۱۶٬۳۳۸
ویرایش
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
و اما آن ربايى كه خوردنى نيست، آن همان ربايى است كه خدا از آن نهى كرده و در برابرش، وعدۀ آتش داده. | و اما آن ربايى كه خوردنى نيست، آن همان ربايى است كه خدا از آن نهى كرده و در برابرش، وعدۀ آتش داده. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۲۸۳ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۲۸۳ </center> | ||
مؤلف: اين روايت را در تهذيب هم، از ابراهيم بن عمر، از آن جناب، و نيز در تفسير قمىريال از حفص بن غياث، از آن جناب و در مجمع | مؤلف: اين روايت را در تهذيب هم، از ابراهيم بن عمر، از آن جناب، و نيز در تفسير قمىريال از حفص بن غياث، از آن جناب و در مجمع البيان، بدون ذكر سند، از امام باقر «عليه السلام» آورده اند. | ||
و در مجمع البيان، در ذيل آيه: «فَأُولَئِكَ هُمُ المُضعِفُون» گفته: اميرالمؤمنين «عليه السلام» فرموده: خداى تعالى، نماز را واجب كرد تا خلق از تكبر منزه شوند. و زكات را واجب كرد، تا سبب زيادى رزقشان گردد. و روزه را واجب كرد، تا خلقشان را بيازمايد و خالص كند. و صله رحم را واجب كرد، تا جمعيت زياد شود. | و در مجمع البيان، در ذيل آيه: «فَأُولَئِكَ هُمُ المُضعِفُون» گفته: اميرالمؤمنين «عليه السلام» فرموده: خداى تعالى، نماز را واجب كرد تا خلق از تكبر منزه شوند. و زكات را واجب كرد، تا سبب زيادى رزقشان گردد. و روزه را واجب كرد، تا خلقشان را بيازمايد و خالص كند. و صله رحم را واجب كرد، تا جمعيت زياد شود. |
ویرایش