شَغَفَهَا

آیات شامل این کلمه

«شَغَف» از مادّه «شغاف» به معناى گره بالاى قلب و یا پوسته نازک روى قلب است، که به منزله غلافى تمام آن را در برگرفته و «شَغَفَها حُبّاً» یعنى آن چنان به او علاقمند شده، که محبتش به درون قلب او نفوذ کرده، و اعماق آن را در بر گرفته است، و این اشاره به عشق شدید و آتشین است.

ریشه کلمه

• شغف‌ (۱ بار)
• ها (۱۳۹۹ بار)

قاموس قرآن

[يوسف:30]. شغاف غلاف قلب است چنانكه در مجمع و غيره گفته است فاعل «شغفها» فتى است يعنى محبّت جوان غلاف قلب زن را پاره كرده و در جوفش نشسته است اشاره است به حب شديد و جا گرفته در قلب. از امير المؤمنين و امام سجاد و باقر و صاغدق عليهم السلام و ديگران نقل شده كه آن را «شعفها» با عين مهمله خوانده در مجمع گويد: شعفها يعنى او را به هر جا برد مشتق است از شعفات الجبال (قله‏هاى كوهها) يعنى از محبت او را سر گردان كرده است. معنى آيه: زن عزيز از غلامش كام مى‏خواهد كه عشق غلام در دلش نشسته است. اين كلمه در قرآن يك بار آمده است.

کلمات نزدیک مکانی

حُبّا قَد نَفْسِه إِنّا لَنَرَاهَا عَن فِي فَتَاهَا ضَلاَل تُرَاوِد فَلَمّا الْعَزِيز مُبِين امْرَأَة سَمِعَت الْمَدِينَة

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...