عِبْرَة

آیات شامل این کلمه

«عِبْرَةٌ» در اصل از مادّه «عبور» گرفته شده است که به معناى گذشتن از حالى به حال دیگر، یا از جایى به جاى دیگر است، و به اشک چشم «عَبْرَة» (بر وزن حسرت) مى گویند; زیرا از چشم عبور مى کند و به کلمات که از زبان ها و گوش ها مى گذرد نیز عبارت مى گویند، و عبرت گرفتن از حوادث نیز به خاطر آن گفته مى شود که انسان از آنچه مى بیند مى گذرد، و از حقایقى در پشت سر آن آگاه مى شود.

ریشه کلمه

• عبر (۹ بار)

کلمات نزدیک مکانی

کَان قَصَصِهِم لِأُولِي فِي الْأَلْبَاب مَا لَقَد الْمُجْرِمِين الْقَوْم حَدِيثا يُفْتَرَى عَن وَ بَأْسُنَا لٰکِن تَصْدِيق

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...