حُقُبا

آیات شامل این کلمه

«حُقُب» به معناى «مدت طولانى» است که بعضى آن را به «هشتاد سال» تفسیر کرده اند; و منظور موسى(علیه السلام) از ذکر این کلمه این بوده است که من دست از تلاش و کوشش خود براى پیدا کردن گم شده ام، برنخواهم داشت، هر چند سال ها به این سیر خود ادامه دهم.

ریشه کلمه

• حقب‌ (۲ بار)

قاموس قرآن

(بر وزن عنق) دهر. زمان. (مجمع) جمع آن احقاف است [كهف:60] آرام نگيرم تا به مجمع دو دريا برسم يا مدّتى دراز راه بروم. * [نباء:21-23] حقّا كه جهنّم كمين گاه و براى طاغيان محل بازگشت است و مدّتها در آن به سر برند. راغب حقبه را مدّتى مبهم از زمان گفته است . از زجاج نقل شده كه حقب هشتاد سال است و نيز حقب را چهل سال گفته‏اند و ايضاً مدّت دراز (دهر طويل) معنى كرده‏اند در نهج البلاغه خطبه 87 هست: «... وَلاخَلَتْ فيما بَيْنَهُمُ الْاَحْقابُ وَ الْقُرُنُ» ميان شما و آنها زمانها و قرنها (دورآنها زمانها و مدّتها اراده شده است به هر حال آيه «لابِثينَ فيها اَحْقاباً» دلالت بر خلود ندارد.

کلمات نزدیک مکانی

مَجْمَع فَلَمّا أَمْضِي بَلَغَا أَو بَيْنِهِمَا الْبَحْرَيْن نَسِيَا أَبْلُغ حُوتَهُمَا حَتّى فَاتّخَذ أَبْرَح سَبِيلَه لا لِفَتَاه

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...