الأنبياء ٢٠: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=تسبیح می‌کنند شب و روز و سستی نمی‌کنند | |-|معزی=تسبیح می‌کنند شب و روز و سستی نمی‌کنند | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الأنبياء | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الأنبياء | نزول = [[نازل شده در سال::6|٦ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::20|٢٠]] | قبلی = الأنبياء ١٩ | بعدی = الأنبياء ٢١ | کلمه = [[تعداد کلمات::6|٦]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«لا یَفْتَرُونَ»: سست نمی‌شوند و خسته و دلگیر نمی‌گردند. | «لا یَفْتَرُونَ»: سست نمی‌شوند و خسته و دلگیر نمی‌گردند. | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۵
ترجمه
| الأنبياء ١٩ | آیه ٢٠ | الأنبياء ٢١ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«لا یَفْتَرُونَ»: سست نمی‌شوند و خسته و دلگیر نمی‌گردند.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۶ - ۳۳ سوره انبياء
- استدلال بر حقيقت معاد و حقانيت دعوت پيامبر(صلى الله عليه و آله )
- آفرينش آسمان و زمين عبث و به انگيزه لهو و لعب نبوده است
- بيان ملازمه بين لهو و لعب نبودن خلقت زمين و آسمان با حقانيت معاد و نبوت
- وجوهى كه مفسرين در معناى آيه :((لو اردنا ان نتخذ لهوا لا تخذناه من لدنا(( گفته اند
- توضيح معنى و مفاد آيه : ((بلنقذف بالحق على الباطل ...(( و اشاراتى درباره حق وباطل
- سنت جارى الهى درباره حق و باطل در جهان
- حال مقربان درگاه الهى (استغراق در عبوديت و استمرار در عبادت ) از آثار مالكيت مطلقه الهى است
- اشاره به معتقد بودن بت پرستان به واجب الوجود، و مورد اختلاف آنان باموحدين
- تقرير و توضيح استدلال بر نفى وجود آلهه جز خدا، در جمله :((لو كان فيهما آلهة الاالله لفسدتا(( و پاسخ به دو شبهه
- بررسى وجوهى كه مفسرين در معناى (لا يسئل عمايفعل و هم يسئلون ) گفته اند
- اختيار اين وجه كه عدم سؤ ال ناشى از مالكيت مطلقه خداوند است
- گفتارى فلسفى و قرآنى پيرامون حكمت خداى تعالى و اينكه افعال او داراى مصلحت است
- معناى حكمت و مصلحت در افعال انسان
- افعال خداوند عين حكمت و مصلحت است لذا مورد سئوال واقع نمى شود
- قول خداوند و فعل او يكى است
- مطالبه ((برهان (( از مشركين در مقابل قرآن و كتب آسمانى پيشين
- بيان حال و وصف ملائكه ، كه نه آلهه بل عباد مكرمون خدايند
- اراده و عمل ملائكه تابع اراده خداوند است
- تقرير برهانى بر توحيد خداى تعالى در ربوبيت و تدبير
- بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات گذشته مربوط به : قذف به حق برباطل ، وصف ملائكه ، استدلال بر نفى آلهه و...)
- وصف ملائكه از زبان مبارك اميرالمؤ منين (ع ) در نهج البلاغه
- حديث پرمعنائى از پيامبر اكرم (ص ) درباره افعال خداوند و حكمتها و مصالح
- رواياتى درباره شفاعت در قيامت در ذيل (و لا يشفعون الا لمن ارتضى )
نکات آیه
۱- تسبیح مداوم و شبانه روزى مقربان درگاه الهى (و من عنده ... یسبّحون الّیل والنهار )
۲- سستى ناپذیرى مقربان الهى (فرشتگان) در تسبیح مستمر خداوند (و من عنده ... یسبّحون الّیل والنهار لایفترون ) «فتر» (مصدر «یفترون») به معناى ضعف و سستى است.
روایات و احادیث
۳- «عن أبى عبداللّه(ع): و الملائکة ینامون، فقلت: یقول اللّه عزّوجلّ: «یسبّحون اللیل والنهار لایفترون» فقال: أنفاسهم تسبیح; از امام صادق(ع) روایت شده: ملائکه نیز مى خوابند [راوى مى گوید عرض کردم: چگونه و حال آن که] خدا مى فرماید: «یسبّحون اللیل والنهار لایفترون» فرمود: نفس هاى آنان تسبیح است».[۱]
موضوعات مرتبط
- تسبیح: تسبیح در روز ۱; تسبیح در شب ۱
- مقربان: تداوم تسبیح مقربان ۱، ۲
- ملائکه: تداوم تسبیح ملائکه ۲; تسبیح ملائکه ۳
منابع
- ↑ کمال الدین صدوق، ص ۶۶۶، ب ۵۸، ح ۸; نورالثقلین، ج ۳، ص ۴۱۷، ح ۲۲.
