۱۴٬۴۴۷
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱ بخش۱۱: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←بيان علت درخواست معجزه توسط امت هاى مختلف با ذكر يك مَثَل
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۱۴۶: | خط ۱۴۶: | ||
مردى از طرف بزرگ يك قوم، پيامى براى آن قوم بياورد، كه در آن پيام، اوامر و نواهى آن بزرگ هست، و مردم هم ايمان دارند به اين كه بزرگشان، از اين دستورات جز خير و صلاح آنان را نمی خواهد. در چنين فرض، همين كه پيام آرنده، احكام و دستورات بزرگ قوم را براى قوم بيان كند و آن را برهانى نمايد، كافى است در اين كه مردم به حقانيّت آن دستورات ايمان پيدا كنند. ولى آن برهان ها براى اثبات اين معنا - كه پيام آرنده به راستى از طرف آن بزرگ آمده - كافى نيست . لذا مردم، اول از او شاهد و دليل می خواهند كه از كجا می گویى: «بزرگ ما تو را به سوى ما گسيل داشته»؟ درست است كه احكامى كه براى ما خواندى، همه صحيح است؛ اما بايد اثبات كنى كه اين احكام، دستورات بزرگ ماست. يا به اين كه دستخط او را بياورى، يا به اين كه مُهر او در ذيل نامه ات باشد، و يا علامت ديگرى كه ما آن را بشناسيم. | مردى از طرف بزرگ يك قوم، پيامى براى آن قوم بياورد، كه در آن پيام، اوامر و نواهى آن بزرگ هست، و مردم هم ايمان دارند به اين كه بزرگشان، از اين دستورات جز خير و صلاح آنان را نمی خواهد. در چنين فرض، همين كه پيام آرنده، احكام و دستورات بزرگ قوم را براى قوم بيان كند و آن را برهانى نمايد، كافى است در اين كه مردم به حقانيّت آن دستورات ايمان پيدا كنند. ولى آن برهان ها براى اثبات اين معنا - كه پيام آرنده به راستى از طرف آن بزرگ آمده - كافى نيست . لذا مردم، اول از او شاهد و دليل می خواهند كه از كجا می گویى: «بزرگ ما تو را به سوى ما گسيل داشته»؟ درست است كه احكامى كه براى ما خواندى، همه صحيح است؛ اما بايد اثبات كنى كه اين احكام، دستورات بزرگ ماست. يا به اين كه دستخط او را بياورى، يا به اين كه مُهر او در ذيل نامه ات باشد، و يا علامت ديگرى كه ما آن را بشناسيم. | ||
داستان انبيا و معجزه خواستن قومشان، | داستان انبيا و معجزه خواستن قومشان، عينا نظير اين مثال است. و لذا قرآن، از مشركان مكّه حكايت مى كند كه گفتند: «'''حتّى تنزّل علينا كتابا نقرؤه '''»: (تا آن كه كتابى بياورى كه ما آن را بخوانيم). | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۱۳۵ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۱۳۵ </center> | ||
پس از آنچه تاكنون گفته شد، چند مطلب روشن گرديد: | پس از آنچه تاكنون گفته شد، چند مطلب روشن گرديد: | ||
| خط ۱۵۲: | خط ۱۵۲: | ||
اوّل اين كه: ميان دعوى نبوّت و قدرت بر آوردن معجزه، ملازمه هست. و معجزه، دليل بر صدق دعوى پيغمبر است، و در اين دلالت، فرقى ميان عوام و خواص مردم نيست. | اوّل اين كه: ميان دعوى نبوّت و قدرت بر آوردن معجزه، ملازمه هست. و معجزه، دليل بر صدق دعوى پيغمبر است، و در اين دلالت، فرقى ميان عوام و خواص مردم نيست. | ||
دوّم اين كه: وحيى كه انبيا از غيب مى گيرند، از سنخ مُدركات ما، و آنچه كه ما با حواس و با عقل نظرى خود درك مى كنيم، نيست | دوّم اين كه: وحيى كه انبيا از غيب مى گيرند، از سنخ مُدركات ما، و آنچه كه ما با حواس و با عقل نظرى خود درك مى كنيم، نيست. و وحى، غير فكر صائب است؛ و اين معنا در قرآن كريم از واضحات قرآن است، به طوری كه احدى در آن ترديد نمى كند، و اگر كسى كمترين تأمّل و دقّت نظر و انصاف داشته باشد، آن را در مى يابد. | ||
<span id='link161'><span> | <span id='link161'><span> | ||
