العنكبوت ٦٥

فَإِذَا رَکِبُوا فِي‌ الْفُلْکِ‌ دَعَوُا اللَّهَ‌ مُخْلِصِينَ‌ لَهُ‌ الدِّينَ‌ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ‌ إِلَى‌ الْبَرِّ إِذَا هُمْ‌ يُشْرِکُونَ‌

ترجمه

هنگامی که بر سوار بر کشتی شوند، خدا را با اخلاص می‌خوانند (و غیر او را فراموش می‌کنند)؛ امّا هنگامی که خدا آنان را به خشکی رساند و نجات داد، باز مشرک می‌شوند!

|و هنگامى كه بر كشتى سوار مى‌شوند، خدا را با اخلاص در دين مى‌خوانند، و آن‌گاه كه نجاتشان داد و به خشكى آورد، به ناگاه همانها شرك مى‌ورزند

و هنگامى كه بر كشتى سوار مى‌شوند، خدا را پاكدلانه مى‌خوانند، و[لى‌] چون به سوى خشكى رساند و نجاتشان داد، بناگاه شرك مى‌ورزند.

این مردم مشرک چون به کشتی نشینند (و به دست امواج خطر افتند در آن حال) تنها خدا را به اخلاص کامل در دین می‌خوانند، و چون از خطر دریا به ساحل نجاتشان رساند (باز به خدای یکتا) مشرک می‌شوند.

[مشرکان تا در امنیت و آسایشند، بر آیین شرک تعصّب دارند،] پس زمانی که در کشتی سوار می شوند [و در وسط دریا امواج خطرناک آنان را محاصره می کند] خدا را در حالی که ایمان و عبادت را برای او [از هرگونه شرکی] خالص می کنند، می خوانند، و چون به سوی خشکی نجاتشان می دهیم به ناگاه به آیین شرک روی می آورند،

چون به كشتى نشستند خدا را با اخلاص در دين او خواندند و چون نجاتشان داد و به خشكى آورد، شرك آوردند؛

و چون سوار بر کشتی شوند خداوند را در حالی که دین خود را برای او پاک و پیراسته می‌دارندبخوانند، ولی آنگاه که آنان را رهانید و به خشکی رسانید، آن وقت است که ایشان شرک می‌ورزند

و چون در كشتى سوار شوند خداى را با اخلاص و پاكدينى- يكتاگرايى- بخوانند، و چون به سوى خشكى برهاندشان آنگاه شرك مى‌ورزند

هنگامی که (مشرکان) سوار کشتی می‌شوند (و ترس و نگرانی بدیشان دست می‌دهد) خالصانه و صادقانه خدای را به فریاد می‌خوانند (و غیر او را فراموش می‌گردانند). سپس هنگامی که خدا آنان را نجات داد و سالم به خشکی رساند، باز ایشان شرک می‌ورزند (و به انبازهائی برای خدا معتقد می‌شوند).

پس هنگامی که در کشتی سوار شوند، خدا را- با اخلاص دینی(شان) - پاکدلانه می‌خوانند. پس چون سوی خشکی نجاتشان داد، به ناگاه شرک می‌ورزند.

پس گاهی که سوار شوند در کشتی خوانند خدا را پاک‌کنندگان برای او دین را تا گاهی که رهانیدشان بسوی دشت ناگهان ایشان شرک ورزند

العنكبوت ٦٤	آیه ٦٥	العنكبوت ٦٦
سوره : سوره العنكبوت نزول : ١٠ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٦ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«الْفُلْکِ»: کشتی (نگا: بقره / . «مُخْلِصِینَ»: (نگا: یوسف / ). «الدِّینَ»: دعا (نگا: تفسیر زادالمسیر، قاسمی، صفوة‌التفاسیر).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

وَ إِذَا مَسَّکُمُ‌ الضُّرُّ فِي‌... (۳) وَ إِذَا غَشِيَهُمْ‌ مَوْجٌ‌... (۵)

