الحج ٦٢: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=این بدان است که خدا است حقّ و آنچه میخوانند جز او است باطل و آنکه خدا است برتر بزرگ | |-|معزی=این بدان است که خدا است حقّ و آنچه میخوانند جز او است باطل و آنکه خدا است برتر بزرگ | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الحج | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الحج | نزول = [[نازل شده در سال::10|١٠ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::62|٦٢]] | قبلی = الحج ٦١ | بعدی = الحج ٦٣ | کلمه = [[تعداد کلمات::19|١٩]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«ذلِکَ»: به همین منوال. این پیروزی و این قدرت. «یَدْعُونَ»: پرستش میکنند. به فریاد میخوانند (نگا: یونس / انعام / ). | «ذلِکَ»: به همین منوال. این پیروزی و این قدرت. «یَدْعُونَ»: پرستش میکنند. به فریاد میخوانند (نگا: یونس / انعام / ). |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۶
ترجمه
الحج ٦١ | آیه ٦٢ | الحج ٦٣ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«ذلِکَ»: به همین منوال. این پیروزی و این قدرت. «یَدْعُونَ»: پرستش میکنند. به فریاد میخوانند (نگا: یونس / انعام / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۵۸ - ۶۶ سوره حج
- مژده به مهاجران فى سبيل الله كه كشته شدند يا به مرگ طبيعى درگذشتند
- معناى آيه : ((ذلك و من عاقب بمثل ما عوقب به ...(( و مراد از نصرت خدا در آن
- تفسير مفسرين در معناى آيه و بيان اشكالات آن
- تعليل نصرت داده به مظلوم ، به حق بردن خداوند و عموم قدرت اوعزوجل
- بحث روايتى (دو روايت در ذيل آيه : ((والدين هاجروا...(( و آيه : ((و من عاقب بمثل ما عوقب به ...(()
نکات آیه
۱ - جابه جایى مستمر شب و روز در پرتو قدرت خدا، نشانه اى گویا از تدبیر و ربوبیت او است. (بأنّ اللّه یولج الّیل فى النهار ... ذلک بأنّ اللّه هو الحقّ) آیه پیش در بیان یکى از جلوه هاى قدرت و توانایى مطلق خدا بود; یعنى، جابه جا کردن شب و روز که با آن نظام زندگى انسان ها سامان مى یابد. در این آیه مى فرماید: این که خداوند خود تدبیر نظام جهان را در اختیار گرفت، بدان سبب است که در تمام هستى، تنها او است که اله و معبود به حق است و هرچه غیر او - که معبود پنداشته مى شوند - پوچ، باطل و موهوم اند و بلند مرتبگى و بزرگى، تنها برازنده او است و نه غیر او.
۲ - تنها خداوند، معبود به حق و شایسته پرستش است. (ذلک بأنّ اللّه هو الحقّ)
۳ - هر معبودى به جز خدا، موهوم است و باطل. (و أنّ ما یدعون من دونه هو البطل)
۴ - گردش شب و روز در سایه تدبیر خدا، آیتى روشن بر بطلان مرام شرک و پوچى خدایان دیگر (بأنّ اللّه یولج الّیل فى النهار ... و أنّ ما یدعون من دونه هو البطل)
۵ - جهان و نظام آن، زمینه اى مناسب براى خدا شناسى و ره یابى به توحید و پوچى مرام شرک (ذلک بأنّ اللّه هو الحقّ ... و أنّ اللّه هو العلىّ الکبیر)
۶ - بلند مرتبگى و بزرگى، تنها از آن خداوند است. (و أنّ اللّه هو العلىّ الکبیر) «هو» در جمله فوق، ضمیر فصل مى باشد. «العلىّ» خبر اول و «الکبیر» خبر دوم «أنّ» است. «ال» در هر دو، جنسیه و مفید حصر است.
۷ - خدا، علىّ (بلند مرتبه) و کبیر (بزرگ) است. (و أنّ اللّه هو العلىّ الکبیر)
موضوعات مرتبط
- آیات خدا: آیات آفاقى ۵
- اسماء و صفات: على ۷; کبیر ۷
- توحید: توحید عبادى ۲، ۳
- جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۲
- خدا: اختصاصات خدا ۶; تدبیر خدا ۴; دلایل خدا شناسى ۵; علو خدا ۶; کبریایى خدا ۶; نشانه هاى تدبیر خدا ۱; نشانه هاى ربوبیت خدا ۱
- شب و روز: گردش شب و روز ۱، ۴
- شرک: دلایل بطلان شرک ۴; دلایل پوچى شرک ۵
- معبودان باطل: پوچى معبودان باطل ۳; دلایل پوچى معبودان باطل ۴