لا یُوَلُّونَ الأدْبَارَ»: (نگا: آل‌عمران / انفال / ). «مَسْؤُولاً»: پرسیده. مورد پرسش و باز خواست قرار گیرنده.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۹ - ۲۷، سوره احزاب
- بيان آيات مربوط به داستان جن احزاب (خندق )
- حكايت ترس و بهانه تراشى منافقان و بيماردلان بعد از مشاهده لشكر انبوه دشمن و سخنپراكنى هايشان در جهت تضعيف روحيه مؤ منين
- مقصود از اينكه فرمود: ((لقد كان لكم فىرسول الله اسوة حسنة ...))
- وصف حال مؤ منين بعد از ديدن لشكريان احزاب : افزون گشتن ايمان ، وفا و استوارىبر عهده و...
- بيان وصف مؤ منينى كه به عهد خود وفا كردند
- اشاره به اينكه بسا مى شود گناه مقدمه سعادت و آمرزش مى شود
- بحث روايتى
- يكى از معجزات پيامبر اكرم (ص ) در واقعه حفر خندق
- يكى ديگر از دلائل نبوت حضرت خاتم (ص ) در واقعه خندق
- روياروئى لشكر اسلام و كفر در جنگ خندق
- آغاز درگيرى و به ميدان آمدن عمرو بن عبدود و مقابله اميرالمؤ منين (عليه السلام ) با او
- پيروزى اميرالمؤ منين بر عمرو بن عبدود و بيان ارزش آن از زبان مبارك پيامبر(ص )
- نيرنگى كه يكى از مؤ منان بعد از اجازه گرفتن از پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم) براى ايجاد تفرقه بين دشمنان به كار برد
- خذيفه بن اليمان از جنگ خندق سخن مى گويد
- خاتمه جنگ احزاب و روانه شدن سپاه اسلام به سوى بنى قريظه و محاصره آنان و...
- سرانجام يهوديان بنى قريظه و حكميت سعد بن معاذ درباره آنها
- سرانجام حق ستيزى كعب بن اسيد يهودى و شاءن نزول (و انزل الذين ظاهروهم ...)
نکات آیه
۱ - منافقان حاضر در صحنه غزوه احزاب، و مصمم به فرار از آن، پیش تر در غزوه اُحد تعهد کرده بودند که از جهاد با دشمن نگریزند. (و لقد کانوا عهدوا اللّه من قبل لایولّون الأدبر) مرجع ضمیر در «کانوا» گروهى از منافقان اند که در غزوه اُحد ترسیدند و تصمیم به فرار گرفتند، ولى عهد کردند که دیگربار چنین نکنند.
۲ - منافقان مدینه، پیمان خود را براى فرار نکردن از جهاد، شکستند. (إن یریدون إلاّ فرارًا ... و لقد کانوا عهدوا اللّه من قبل)
۳ - عهد منافقان مدینه با خدا براى فرار نکردن از جهاد، مورد حساب کشى خداوند است. (و لقد کانوا عهدوا اللّه من قبل ... و کان عهد اللّه مسئولاً)
۴ - منافقان مدینه، به همراه مسلمانان، در غزوه هاى پیامبر(ص) شرکت مى کردند. (و إذ یقول المنفقون ... ما وعدنا اللّه و رسوله إلاّ غرورًا ... و لقد کانوا عهدوا اللّه من قبل)
۵ - منافقان مدینه، در صف هاى مسلمانان تنها حضور ظاهرى داشتند. (و لقد کانوا عهدوا اللّه من قبل)
۶ - همه عهدها با خداوند، قطعاً مورد حساب کشى خواهد بود. (و کان عهد اللّه مسئولاً) آوردن فعل ماضى براى بیان تحقق امرى که در آینده خواهد بود، حکایت از وقوع قطعى آن مى کند.
۷ - منافقان مدینه، از سوى خداوند، به خاطر شکستن عهد خود تهدید شدند. (و لقد کانوا عهدوا اللّه من قبل ... و کان عهد اللّه مسئولاً)
موضوعات مرتبط
- خدا: تهدیدهاى خدا ۷; حسابرسى خدا ۳، ۶; عهد با خدا ۶
- غزوه احد: منافقان مدینه در غزوه احد ۱
- غزوه احزاب: فرار منافقان مدینه در غزوه احزاب ۱; قصه غزوه احزاب ۱; منافقان مدینه در غزوه احزاب ۱
- منافقان مدینه: تهدید منافقان مدینه ۷; حسابرسى از منافقان مدینه ۳; عهدشکنى منافقان مدینه ۲، ۷; عهد منافقان مدینه براى جهاد ۱، ۳; فرار منافقان مدینه ۲; منافقان مدینه در غزوات محمد(ص) ۴; منافقان مدینه و مسلمانان ۵