تفسیر

• آيات ۶۱ - ۶۹، سوره عنكبوت
• ضد و نقيض ها در اعتقادات مشركين درباره خالق و مدبر عالم
• ضيق و وسعت روزى و معيشت بدست خداوند است و بس !
• توضيح اينكه زندگى دنيا لهو و لعب و زندگى آخرت حيات واقعى است
• حكايت تناقض ديگر از تناقضهاى مشركين
• مكه مكرمه حرم امن الهى است
• معناى آيه : ((والذين جاهدوا فينا لنهدينهم سبلنا و ان الله لمع المحسنين ))
• بحث روايتى (چند روايت در ذيل برخى آيات گذشته )

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - مشرکان به هنگام حادثه اى مخاطره آمیز در دریا، خداوند را مخلصانه مى خوانند. (فإذا رکبوا فى الفلک دعوا اللّه مخلصین له الدّین)

۲ - سفر دریایى با کشتى، خطرآفرین است و کشتى نشین، احساس خطر مى کند. (فإذا رکبوا فى الفلک دعوا اللّه مخلصین له الدّین)

۳ - سفر دریایى و استفاده از کشتى، در عصر ظهور اسلام، رواج داشته است. (فإذا رکبوا فى الفلک دعوا اللّه مخلصین له الدّین)

۴ - احساس خطر، زمینه بیدار شدن فطرت خداجوى آدمى است. (فإذا رکبوا فى الفلک دعوا اللّه مخلصین له الدّین)

۵ - پابندى مخلصانه به دین و پرهیز از هرگونه شرک و التقاط، امرى لازم است. (دعوا اللّه مخلصین له الدّین) چون جمله «دعوا اللّه مخلصین له الدین» در مقام تعریف گرفتاران در خطر است، استفاده مى شود که داشتن حالت اخلاص در دین و نداشتن هیچ گونه شرکى، مطلوب خداوند است.

۶ - اخلاص در دعا و پرهیز از هرگونه شرک، امرى بایسته و لازم است. (دعوا اللّه مخلصین له الدّین)

۷ - خداوند، پناهگاه انسان و نجات بخش او است. (فإذا رکبوا فى الفلک دعوا اللّه مخلصین له الدّین)

۸ - دعاى مخلصانه به هنگام اضطرار و احساس خطر، مورد اجابت خداوند است. (فإذا رکبوا فى الفلک دعوا اللّه مخلصین له الدّین فلمّا نجّیهم) «فا» در «فلمّا نجّاهم» تفریع است بر «دعوا اللّه» و مفید حقیقت یاد شده است.

۹ - نجات دهنده گرفتاران، از خطر، خداوند است. (فلمّا نجّیهم)

۱۰ - مردم گرفتار در خطر دریا، پس از رهایى از آن و رسیدن به خشکى، به رغم دعاى مخلصانه شان در هنگام خطر، به خدا شرک مىورزند! (فإذا رکبوا فى الفلک دعوا اللّه ... فلمّا نجّیهم إلى البرّ إذا هم یشرکون)

موضوعات مرتبط

• اخلاص: زمینه اخلاص ۱
• التقاط: اجتناب از التقاط ۵
• انسان: پناهگاه انسان ۷
• حمل و نقل: تاریخ حمل و نقل ۳; وسایل حمل و نقل دریایى ۳
• خدا: نجات بخشى خدا ۹
• خطر: آثار احساس خطر ۴; منشأ نجات از خطر ۹
• دعا: اخلاص در دعا ۶، ۸; دعا در اضطرار ۸; عوامل اجابت دعا ۸
• دین: اخلاص در دین ۵
• شرک: اجتناب از شرک ۵، ۶
• فطرت: زمینه تنبه فطرت ۴; فطرت خداجویى ۴
• کشتى: فواید کشتى ۳
• مسافرت: آثار خطر مسافرت دریایى ۱; خطر مسافرت دریایى ۲، ۱۰; مسافرت دریایى در صدراسلام ۳
• مشرکان: دعاى مشرکان ۱
• نجات یافتگان: شرک نجات یافتگان از خطر ۱۰