طه ١٣٣

وَ قَالُوا لَوْ لاَ يَأْتِينَا بِآيَةٍ مِنْ‌ رَبِّهِ‌ أَ وَ لَمْ‌ تَأْتِهِمْ‌ بَيِّنَةُ مَا فِي‌ الصُّحُفِ‌ الْأُولَى‌

ترجمه

گفتند: «چرا (پیامبر) معجزه و نشانه‌ای از سوی پروردگارش برای ما نمی‌آورد؟! (بگو:) آیا خبرهای روشنی که در کتابهای (آسمانی) نخستین بوده، برای آنها نیامد؟!

و گفتند: چرا از جانب پروردگارش معجزه‌اى براى ما نمى‌آورد؟ آيا دليل روشنى كه در كتاب‌هاى پيشين است براى آنها نيامده است

و گفتند: «چرا از جانب پروردگارش معجزه‌اى براى ما نمى‌آورد؟» آيا دليل روشن آنچه در صحيفه‌هاى پيشين است براى آنان نيامده است؟

و کافران گفتند: چرا (محمد) آیت و دلیلی روشن از جانب خدا برای ما نمی‌آورد؟ آیا آیات بیّنه کتب پیشین (چون تورات و انجیل و صحف که در همه ذکر اوصاف نبوت هست) بر آنان نیامد؟

و [مشرکان] گفتند: چرا [پیامبر] معجزه ای از سوی پروردگارش برای ما نمی آورد؟ آیا [این قرآن که] شاهد و دلیلی روشن بر [معارف] کتاب های پیشین [آسمانی است] برای آنان نیامده؟!

و گفتند: چرا معجزه‌اى از پروردگارش براى ما نمى‌آورد؟ آيا دليلهاى روشنى كه در صحيفه‌هاى پيشين آمده، به آنها نرسيده است؟

و گویند چرا پدیده روشنگری از سوی پروردگارش برای ما نمی‌آورد، [بگو] آیا پدیده روشنگری که در کتابهای آسمانی پیشین است برای آنان نیامده است؟

و [كافران مكه‌] گفتند: چرا ما را از پروردگار خويش نشانه‌اى- معجزه‌اى به دلخواه ما- نمى‌آورد؟ آيا آنها را نشانه روشن آنچه در كتابهاى پيشين است نيامده است؟

(کافران مکّه) می‌گویند: چرا (محمّد) معجزه‌ای از سوی پروردگارش برای ما نمی‌آورد (که ما خود پیشنهاد می‌کنیم؟ از قبیل: برجوشاندن چشمه ساری از زمین و داشتن باغی از درختان خرما و انگور و غیره). آیا معجزه‌ی (بزرگِ قرآن نام که در) کتابهای پیشین (آسمانی تورات و انجیل و زَبور مذکور است)، به پیش ایشان نیامده است؟

و گفتند: «چرا از جانب پروردگارش نشانه‌ای برای ما نمی‌آورد؟ آیا و روشنای آنچه در صحیفه‌های نخستین است برایشان نیامده است‌؟

و گفتند چرا نیارد ما را آیتی از پروردگار خویش آیا نیامدشان نشانی (گواه) آنچه در نامه‌های پیشین است‌

طه ١٣٢	آیه ١٣٣	طه ١٣٤
سوره : سوره طه نزول : ٧ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٧ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَوَلَمْ تَأْتِهِمْ ... الأُولَی»: آیا خبر روشن اقوام پیشین که در کتب آسمانی گذشته بوده است برای آنان نیامده است (که پیاپی معجزاتی پیشنهاد می‌کردند و پس از مشاهده معجزات، به کفر و انکار ادامه می‌دادند، و عذاب شدید الهی دامنگیرشان می‌شد). اینها چرا معجزه می‌طلبند و بهانه‌جوئی می‌کنند، مگر همین قرآن با این امتیازات بزرگ که حاوی حقائق کتب آسمانی پیشین است، برای آنان کافی نیست. «آیَةٍ»: معجزات حسّی، از قبیل: عصای موسی و ید بیضاء. معجزات پیشنهادی (نگا: إسراء / - ). «بَیِّنَةُ»: معجزه بزرگ کتابهای آسمانی، یعنی قرآن. معجزات انبیاء گذشته. «الصُّحُفِ الأُولَی»: کتابهای آسمانی پیشین. از قبیل: تورات و انجیل و زبور (نگا: شعراء / اعلی / و ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

