الفرقان ٢

الَّذِي‌ لَهُ‌ مُلْکُ‌ السَّمَاوَاتِ‌ وَ الْأَرْضِ‌ وَ لَمْ‌ يَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ‌ يَکُنْ‌ لَهُ‌ شَرِيکٌ‌ فِي‌ الْمُلْکِ‌ وَ خَلَقَ‌ کُلَ‌ شَيْ‌ءٍ فَقَدَّرَهُ‌ تَقْدِيراً

ترجمه

خداوندی که حکومت آسمانها و زمین از آن اوست، و فرزندی برای خود انتخاب نکرد، و همتایی در حکومت و مالکیّت ندارد، و همه چیز را آفرید، و به دقّت اندازه‌گیری نمود!

خدايى كه فرمانروايى آسمان‌ها و زمين از آن اوست، و فرزندى اختيار نكرده و براى او شريكى در فرمانروايى نبوده است، و هر چيزى را آفريده و حدّ و اندازه‌اى براى آن تدبير نموده است

همان كس كه فرمانروايى آسمانها و زمين از آنِ اوست، و فرزندى اختيار نكرده و براى او شريكى در فرمانروايى نبوده است، و هر چيزى را آفريده و بدان گونه كه درخور آن بوده اندازه‌گيرى كرده است.

آن خدایی که پادشاهی آسمانها و زمین از آن اوست و هرگز فرزندی نگرفته و شریکی در ملک هستی نداشته و همه موجودات را او خلق کرده و حد و قدر هر چیز را معین فرموده است.

همان که فرمانروایی آسمان ها و زمین فقط در سیطره اوست و فرزندی برای خود نگرفته است و در فرمانروایی شریکی ندارد و هر چیزی را آفریده و آن را به اندازه قرار داده، اندازه ای درست و دقیق.

آن كس كه از آن اوست فرمانروايى آسمانها و زمين، و فرزندى نگرفته است، و او را شريكى در فرمانروايى نيست، و هر چيز را بيافريده است، و آن را به اندازه آفريده است.

کسی که فرمانروایی آسمانها و زمین از آن اوست، و فرزندی برنگزیده است، و در فرمانروایی شریکی ندارد، و همه‌چیز را آفریده است و به اندازه‌اش مقرر داشته است‌

آن كه پادشاهى آسمانها و زمين او راست، و هيچ فرزندى نگرفت و او را هيچ انبازى در فرمانروايى نيست، و هر چيز را بيافريد و آن را اندازه نهاد، اندازه‌اى درست و تمام.

آن کسی که حکومت و مالکیّت آسمانها و زمین از آن او است، و فرزندی (برای خود) برنگزیده است، و در حکومت و مالکیّت انبازی نداشته‌است، و همه چیز را آفریده است و آن را دقیقاً اندازه‌گیری و کاملاً برآورد کرده است.

کسی که فرمانروایی آسمان‌ها و زمین تنها از اوست، و فرزندی برنگرفته و برای او شریکی در ملک [:فرماندهی ربانی] نبوده. و هر چیزی را آفرید، پس آن را اندازه‌گیری فرمود.

آنکه وی را است پادشاهی آسمانها و زمین و برنگرفته است فرزندی و نبودش شریکی در پادشاهی و آفرید هر چیزی را و اندازه دادش اندازه دادنی‌

الفرقان ١	آیه ٢	الفرقان ٣
سوره : سوره الفرقان نزول : ٦ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٢٣ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«قَدَّرَهُ»: آن را اندازه‌گیری کرده است. آن را آماده کرده است برای همان ویژگی و کاری که خود خواسته است و انجام وظیفه‌ای که بدان واگذار فرموده است و میان اشیاء موازنه برقرار نموده است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

إِنَّا کُلَ‌ شَيْ‌ءٍ خَلَقْنَاهُ‌... (۴)

تفسیر

• آيات ۳ - ۱، سوره فرقان
• توضيح آيه : ((تبارك الذى نزل الفرقان على عبده ليكون للعالمين نذيرا))
• اثبات ملك مطلق براى خداوند (له ملك السموات و الارض )
• استنتاج فرزند و شريك نداشتن و انحصار خلقت ، تقدير و تدبير در اوعزوجل
• توضيح اينكه خلقت ، تقدير و تدبير منحصرا از آن خداوند است
• نكوهش مشركين كه آلهه اى گرفتند كه خالق چيزى نبوده و خود مخلوقند و مالك نفع وضرر، و موت و حيات و نشورى نيستند
• بحث روايتى (دو روايت درباره مقصود از تسميه قرآن به ((فرقان )) )

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - فرمان روایى جهان(آسمان ها و زمین) تنها از آن خدا است. (تبارک ... الذى له ملک السموت و الأرض)

۲ - فرمان روایى خداوند بر جهان هستى، نشانگر منشأ خیرات بودن او براى جهانیان است. (تبارک الذى نزّل الفرقان على عبده ... الذى له ملک السموت و الأرض) برداشت یاد شده بر این مبنا استوار است که جمله «الذى له...» بدل براى جمله «الذى نزّل...» باشد. بر این اساس، ارتباط میان مبارک بودن خداوند و پادشاهى او، حقیقت یاد شده را، مى رساند.

