۸٬۹۳۳
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۳ بخش۱: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
(Edited by QRobot) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{تغییر صفحه | قبلی=تفسیر:المیزان جلد۱۲ بخش۴۱ | بعدی = تفسیر:المیزان جلد۱۳ بخش۲}} | |||
__TOC__ | __TOC__ | ||
| خط ۶: | خط ۸: | ||
==آيه ۱، سوره اسراى == | ==آيه ۱، سوره اسراى == | ||
بسم اللّه الرّحمن الرّحيم | بسم اللّه الرّحمن الرّحيم | ||
سبْحَنَ | سبْحَنَ الَّذِى أَسرَى بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِّنَ الْمَسجِدِ الْحَرَامِ إِلى الْمَسجِدِ الاَقْصا الَّذِى بَرَكْنَا حَوْلَهُ لِنرِيَهُ مِنْ ءَايَتِنَا إِنَّهُ هُوَ السمِيعُ الْبَصِيرُ(۱) | ||
ترجمه آيه | ترجمه آيه | ||
به نام خداوند بخشاينده مهربان پاك ومنزه است خدائى كه در مبارك شبى بنده خود (محمد) (صلى اللّه عليه وآله وسلم ) را از مسجد حرام (مكه معظمه ) به مسجد اقصائى كه پيرامونش را (به قدوم خاصان خود) مبارك ساخت ، سير داد تا آيات خود را به اوبنماياند كه همانا خداوند شنوا وبيناست (۱) | به نام خداوند بخشاينده مهربان پاك ومنزه است خدائى كه در مبارك شبى بنده خود (محمد) (صلى اللّه عليه وآله وسلم ) را از مسجد حرام (مكه معظمه ) به مسجد اقصائى كه پيرامونش را (به قدوم خاصان خود) مبارك ساخت ، سير داد تا آيات خود را به اوبنماياند كه همانا خداوند شنوا وبيناست (۱) | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۹: | ||
واز آيات برجسته ، در اين سوره آيه شريفه ((قل ادعوا اللّه اوادعوا الرّحمن ايّا ما تدعوا فله الاسماء الحسنى : بگوچه خدا را بخوانيد وچه رحمان را، به هر نامى كه بخوانيد براى اواست اسماى حسنى (( ونيز آيه ((كلّا نمدّ هؤ لاء وهؤ لاء من عطاء ربّك وما كان عطاء ربّك محظورا - هر يك از طايفه مؤ من وغير مؤ من را از عطاء پروردگارت مدد مى رسانيم وعطاء پروردگار توممنوع نيست ونيز آيه ((وان من قرية الاّ نحن مهلكوها - وهيچ قريه اى نيست مگر آنكه ما هلاك كننده آنيم (( و همچنين آيات ديگر، است . | واز آيات برجسته ، در اين سوره آيه شريفه ((قل ادعوا اللّه اوادعوا الرّحمن ايّا ما تدعوا فله الاسماء الحسنى : بگوچه خدا را بخوانيد وچه رحمان را، به هر نامى كه بخوانيد براى اواست اسماى حسنى (( ونيز آيه ((كلّا نمدّ هؤ لاء وهؤ لاء من عطاء ربّك وما كان عطاء ربّك محظورا - هر يك از طايفه مؤ من وغير مؤ من را از عطاء پروردگارت مدد مى رسانيم وعطاء پروردگار توممنوع نيست ونيز آيه ((وان من قرية الاّ نحن مهلكوها - وهيچ قريه اى نيست مگر آنكه ما هلاك كننده آنيم (( و همچنين آيات ديگر، است . | ||
معناى آيه شريفه : ((سبحان الذى اسرى بعبده ...(( | معناى آيه شريفه : ((سبحان الذى اسرى بعبده ...(( | ||
سبْحَنَ | سبْحَنَ الَّذِى أَسرَى بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِّنَ الْمَسجِدِ الْحَرَامِ ... | ||