وَ قَالُوا لَوْ لاَ أُنْزِلَ‌ عَلَيْهِ‌... (۴) أَ وَ لَمْ‌ يَکْفِهِمْ‌ أَنَّا... (۰)

أَ وَ لَمْ‌ يَکْفِهِمْ‌ أَنَّا... (۰)

تفسیر

• آيات ۱۲۷ - ۱۳۵ سوره طه
• شرح و توضيح معنا و مراد آيه : ((ولولا كلمة سبقت من ربك ...(( كه حاكى از تاءخيرعذاب دنيوى در برابر كفر و اسراف است . و برخى وجوه در اين باره
• مفاد و مراد آيه :((و سبح بحمد ربك قبل طلوع الشمس وقبل غروبها...(( و اقوال و وجوه عديده اى كه مفسرين پيرامون آن گفته اند
• اشاره به اينكه چگونه تسبيح و تحميد خدا انسان را به مقام رضا مى رساند
• مراد از اهل پيامبر(صلى الله عليه و آله ) در آيه : ((و اءمراهلك بالصلوة واصطبرعليها((اشاره به اينكه چگونه تسبيح و تحميد خدا انسان را به مقام رضا مى رساند
• بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات :((و سبح بحمد ربك ...(( و ((و لا تمدن عينيك ...((و...)
• پيامبر آيه تطهير را خطاب به

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- منکران اعجاز قرآن، پیامبر(ص) را به خاطر ارائه نکردن معجزات اقتراحى و پیشنهادى آنان، مورد انتقاد قرار مى دادند. (و قالوا لولا یأتینا ب-َایة من ربّه )

۲- منکران رسالت پیامبر(ص)، با نادیده گرفتن معجزه قرآن، آن حضرت را فاقد هرگونه معجزه معرفى مى کردند. (و قالوا لولا یأتینا ب-َایة من ربّه أوَلم تأتهم بیّنة)

۳- کافران عصر بعثت، على رغم روشن بودن اعجاز قرآن و هماهنگى آن با دیگر کتاب هاى آسمانى، آن را نادیده گرفتند و معجزه بودن آن را انکار مى کردند. (لولا یأتینا ب-َایة من ربّه أوَلم تأتهم )

۴ - انکار معجزات پیامبر(ص) و دلایلِ روشن رسالت او، موجب آزردگى و رنج آن حضرت بود. (فاصبر على ما یقولون ... و قالوا لولا یأتینا ب-َایة )

۵ - ربوبیت خداوند بر انسان ها مورد انکار کافران عصر بعثت قرار داشت. (من ربّه ) چنانچه کافران به ربوبیت خداوند معترف بودند، مى گفتند: «ربّنا».

۶ - قرآن، دلیلى روشن بر راستى و درستى دیگر کتاب هاى آسمانى است. (أوَلم تأتهم بیّنة ما فى الصحف لأُولى ) عنوان «ما فى الصحف الأُولى» قرینه است براین که مراد از «بیّنة»، کتاب آسمانى پیامبر(ص) (قرآن) است که معارفى نظیر معارف دیگر کتاب هاى آسمانى دارد و به دلیل نزول مستقیم آن از جانب خداوند، برهان صحتِ معارف آن کتاب ها نیز مى باشد.

۷ - قرآن، حاوى معارف کتاب هاى آسمانى پیشین (أوَلم تأتهم بیّنة ما فى الصحف الأُولى ) توصیف قرآن به این که «بیّنه دیگر کتاب هاى آسمانى است»، دو نکته را روشن مى سازد: اول این که مطالب قرآن و آن کتاب ها شبیه یکدیگر است; دوم این که این کتاب، شاهد صدقى بر آن کتاب ها مى باشد.

