المرسلات ٤٨: تفاوت میان نسخهها
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۸#link161 | آيات ۱۶ - ۵۰، سوره مرسلات]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۸#link161 | آيات ۱۶ - ۵۰، سوره مرسلات]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۹#link162 | بيان احتجاجاتى بريگانگى خداوند در ربوبيت ، و بر اثبات يوم الفصل كه از آيه : ((الم نهلك الاولين ...)) و آيات بعد از آن استفاده مى شود]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۹#link162 | بيان احتجاجاتى بريگانگى خداوند در ربوبيت ، و بر اثبات يوم الفصل كه از آيه : ((الم نهلك الاولين ...)) و آيات بعد از آن استفاده مى شود]] | ||
خط ۳۲: | خط ۳۳: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۹#link165 | (چند روايت در ذيل برخى آيات گذشته )]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۹#link165 | (چند روايت در ذيل برخى آيات گذشته )]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۲۵_بخش۱۹#link180 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۲۵_بخش۱۹#link180 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
كُلُوا وَ تَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّكُمْ مُجْرِمُونَ «46» وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ «47» وَ إِذا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لا يَرْكَعُونَ «48» وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ «49» فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ «50» | |||
بخوريد و بهره گيريد اندك كه همانا شما مجرميد. در آن روز واى بر تكذيب كنندگان. و هر گاه به آنان گفته شود ركوع كنيد، ركوع نمىكنند. در آن روز واى بر تكذيب كنندگان. پس بعد از اين (قرآن) به كدامين سخن ايمان مىآورند؟ | |||
جلد 10 - صفحه 355 | |||
===نکته ها=== | |||
پزشك در دو حالت به بيمار اجازه مىدهد كه هر غذايى را بخورد: يكى آنجا كه بيمار درمان گشته و سالم است و ديگر آنجا كه بيمارى فرد لاعلاج و بدون درمان است و پزشك از بهبود او مأيوس شده است. در قرآن نيز فرمان «كُلُوا» گاهى نشانه اميد و سلامتى است و گاهى نشانه قهر الهى، چنانكه در آيات خداوند خطاب به مجرمان مىفرمايد: «كُلُوا وَ تَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّكُمْ مُجْرِمُونَ» و نظير آيه «اعْمَلُوا ما شِئْتُمْ» «1» هر كارى مىخواهيد، بكنيد. | |||
پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله به قبيله ثقيف دستور نماز داد، آنها گفتند: ما در برابر كسى خم و راست نمىشويم. حضرت فرمود: دينى كه ركوع و سجود در آن نباشد، خيرى نيست. «لا خير فى دين ليس فيه ركوع و لا سجود» «2» | |||
بعد از فتح مكّه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله از همسر ابوسفيان (مادر معاويه) پرسيد: اسلام را چگونه مىبينى؟ گفت: اسلام خوب است مگر سه چيز آن: حجاب، اذان بلال، ركوع و سجود. | |||
پيامبر در پاسخ فرمود: امّا حجاب بهترين پوشش است و نماز بدون ركوع و سجود نماز نيست و بلال نيز بهترين بنده است. «3» | |||
«حَدِيثٍ» به معناى سخن جديد و تازه است كه از ديگران سابقه ندارد. | |||
حضرت ابراهيم پس از تجديد بناى كعبه از خداوند خواست تا فقط به اهل ايمان روزى دهد. «وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَراتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ» امّا خداوند فرمود: من در دنيا به كفّار نيز روزى مىدهم و حساب قيامت از دنيا جداست. وَ مَنْ كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ ... «4» | |||
ركوع از اركان نماز و مشخصه و نشانه ويژه نماز است، زيرا سجده به خودى خود و خارج از نماز نيز محقق مىشود، مانند سجده شكر. ولى ركوع جايگاهى جز نماز ندارد و لذا درباره نماز كلمه ركعت به كار مىرود. «إِذا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لا يَرْكَعُونَ» | |||
