تفسیر:المیزان جلد۱۳ بخش۱: تفاوت میان نسخه‌ها

==آيه ۱، سوره اسراى ==

بسم اللّه الرّحمن الرّحيم

سبْحَنَ الَّذِى أَسرَى بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِّنَ الْمَسجِدِ الْحَرَامِ إِلى الْمَسجِدِ الاَقْصا الَّذِى بَرَكْنَا حَوْلَهُ لِنرِيَهُ مِنْ ءَايَتِنَا إِنَّهُ هُوَ السمِيعُ الْبَصِيرُ(۱)

ترجمه آيه

به نام خداوند بخشاينده مهربان پاك ومنزه است خدائى كه در مبارك شبى بنده خود (محمد) (صلى اللّه عليه وآله وسلم ) را از مسجد حرام (مكه معظمه ) به مسجد اقصائى كه پيرامونش را (به قدوم خاصان خود) مبارك ساخت ، سير داد تا آيات خود را به اوبنماياند كه همانا خداوند شنوا وبيناست (۱)

اين سوره پيرامون مساءله توحيد وتنزيه خداى تعالى از هر شريكى كه تصور شود مى باشد، وبا اينكه در اين مورد بحث مى كند، اما مساءله تسبيح خدا را بر مساءله حمد وثناى اوغلبه داده ، وبيشتر به قسم دوم پرداخته است ، همچنان كه ابتداى آن را با جمله ((سبحان الّذى اءسرى بعبده ...(( شروع كرده ودر خلال سوره هم پى در پى تسبيح اورا تكرار نموده ، يك جا فرموده : ((سبحانّه وتعالى عما يقولون ((، وجايى ديگر فرموده : ((قل سبحان ربّى (( ويا فرموده : ((ويقولون سبحان ربّنا...((، وحتى در آيه اى كه سوره به آن ختم مى شود نيز معناى تسبيح خداى را متذكر گرديده واورا بر تنزّهش از داشتن شريك وولى واتخاذ فرزند ستوده وفرموده است : ((وقل الحمد للّه الّذى لم يتّخذ ولدا ولم يكن له شريك فى الملك ولم يكن له ولىّ من الذّلّ وكبّرة تكبيرا((