النمل ٩

يَا مُوسَى‌ إِنَّهُ‌ أَنَا اللَّهُ‌ الْعَزِيزُ الْحَکِيمُ‌

ترجمه

ای موسی! من خداوند عزیز و حکیمم!

اى موسى! اين منم خداى شكست ناپذير حكيم

«اى موسى، اين منم خداى عزيز حكيم.»

(از آن آتش شجر طور ندا آمد) ای موسی، همانا منم خدای مقتدر دانای درستکار.

ای موسی! یقیناً منم خدای توانای شکست ناپذیر و حکیم،

اى موسى، من خداى پيروزمند حكيم هستم.

ای موسی آن منم که خداوند پیروزمند فرزانه هستم‌

اى موسى، همانا منم خداى توانمند بى‌همتا و با حكمت

ای موسی! آن کس (که با تو سخن می‌گوید) منم که یزدان (جهان و جهانیان و) توانا و مقتدر شکست‌ناپذیر و آگاه و فرزانه‌ی کار به جایم.

«ای موسی! همانا او، منم؛ خدای عزیز حکیم.»

ای موسی همانا منم خداوند عزّتمند حکیم‌

النمل ٨	آیه ٩	النمل ١٠
سوره : سوره النمل نزول : ٨ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٧ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«إِنَّهُ»: آن کس که با تو سخن می‌گوید. «اللهُ»: عطف بیان است. برخی ضمیر (هُ) در (إِنَّهُ) را ضمیر شأن، و (أَنَا) را مبتدا و (اللهُ) را خبر دانسته‌اند. در این صورت معنی آیه چنین می‌شود: بی‌گمان من خدای عزیز و حکیم هستم.

تفسیر

• آيات ۷ - ۱۴، سوره نمل
• معناى ((شهاب )) و ((قبس )) در ((آتيكم بشهاب قبس لعلكم تصطلون
• وجوه مختلف درباره مراد از ((من فى النار)) در آيه شريفه
• بيان عدم منافات بين تشبيه عصاى موسى عليه السّلام بعد از القاء، به ((ثعبان مبين=مار بزرگ )) و به ((جانّ :مار كوچك ))
• توضيحى درباره جمله ((انى لا يخاف لدى المرسلون )) و بيان اينكه ترس موسىعليه السّلام مذموم نبوده است
• توضيح درباره ((الا من ظلم ثم بدل حسنا...))

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - تأکید خداوند، بر الهى بودن نداى برخاسته از دل آتش وادى طور (نودى أن بورک من فى النّار ... یموسى إنّه أنا اللّه)

۲ - موسى، در شگفتى و حیرت از نداى برآمده از آتش وادى طور (نودى أن بورک من فى النّار ... یموسى إنّه أنا اللّه) تصریح خداوند به «إنّه أنا اللّه» مى تواند از آن جهت باشد که موسى با شنیدن ندا از درون آتش، در شگفتى فرو رفت و حیران ماند; به گونه اى که سخت نیازمند راهنمایى روشن و صریح بود.

۳ - سخن گفتن بىواسطه خدا با موسى در وادى طور (فلمّا جاءها نودى ... إنّه أنا اللّه العزیز الحکیم)

۴ - خداوند، عزیز (شکست ناپذیر) و حکیم (سنجیده کار) است. (أنا اللّه العزیز الحکیم)

۵ - طبیعت و جلوه هاى هستى، مقهور اراده خدا و هر پدیده آن در راستاى مصلحت و هدفى حکیمانه (نودى أن بورک من فى النّار... یموسى إنّه أنا اللّه العزیز الحکیم) از ارتباط آیه مورد بحث با آیه قبل، مى توان استفاده کرد که سخن گفتن خداى قاهر نشان دادن آیات خویش در آتشى چون آتش طور، براى او کارى است آسان و در راستاى مصلحت و هدفى حکیمانه.

موضوعات مرتبط

• آفرینش: هدفدارى آفرینش ۵
• اسماء و صفات: حکیم ۴; عزیز ۴
• خدا: حاکمیت اراده خدا ۵; گفتگوى خدا با موسى(ع) ۳
• موسى(ع): تحیر موسى(ع) ۲; تعجب موسى(ع) ۲; فضایل موسى(ع) ۳; قصه موسى(ع) ۱، ۲، ۳; موسى(ع) در کوه طور ۳; موسى(ع) و آتش کوه طور ۱، ۲; ندا به موسى(ع) ۱، ۲