۳ - فرمان روایى و حکومت خداوند بر آسمان ها و زمین، خاستگاه نزول کتابى که تبیین کننده حق از باطل براى انسان ها است. (تبارک الذى نزّل الفرقان على عبده ... الذى له ملک السموت و الأرض)

۴ - جهان آفرینش، داراى آسمان هاى متعدد (له ملک السموت و الأرض)

۵ - خداوند، هیچ کسى را به فرزندى برنگزیده است. (لم یتّخذ ولدًا) «ولداً» نکره است و نکره در سیاق نفى، دلالت بر عموم و شمول دارد.

۶ - فرمان روایى و حاکمیت خداوند بر جهان آفرینش، ابدى بوده و هیچ کس وارث آن نیست. (له ملک السموت و الأرض و لم یتّخذ ولدًا) جمله «لم یتّخذ ولداً» مى تواند کنایه از این باشد که خداوند، حاکم آسمان ها و زمین، فرزندى انتخاب نکرده است تا حاکمیتش را به او منتقل کند.

۷ - خداوند، در فرمان روایى خویش بر جهان هستى، هیچ شریک و همتایى ندارد. (و لم یکن له شریک فى الملک)

۸ - پادشاهى و حاکمیت مطلق خداوند بر جهان، دلیل بى نیازى او از گزینش فرزند و داشتن شریک و همتا (الذى له ملک السموت و الأرض و لم یتّخذ ولدًا و لم یکن له شریک فى الملک) ذکر حاکمیت و پادشاهى و حاکمیت مطلق خداوند بر هستى در ابتداى آیه، مى تواند مقدمه و زمینه چینى براى ابطال عقیده فرزندگزینى و شریک داشتن خدا باشد که از اصول اعتقادات مشرکان است.

۹ - فرمان روایى مطلق و بى همتاى خداوند، حکایت گر حاکمیت نظم و مدیریت واحد بر جهان (الذى له ملک السموت و الأرض ... و لم یکن له شریک فى الملک)

۱۰ - فرمان روایى و حاکمیت مطلق خداوند بر جهان، جلوه اى از عظمت و منزه بودن او هر گونه عیب و نقص است. (تبارک الذى نزّل الفرقان ... الذى له ملک السموت ... و لم یکن له شریک فى الملک) برداشت فوق مبتنى بر این است که جمله «الذى له ملک السماوات...» بدل براى «الذى نزّل الفرقان...» و «تبارک» به معناى «تنزه» و «تعاظم» باشد; که یکى از معانى لغوى «تبارک» است (لسان العرب).

۱۱ - خداوند، آفریننده همه پدیدهاى جهان هستى است. (و خلق کلّ شىء)

۱۲ - همه پدیده هاى جهان، از هر جهت، داراى اندازه و مقدار مشخص است. (و خلق کلّ شىء فقدّره تقدیرًا)

۱۳ - جهان آفرینش، جهانى هدف مند، داراى نظم و قانون و سامان یافته است. (له ملک السموت ... و خلق کلّ شىء فقدّره تقدیرًا) برداشت فوق، به خاطر این نکته است که لازمه تقدیرِ (اندازه گرفتن) پدیده ها، قانون مندى، هدفدارى و نظم و سامان یافتگى است.

۱۴ - جهان آفرینش، جلوه تقدیر خداوند (الذى له ملک السموت ... و خلق کلّ شىء فقدّره تقدیرًا)

موضوعات مرتبط

• آسمان: تعدد آسمان ها ۴; حاکم آسمان ها ۱، ۳
• آفرینش: تقدیر آفرینش ۱۴; حاکم آفرینش ۲، ۶; قانونمندى آفرینش ۱۳
• اسماء و صفات: صفات جلال ۵، ۸
• توحید: توحید افعالى ۱۱; دلایل توحید ربوبى ۹
• جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۱، ۷، ۱۱
• حق: ممیز حق و باطل ۳
• خدا: اختصاصات خدا ۱، ۶، ۷; بى نظیرى حاکمیت خدا ۷، ۹; تنزیه خدا ۱۰; جاودانگى حاکمیت خدا ۶; حاکمیت خدا ۱، ۲، ۳، ۸، ۱۰; خالقیت خدا ۱۱; خدا و فرزند ۵، ۸; خدا و نقص ۱۰; دلایل بى نظیرى خدا۸; دلایل بى نیازى خدا ۸; مقدرات خدا ۱۲، ۱۴; نشانه هاى عظمت خدا ۱۰
• خیر: منشأ خیر ۲
• زمین: حاکم زمین ۱، ۳
• کتب آسمانى: زمینه نزول کتب آسمانى ۳; نقش کتب آسمانى ۳
• موجودات: تقدیر موجودات ۱۲; خالق موجودات ۱۱