۸ - قبل از نزول قرآن، چندین کتاب آسمانى دیگر نازل شده بود. (الصحف الأُولى )

۹ - کافران عصر بعثت، از محتواى کتاب هاى آسمانى پیشین آگاه بودند. (أوَلم تأتهم بیّنة ما فى الصحف الأُولى )

۱۰ - قرآن، معجزه پیامبر(ص) و دلیل روشن بر اثبات نبوت آن حضرت (أوَلم تأتهم بیّنة ما فى الصحف الأُولى ) بیان; یعنى، وضوح و انکشاف (مصباح). بنابراین «بیّنة» به چیزى گفته مى شود که واضح باشد. ضمیر مذکر - که از کلمه «من قبله» (در آیه بعد) به این کلمه بازمى گردد - دلالت مى کند که از آن برهان و دلیل اراده شده است (کشاف).

۱۱ - نزول قرآن، پرتو ربوبیت خداوند و وسیله پیشرفت اهداف رسالت است. (لولا یأتینا ب-َایة من ربّه أوَلم تأتهم) جمله «أوَلم تأتهم...» قرآن را مصداق معجزه اى قرار داده که خداوند باید بر پیامبر(ص) نازل مى کرد. شمول ربوبیت خداوند بر پیامبر(ص) (ربّه)، به معناى تربیت و رشد پایه ها و ساختار رسالت آن حضرت است.

۱۲ - قرآن، نشانه و دلیلى روشن بر ربوبیت خداوند بر انسان ها است. (ب-َایة من ربّه أوَلم تأتهم)

۱۳ - قرآن، از آیات الهى است. (ب-َایة من ربّه أوَلم تأتهم )

۱۴ - ارائه دلایل روشن از سوى خداوند بر رسالت پیامبران، برخاسته از ربوبیت او است. (ب-َایة من ربّه أوَلم تأتهم بیّنة ما فى الصحف الأُولى )

۱۵ - اسلام، مبتنى بر دلیل روشن و واضح (أوَلم تأتهم بیّنة ما فى الصحف الأُولى )

۱۶ - لزوم مبتنى ساختن عقاید و باورهاى دینى خویش بر دلیل و برهان (أوَلم تأتهم بیّنة ما فى الصحف الأُولى )

موضوعات مرتبط

• اسلام: تاریخ صدر اسلام ۳; دلایل اسلام ۱۵; منطقى بودن اسلام ۱۵; ویژگیهاى اسلام ۱۵
• انبیا: بینات انبیا ۱۴
• انسان: مربى انسان ها۱۲
• خدا: آثار ربوبیت خدا ۱۴; دلایل ربوبیت خدا ۱۲; مکذبان ربوبیت خدا ۵; نشانه هاى ربوبیت خدا ۱۱
• عقیده: برهان در عقیده ۱۶; مبانى عقیده ۱۶
• قرآن: اعتراض مکذبان قرآن ۱; اعجاز قرآن ۱۰; تعالیم قرآن ۷; خواسته هاى مکذبان قرآن ۱; قرآن از آیات خدا ۱۳; معرضان از قرآن ۲ ; مکذبان اعجاز قرآن ۳; نقش قرآن ۶، ۱۰، ۱۱، ۱۲; وحیانیت قرآن ۱۱; ویژگیهاى قرآن ۱۱
• کافران: علم کافران صدراسلام ۹; کافران صدراسلام و کتب آسمانى ۹; کفر کافران صدراسلام ۵; لجاجت کافران صدراسلام ۳
• کتب آسمانى: تاریخ کتب آسمانى ۸; تصدیق کتب آسمانى ۶; هماهنگى کتب آسمانى ۶، ۷
• محمد(ص): اعتراض به محمد(ص) ۱; بینات محمد(ص) ۱۰; بینش مکذبان محمد(ص) ۲; تکذیب معجزه محمد(ص) ۲، ۴; دلایل نبوت محمد(ص) ۱۰; عوامل اذیت محمد(ص) ۴; عوامل مؤثر در اهداف محمد(ص) ۱۱; معجزه محمد(ص) ۱۰
• معجزه: رد معجزه اقتراحى ۱