الفرقان ٣٠: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و گفت پیمبر پروردگارا همانا قومم برگرفتند این قرآن را ترکشده | |-|معزی=و گفت پیمبر پروردگارا همانا قومم برگرفتند این قرآن را ترکشده | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الفرقان | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الفرقان | نزول = [[نازل شده در سال::6|٦ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::30|٣٠]] | قبلی = الفرقان ٢٩ | بعدی = الفرقان ٣١ | کلمه = [[تعداد کلمات::11|١١]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«مَهْجُوراً»: متروک. رها شده. مراد از ترک قرآن، دوری گزیدن از: شنیدن و اندیشیدن، عمل به احکام حلال و حرام آن، در اصول و فروع دین حاکم کردن و داوری بردن بدان، درمان دل و درون خود را از قرآن خواستن، و بالاخره عقائد و عبادات و اخلاق از آن آموختن است. | «مَهْجُوراً»: متروک. رها شده. مراد از ترک قرآن، دوری گزیدن از: شنیدن و اندیشیدن، عمل به احکام حلال و حرام آن، در اصول و فروع دین حاکم کردن و داوری بردن بدان، درمان دل و درون خود را از قرآن خواستن، و بالاخره عقائد و عبادات و اخلاق از آن آموختن است. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۸
ترجمه
الفرقان ٢٩ | آیه ٣٠ | الفرقان ٣١ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«مَهْجُوراً»: متروک. رها شده. مراد از ترک قرآن، دوری گزیدن از: شنیدن و اندیشیدن، عمل به احکام حلال و حرام آن، در اصول و فروع دین حاکم کردن و داوری بردن بدان، درمان دل و درون خود را از قرآن خواستن، و بالاخره عقائد و عبادات و اخلاق از آن آموختن است.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۲۱ - ۳۱، سوره فرقان
- احتجاج ديگر كفار در رد رسالت رسول الله (صلى اللّه عليه و آله وسلم ): چرا ملائكه بر او نازل نشده ، پروردگارمان را نمى بينيم
- معناى جمله ((حجرات محجورا)) و مراد مشركين از بكار بردن آن در قيامت
- كفار ملائكه را مى بينند ولى به هنگام مرگ و در روزى كه بشارتى برايشان نيست و مىگويند ((حجرا محجورا))
- در آن روز به اعمال كافران مى پردازيم ... فجعلناه هباء منثورا
- معناى ((خير)) در آيه : ((اصحاب الجنة يومئذ خير مستقرا واحسن مقيلا))
- توضيح اين تعبير از وقوع قيامت كه فرمود: ((يوم تشقق السماء بالغمام ...))
- بيان جمله : ((الملك يومئذ الحق للرحمن )) و وجه اينكه فرمود: ((قيامت بر كفار روزىبس دشوار است ))
- آه و حسرت ظالم (منحرف از هدايت ) در روز قيامت : ((يا ليتنى اتخذت معالرسول سبيلا، يا ويلتى يا ليتنى لم اتخذ فلانا خليلا))
- گلايه پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) در روز قيامت از عاصيان امت خود به خداوند
- رواياتى در باره حبط اعمال و در ذيل آيات گذشته مربوط به اهل جنت و نار)
نکات آیه
۱ - شکوه پیامبر(ص) به پیشگاه خداوند از مردم عصر خویش (کافران شهر مکّه)، به خاطر متروک و مهجور ساختن قرآن کریم (و قال الرسول یربّ إنّ قومى اتّخذوا هذا القرءان مهجورًا) در این که شکوائیه پیامبر(ص) در این دنیا است و یا در آخرت؟ دو نظریه میان مفسران وجود دارد. برداشت یاد شده مبتنى بر دیدگاه اول است که مطابق نظر بیشتر مفسران مى باشد. گفتنى است واژه «مهجور» به معناى متروک ورها شده است.
۲ - شکوه پیامبر(ص) به پیشگاه خداوند در قیامت، از مردم عصر خویش به خاطر متروک و مهجور ساختن قرآن (و قال الرسول یربّ إنّ قومى اتّخذوا هذا القرءان مهجورًا)
۳ - قرآن کریم، آن چنان که شایسته آن بود در میان مسلمانان صدراسلام (نیمه اول بعثت)، مورد بهره بردارى قرار نگرفت و حق آن ادا نشد. (و قال الرسول یربّ إنّ قومى اتّخذوا هذا القرءان مهجورًا)
۴ - مهجور ساختن و خارج کردن قرآن از صحنه زندگى، عملى است که مورد شکوه پیامبر(ص) در پیشگاه خداوند قرار خواهد گرفت. (و قال الرسول یربّ إنّ قومى اتّخذوا هذا القرءان مهجورًا)
۵ - مسلمانان، وظیفه دار به صحنه آوردن و فهم صحیح قرآن و عمل به تعالیم آن. (یربّ إنّ قومى اتّخذوا هذا القرءان مهجورًا) تردیدى نیست که مهجور و متروک ساختن قرآن، مربوط به ظاهر آن نیست; بلکه مقصود، تأمل نکردن در معارف آن و نشناختن و عمل نکردن به تعالیم آن است. از این رو آیات بسیارى از قرآن، انسان ها را به تفکر در قرآن و عمل به آموزه هاى آن، فرا خوانده است.
۶ - قرآن، کتابى است با عظمت و مؤمنان وظیفه دار حراست از حرمت و منزلت آن (و قال الرسول یربّ إنّ قومى اتّخذوا هذا القرءان مهجورًا) برداشت فوق، از اسم اشاره «هذا» در «هذا القرآن» - که بر تعظیم و تفخیم دلالت دارد - استفاده شده است.
موضوعات مرتبط
- اسلام: تاریخ صدر اسلام ۱
- قرآن: آثار اعراض از قرآن ۱، ۲; احترام به قرآن ۶; اعراض از قرآن ۳; اهمیت فهم قرآن ۵; اهمیت قرآن ۴، ۵; تاریخ قرآن ۳; سرزنش اعراض از قرآن ۴ ; عظمت قرآن ۶; عمل به قرآن ۵; محافظت از قرآن ۶
- کافران مکه: شکایت از کافران مکه ۱
- مؤمنان: مسؤولیت مؤمنان ۶
- محمد(ص): شکایت محمد(ص) ۱، ۲، ۴
- مردم: شکایت از مردم صدراسلام ۲
- مسلمانان: مسؤولیت مسلمانان ۵; مسلمانان صدراسلام و قرآن ۳