---- | |||
«1». فصلت، 40. | |||
«2». بحار، ج 17، ص 52. | |||
«3». تفسير الكاشف. | |||
«4». بقره، 126. | |||
جلد 10 - صفحه 356 | |||
===پیام ها=== | |||
1- كاميابى دنيا نسبت به كاميابى آخرت، بسيار ناچيز است. «كُلُوا وَ تَمَتَّعُوا قَلِيلًا» | |||
2- كاميابى از نعمتهاى دنيا، نشانه محبوبيّت نزد خداوند نيست. (مجرمان نيز بهرهمند مىشوند.) «كُلُوا وَ تَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّكُمْ مُجْرِمُونَ» | |||
3- بهره مجرمان از نعمتهاى الهى، فقط بهره مادّى است. كُلُوا وَ تَمَتَّعُوا ... إِنَّكُمْ مُجْرِمُونَ | |||
4- زندگى دنيا هر قدر هم طولانى باشد، نسبت به آخرت ناچيز است. «تَمَتَّعُوا قَلِيلًا» | |||
5- از نشانههاى تكذيب عملى دين، ترك نماز است. (ترك نماز در ميان دو كلمه «مكذبين» قرار گرفته است.) «وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ وَ إِذا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لا يَرْكَعُونَ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ» | |||
6- انكار دين وارتكاب جرم، ملازم يكديگرند. «إِنَّكُمْ مُجْرِمُونَ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ» | |||
7- قرآن، شيواترين، تازهترين و شايستهترين پيام براى مردم است. «فَبِأَيِّ حَدِيثٍ» | |||
8- مطالب قرآن هرگز كهنه نمىشود و در هر زمان، نو و تازه است. «فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ» | |||
9- اگر كسى به قرآن ايمان نياورد، به كدام سخن ايمان خواهد آورد. «فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ» | |||
«والحمد للّه ربّ العالمين» | |||
جلد 10 - صفحه 358 | |||
سوره نبأ | |||
اين سوره چهل آيه دارد و در مكّه نازل شده است. | |||
نام سوره برگرفته از آيه دوم است كه از قيامت، به «نبأعظيم» يعنى خبر بزرگ ياد مىكند. | |||
آيات اين سوره با استدلال به نظام حكيمانه حاكم بر طبيعت، برپايى قيامت براى اجراى نظام پاداش و كيفر را لازمه حكمت الهى شمرده و هستى انسان بدون آن را عبث و بيهوده مىداند. | |||
ادامه سوره گوشهاى از عذاب سخت طغيانگران و نعمتهاى بهشتيان را بيان مىدارد و با هشدار شديد به كافران پايان مىپذيرد. | |||
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ | |||
به نام خداوند بخشنده مهربان | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ إِذا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لا يَرْكَعُونَ (48) | |||
وَ إِذا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا: و چون گفته شود مر اين كفار را نماز گزاريد، لا يَرْكَعُونَ: نماز نگزارند. مراد ركوع اسلام است. و تسميه آن به ركوع، به جهت آنست كه نماز، ركن اعظم اسلام است بعد از شهادتين. پس معنى آنكه: چون كفار مأمور شوند به اسلام، اسلام نياورند و بر استكبار مصر شوند. بنا به قولى اين آيه در شأن ثقيف نازل شد. وقتى حضرت ايشان را به نماز امر فرمود، گفتند: منحنى نمىشويم، زيرا اين بر ما عار و ننگ است. فرمود: خير نيست در دينى كه ركوع و سجود ندارد. «1» ابن عباس گفته: اين در روز قيامت است كه مردمان را به سجود خوانند و ايشان توانائى نداشته باشند كه سجده كنند. | |||
---- | |||
«1» منهج الصادقين، جلد 10، صفحه 123. | |||
جلد 13 - صفحه 441 | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلالٍ وَ عُيُونٍ (41) وَ فَواكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ (42) كُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِيئاً بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (43) إِنَّا كَذلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (44) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (45) | |||
كُلُوا وَ تَمَتَّعُوا قَلِيلاً إِنَّكُمْ مُجْرِمُونَ (46) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (47) وَ إِذا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لا يَرْكَعُونَ (48) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (49) فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ (50) | |||