كلمه ((سبحان (( اسم مصدر از ماده تسبيح به معناى تنزيه است ، و همواره به طور اضافه استعمال مى شود ودر تركيب ، مفعول مطلقى است كه قائم مقام وجانشين فعل است ، بنابراين تقدير ((سبحان اللّه (( ((سبحت اللّه تسبيحا((است يعنى خداى را تنزيه مى كنم تنزيه كردن مخصوصى ، وآن تنزيه ومبرى ساختن اواز هر چيزيست كه لايق ساحت قدسش نباشد. | كلمه ((سبحان (( اسم مصدر از ماده تسبيح به معناى تنزيه است ، و همواره به طور اضافه استعمال مى شود ودر تركيب ، مفعول مطلقى است كه قائم مقام وجانشين فعل است ، بنابراين تقدير ((سبحان اللّه (( ((سبحت اللّه تسبيحا((است يعنى خداى را تنزيه مى كنم تنزيه كردن مخصوصى ، وآن تنزيه ومبرى ساختن اواز هر چيزيست كه لايق ساحت قدسش نباشد. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۳ صفحه : ۶ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۳ صفحه : ۶ </center> | ||
| خط ۹۷: | خط ۹۹: | ||
رسول خدا (صلى اللّه عليه وآله وسلم ) اضافه كرد كه در آسمان هفتم درياها از نور ديدم كه آنچنان تلالوداشتند كه چشم ها را خيره مى ساخت ودرياها از ظلمت ودرياها از رنج ديدم كه نعره مى زد وهر وقت وحشت مرا مى گرفت يا منظره هول انگيزى مى ديدم از جبرئيل پرسش مى كردم ، مى گفت بشارت باد ترا اى محمد شكر اين كرامت الهى را بجاى آور وخداى را در برابر اين رفتارى كه با توكرد سپاسگزارى كن ، خداوند هم دل مرا با گفتار جبرئيل سكونت وآرامش مى داد وقتى اينگونه تعجب ها ووحشت ها وپرسشهايم بسيار شد جبرئيل گفت : اى محمد! آنچه مى بينى به نظرت عظيم وتعجب آور مى آيد، اينها كه مى بينى يك خلق از مخلوقات پروردگار تواست ، پس فكر كن خالقى كه اينها را آفريده چقدر بزرگ است با اينكه آنچه تو نديده اى خيلى بزرگتر است از آنچه ديده اى آرى ميان خدا وخلقش هفتاد هزار حجابست واز همه خلايق نزديك تر به خدا من واسرافيلم و بين ما وخدا چهار حجاب فاصله است حجابى از نور حجابى از ظلمت حجابى از ابروحجابى از آب . | رسول خدا (صلى اللّه عليه وآله وسلم ) اضافه كرد كه در آسمان هفتم درياها از نور ديدم كه آنچنان تلالوداشتند كه چشم ها را خيره مى ساخت ودرياها از ظلمت ودرياها از رنج ديدم كه نعره مى زد وهر وقت وحشت مرا مى گرفت يا منظره هول انگيزى مى ديدم از جبرئيل پرسش مى كردم ، مى گفت بشارت باد ترا اى محمد شكر اين كرامت الهى را بجاى آور وخداى را در برابر اين رفتارى كه با توكرد سپاسگزارى كن ، خداوند هم دل مرا با گفتار جبرئيل سكونت وآرامش مى داد وقتى اينگونه تعجب ها ووحشت ها وپرسشهايم بسيار شد جبرئيل گفت : اى محمد! آنچه مى بينى به نظرت عظيم وتعجب آور مى آيد، اينها كه مى بينى يك خلق از مخلوقات پروردگار تواست ، پس فكر كن خالقى كه اينها را آفريده چقدر بزرگ است با اينكه آنچه تو نديده اى خيلى بزرگتر است از آنچه ديده اى آرى ميان خدا وخلقش هفتاد هزار حجابست واز همه خلايق نزديك تر به خدا من واسرافيلم و بين ما وخدا چهار حجاب فاصله است حجابى از نور حجابى از ظلمت حجابى از ابروحجابى از آب . | ||
{{تغییر صفحه | قبلی=تفسیر:المیزان جلد۱۲ بخش۴۱ | بعدی = تفسیر:المیزان جلد۱۳ بخش۲}} | |||
[[رده:تفسیر المیزان]] | [[رده:تفسیر المیزان]] | ||
