تفسیر:المیزان جلد۱ بخش۱۱: تفاوت میان نسخه‌ها

همچنان كه قرآن كريم، در استدلال بر توحيد مى فرمايد: «'''قالت رسلهم أفى اللّه شكّ فاطر السماوات و الأرض'''»: (رسولان ايشان، به ايشان مى گفتند: آيا در وجود خدا، پديد آرندۀ آسمان ها و زمين شكّى هست)؟!  

و در احتجاج بر مسأله معاد مى فرمايد: «'''و ما خلقنا السماء و الأرض و ما بينهما باطلا، ذلك ظنّ الّذين كفروا، فويل للّذين كفروا من النّار، أم نجعل الّذين آمنوا و عملوا الصالحات كالمفسدين فى الأرض، أم نجعل المتّقين كالفجّار'''»: (ما آسمان و زمين و آنچه بين آن دو است، به باطل نيافريديم. اين، پندار كسانى است كه كافر شدند، پس واى بر كسانی كه كفر ورزيدند از آتش؛ آيا ما با آنان كه ايمان آورده و عمل صالح كردند، چون مفسدان در زمين معامله مى كنيم؟ و يا متقين و فجّار را به يك چوب می رانيم)؟ نه اين كه براى اثبات اين معارف، به معجزه متوسل باشند، بلكه معجزه را از اين بابت آوردند كه مردم آن را از ايشان، درخواست كردند، تا به حقانيت دعوی شان پى ببرند.