ترجمه | |||
همانا پرهيزكاران در زير سايهها و كنار چشمههايند | |||
و ميوههائى از آنچه مايل ميباشند | |||
بخوريد و بياشاميد گوارا باد بپاداش آنچه ميكرديد | |||
همانا | |||
---- | |||
جلد 5 صفحه 329 | |||
ما اينچنين پاداش ميدهيم نيكوكاران را | |||
واى در اين روز بر تكذيب كنندگان | |||
بخوريد و برخوردار شويد اندكى همانا شما گناه كارانيد | |||
واى در اين روز بر تكذيب كنندگان | |||
و چون گفته شود بآنها ركوع كنيد ركوع نميكنند | |||
واى در اين روز بر تكذيب كنندگان | |||
پس بكدام سخن بعد از آن ايمان ميآورند. | |||
تفسير | |||
چنانچه معمول در كلام الهى است بعد از بيان حال كفّار و فجّار خداوند شمّهئى از احوال اهل ايمان و تقوى را در روز قيامت بيان فرموده كه در سايههاى درختان بهشت و كنار چشمههاى جارى آن و ميوههاى گوناگون از هر نوع كه مايل باشند بسر ميبرند و بايشان گفته ميشود بخوريد و بياشاميد گواراى وجود شما در مقابل اعمال صالحه خودتان در دنيا اينچنين جزا و پاداش ميدهيم ما باهل تقوى و نيكوكاران واى در روز قيامت بحال كسانيكه منكر شدند در دنيا پاداش خدا را باهل تقوى در آخرت بايد بآنها گفت بخوريد و بهرهمند شويد در مدّت قليلى كه در دنيا هستيد بالاخره چون شما مجرم و گناه كاريد بمجازات اعمالتان خواهيد رسيد واى بحال كسانيكه منكر كمى و قلّت متاع دنيا نسبت بأمتعه كثيره آخرت شدند و اين را بجاى آن اختيار نمودند و چون در دنيا بآنها گفته شود نماز بخوانيد نميخوانند و از تعظيم در برابر خداوند عظيم تكبّر ميورزند و قمّى ره نقل نموده كه وقتى مأمور بتولّاى امام شوند قبول نمينمايند واى بحال منكرين نماز و ولايت در روز قيامت آيا بعد از قرآن معجز بيان پس بچه سخن و كدام خبر اين بىاعتقادان اعتقاد پيدا ميكنند در ثواب الاعمال و مجمع از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه هر كس سوره و المرسلات عرفا را بخواند خداوند ميان او و پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم آشنائى مىاندازد و الحمد للّه ربّ العالمين | |||
---- | |||
جلد 5 صفحه 330 | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَيلٌ يَومَئِذٍ لِلمُكَذِّبِينَ (47) وَ إِذا قِيلَ لَهُمُ اركَعُوا لا يَركَعُونَ (48) وَيلٌ يَومَئِذٍ لِلمُكَذِّبِينَ (49) فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعدَهُ يُؤمِنُونَ (50) | |||
جلد 17 - صفحه 347 | |||
و زماني که گفته شد بآنها که ركوع كنيد ركوع نميكنند ويل در آن روز براي تكذيب كنندگان است پس بچه حديثي بعد از او ايمان ميآورند. | |||
وَ إِذا قِيلَ لَهُمُ اركَعُوا لا يَركَعُونَ بعضي گفتند: مراد نماز است که امر بصلاة آمد و اطاعت نكردند، و بعضي گفتند: مراد روز قيامت است که قدرت بر خم شدن ندارند چنانچه ميفرمايد: يَومَ يُكشَفُ عَن ساقٍ وَ يُدعَونَ إِلَي السُّجُودِ فَلا يَستَطِيعُونَ قلم آيه 42. | |||
اقول: ركوع تعظيم است چنانچه در مقابل سلاطين خم ميشوند و از همين جا است که ذكر ركوع سبحان ربي العظيم و بحمده شده، و سجود كوچكي و تسليم و خضوع و خشوع است و لذا شيطان زير بار سجده آدم نرفت و نسبت باو كوچكي نكرد و ذكر سجده سبحان ربي الاعلي و بحمده شده. بعلاوه اينکه خطاب به مكذبين است که اصلا ايمان نياوردهاند مناسبت ندارد که بآنها امر بصلاة كنند بايد امر بايمان كنند و تصديق رسالت حضرت را بكنند و همچنين مناسبت با قيامت ندارد زيرا تنظير بآيه يدعون الي السجود بي مناسبت است زيرا يدعون الي السجود را ميفرمايد فلا يستطيعون نميتوانند و در اينجا ميفرمايد: لا يَركَعُونَ که مذمت ميكند آنها را و عصيان ميكنند. پس معني آنچه بنظر نزديك ميآيد اينكه تسليم شويد و اطاعت كنيد و در پيشگاه عظمت پروردگار منقاد شويد تكبر ميكنند و سر فرود نميآورند. | |||
وَيلٌ يَومَئِذٍ لِلمُكَذِّبِينَ تفسيرش گذشت. | |||
فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعدَهُ يُؤمِنُونَ جايي که مثل قرآن و معجزات صادره از پيغمبر اكرم و احكام متقنه اسلام را قبول نكنند ديگر به چه چيز ايمان ميآورند بالاتر از اينکه چيست. هذا آخر ما اردنا في تفسير هذه السورة بحمد اللّه و توفيقه، و يتلوه ان شاء اللّه تعالي سورة النبأ و بقية السور من الجزء الاخير من القرآن و الحمد للّه و الصلاة و السلام علي رسولا اللّه و آله آل اللّه و ساير رسل اللّه و اللعن الدائم علي اعدائهم اعداء اللّه الي يوم لقاء اللّه، و انا السيد عبد الحسين المدعو بالطيب. | |||
جلد 17 - صفحه 348 | |||
سورة النبإ | |||
مفسرين گفتند: مكي است لكن از اخبار بسيار از ائمه اطهار استفاده ميشود که مدني است چنانچه اشاره ميشود. | |||
اما فضلها از إبن بابويه مسندا از حضرت صادق (ع): | |||
(من قرأ عم يتساءلون لم تخرج سنة اذا کان يد منها في کل يوم حتي يزور بيت اللّه الحرام ان شاء اللّه تعالي). | |||
و از آن حضرت مرسلا روايت شده که مسافر اگر در شب قرائت كند از دزد محفوظ ميماند و از حضرت رسول روايت شده که فرمود: | |||
(من قرأها و حفظها لم يكن حسابه يوم القيامة الا كمقدار سورة مكتوبة حتي يدخل الجنة) | |||
و در حديث ديگر: | |||
(بمقدار صلوة واحدة) | |||
و غير اينها. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
] | |||
(آیه 48)- در این آیه به یکی دیگر از عوامل انحراف و بدبختی و آلودگی آنها اشاره کرده، میافزاید: «و (چنان از باده غرور سرمستند) هنگامی که به آنان گفته شود (در برابر پروردگار) رکوع کنید رکوع نمیکنند» (و اذا قیل لهم ارکعوا لا یرکعون). | |||
آنها نه فقط از رکوع و سجود ابا دارند بلکه این روح غرور و نخوت در تمامی افکار و زندگیشان منعکس است نه در برابر خدا تسلیمند و نه در برابر دستورات پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و نه حقوق مردم را به رسمیت میشناسند. | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
نسخهٔ ۲۳ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۷:۲۷
ترجمه
المرسلات ٤٧ | آیه ٤٨ | المرسلات ٤٩ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«إرْکَعُوا»: رکوع ببرید. مراد از رکوع، خضوع در برابر قوانین و مقرّرات الهی است؛ نه فقط رکوع نماز (نگا: بقره / ، مائده / ). خلاصه مراد اطاعت و فرمانبرداری از خدا است (نگا: روحالمعانی). برخی هم آن را به معنی (نماز بگزارید) دانستهاند (نگا: زادالّمسیر).
تفسیر
- آيات ۱۶ - ۵۰، سوره مرسلات
- بيان احتجاجاتى بريگانگى خداوند در ربوبيت ، و بر اثبات يوم الفصل كه از آيه : ((الم نهلك الاولين ...)) و آيات بعد از آن استفاده مى شود
- وصف عذابى كه مكذبان قيامت در آن روز به سوى آن روانه مى شوند
- مقصود از ركوع در آيه : ((و اذا قيل لهم اركعوا لايركعون )) و وجهاتصال اين آيه با آيات قبل
- (چند روايت در ذيل برخى آيات گذشته )
نکات آیه
۱ - سرپیچى تکذیب گران روز جزا، از فرمان رکوع و فروتنى در مقابل خداوند (و إذا قیل لهم ارکعوا لایرکعون)
۲ - رکوع، از ارکان مهم نماز است. (و إذا قیل لهم ارکعوا لایرکعون) «رکوع» در این آیه، کنایه از نماز است. بر این اساس ذکر رکوع به جاى نماز، بیانگر اهمیت و جایگاه ویژه آن، در فریضه نماز است.
۳ - ترک نماز (رکوع و فروتنى در برابر خداوند)، نشانه کفر و تکذیب روز جزا (و إذا قیل لهم ارکعوا لایرکعون) برداشت یاد شده، با توجه به این نکته است که این آیه، درصدد بیان ویژگى هاى تکذیب گران است و در این راستا، نماز نگزاردن آنان را مطرح کرده است.
۳ - نماز، نشانه ایمان و از اوصاف مؤمنان است. (و إذا قیل لهم ارکعوا لایرکعون)
موضوعات مرتبط
- ایمان: نشانه هاى ایمان ۴
- خدا: امتناع از تواضع بر خدا ۱
- رکوع: آثار ترک رکوع ۳; امتناع از رکوع بر خدا ۱
- قیامت: عصیان مکذبان قیامت ۱; نشانه هاى تکذیب قیامت ۳
- کفر: نشانه هاى کفر ۳
- مؤمنان: صفات مؤمنان ۴; نماز مؤمنان ۴
- نماز: آثار ترک نماز ۳; آثار نماز ۴; ارکان نماز ۲