۱۴٬۴۷۳
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۳۷: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←رواياتى درباره الهام «فجور» و «تقوى»
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
مؤلّف: اين كه سائل پرسيد: «و همچنين آنچه بعدا براى مردم پيش مى آيد...»، معنايش اين است كه: وجوب صدور فعل، چه حسنه و چه سيئه، از نظر قضاء و قدرى كه قبلا رانده شده منافات ندارد، با اين كه از نظر صدورش از انسان اختيارى و ممكن باشد؛ و ما اين معنا را در بحث هاى گذشته اين كتاب، مکرر ذكر نموده و توضيح داديم. | مؤلّف: اين كه سائل پرسيد: «و همچنين آنچه بعدا براى مردم پيش مى آيد...»، معنايش اين است كه: وجوب صدور فعل، چه حسنه و چه سيئه، از نظر قضاء و قدرى كه قبلا رانده شده منافات ندارد، با اين كه از نظر صدورش از انسان اختيارى و ممكن باشد؛ و ما اين معنا را در بحث هاى گذشته اين كتاب، مکرر ذكر نموده و توضيح داديم. | ||
و در همان كتاب است كه: ابن ابى حاتم، ابوالشيخ، ابن مردويه، و ديلمى، از جويبر، از ضحاكف از ابن عبّاس روايت كرده اند كه گفت: از رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» شنيدم مى خواند: «قد أفلح من | و در همان كتاب است كه: ابن ابى حاتم، ابوالشيخ، ابن مردويه، و ديلمى، از جويبر، از ضحاكف از ابن عبّاس روايت كرده اند كه گفت: از رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» شنيدم مى خواند: «قد أفلح من زكّيها» و مى فرمود: «رستگار شد نفسى كه خدا آن را تزكيه كرده باشد؛ و زيانكار شد آن نفسى كه خدا از هر چيزى محرومش كرده باشد». | ||
مؤلّف: اين كه در اين حديث، تزكيه و محروم كردن را به خداى تعالى نسبت داده، به وجهى درست است، و با انتساب اولى به اطاعت خود انسان، و دومى به معصيت خود آدمى منافات ندارد. چون مكرر خاطرنشان كرده ايم كه محروميت از هدايت، و به عبارت ديگر، «اضلال»، تنها به عنوان مجازات، منسوب به خدا مى شود و خداى تعالى، هرگز ابتداء كسى را اضلال نمى كند. همچنان كه خودش فرمود: «و ما يضلّ به إلّا الفاسقين». | مؤلّف: اين كه در اين حديث، تزكيه و محروم كردن را به خداى تعالى نسبت داده، به وجهى درست است، و با انتساب اولى به اطاعت خود انسان، و دومى به معصيت خود آدمى منافات ندارد. چون مكرر خاطرنشان كرده ايم كه محروميت از هدايت، و به عبارت ديگر، «اضلال»، تنها به عنوان مجازات، منسوب به خدا مى شود و خداى تعالى، هرگز ابتداء كسى را اضلال نمى كند. همچنان كه خودش فرمود: «و ما يضلّ به إلّا الفاسقين». | ||
| خط ۱۲۶: | خط ۱۲۶: | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۵۰۶ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۵۰۶ </center> | ||
<span id='link350'><span> | <span id='link350'><span> | ||
<center> «...سوره لیل...» </center> | |||
==آيات ۱ - ۲۱ سوره ليل == | ==آيات ۱ - ۲۱ سوره ليل == | ||
