ریشه فجج: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(افزودن نمودار دفعات) |
(Added root proximity by QBot) |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
راه وسيع. در مفردات گفته: فج شكافى است ميان دو كوه و در راه وسيع به كار مىرود جمع آن فجاج است. [حج:27]. پياده و بر هر مركب لاغر از هر راه دور مىآيند. [انبیاء:31]. [نوح:20]. در آيه اول ضمير «فيها» ظاهراً راجع است به «رَواسِىَ» در صدر آيه و «سُبُلاً» بدل است از فجاج يعنى در كوهها راههاى وسيع قرار داديم تا آنها به مقاصد و مواطن خويش راه يابند در آيه دوم فجاج صفت «سُبُل» است و مراد از آن وسعت است يعنى تا در زمين به راههاى وسيع وارد شويد. در اقرب گفته: راه وسيع ميان دو كوه فج و راه تنگ شعب است. | راه وسيع. در مفردات گفته: فج شكافى است ميان دو كوه و در راه وسيع به كار مىرود جمع آن فجاج است. [حج:27]. پياده و بر هر مركب لاغر از هر راه دور مىآيند. [انبیاء:31]. [نوح:20]. در آيه اول ضمير «فيها» ظاهراً راجع است به «رَواسِىَ» در صدر آيه و «سُبُلاً» بدل است از فجاج يعنى در كوهها راههاى وسيع قرار داديم تا آنها به مقاصد و مواطن خويش راه يابند در آيه دوم فجاج صفت «سُبُل» است و مراد از آن وسعت است يعنى تا در زمين به راههاى وسيع وارد شويد. در اقرب گفته: راه وسيع ميان دو كوه فج و راه تنگ شعب است. | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
هم:100, ل:96, سبل:75, ها:71, من:63, کلل:59, جعل:55, قول:43, نوح:39, شهد:39, عمق:39, ربب:35, اتى:35, فى:35, سمو:35, لعل:35, نفع:30, انن:30, هدى:26, ضمر:26, ب:22, بسط:22, سلک:22, عصو:22, ارض:22, ميد:18, على:18, عصى:18, سقف:18, ذکر:18, ن:14, ان:14, حفظ:14, رجل:14, ک:10, رسو:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۰۲
تکرار در قرآن: ۳(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
راه وسيع. در مفردات گفته: فج شكافى است ميان دو كوه و در راه وسيع به كار مىرود جمع آن فجاج است. [حج:27]. پياده و بر هر مركب لاغر از هر راه دور مىآيند. [انبیاء:31]. [نوح:20]. در آيه اول ضمير «فيها» ظاهراً راجع است به «رَواسِىَ» در صدر آيه و «سُبُلاً» بدل است از فجاج يعنى در كوهها راههاى وسيع قرار داديم تا آنها به مقاصد و مواطن خويش راه يابند در آيه دوم فجاج صفت «سُبُل» است و مراد از آن وسعت است يعنى تا در زمين به راههاى وسيع وارد شويد. در اقرب گفته: راه وسيع ميان دو كوه فج و راه تنگ شعب است.
ریشه‌های نزدیک مکانی
هم ل سبل ها من کلل جعل قول نوح شهد عمق ربب اتى فى سمو لعل نفع انن هدى ضمر ب بسط سلک عصو ارض ميد على عصى سقف ذکر ن ان حفظ رجل ک رسو
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| فِجَاجاً | ۲ |
| فَجٍ | ۱ |
