تَمِيد: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(Added word proximity by QBot) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/تَمِيد | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/تَمِيد | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
«تَمِیْد» از مادّه «مید» (بر وزن صید) به معناى لرزش و حرکت ناموزون اشیاء بزرگ، تزلزل و اضطراب اشیاء عظیم است، و جمله «أنْ تَمِیْدَ بِکُمْ» در تقدیر «لِئَلاّ تَمِیْدَ بِکُمْ» بوده است. | |||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
*[[ریشه ميد | ميد]] (۵ بار) [[کلمه با ریشه:: ميد| ]] | *[[ریشه ميد | ميد]] (۵ بار) [[کلمه با ریشه:: ميد| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
اضطراب چيز بزرگ، مثل اضطراب زمين (راغب) طبرسى مطلق اضطراب گفته و گويد:« اَلْمَيْدُ: اَلْمَيْلُ يَميناًوَ شِمالاً وَهُوَالْاِضْطِرابُ» ولى بنا به استعمال قران مجيد كه آن را پيوسته در باره اضطراب زمين بكار برده قيد «عظيم» بهتر است. در مصباح گويد: ميدان را از آن ميدان گويند كه جوانب آن در موقع مسابقه مىلرزد. [نحل:15]. ايضا [انبیاء:31]. [لقمان:10]. يعنى: خدا در زمين كوههاى راسخ وثابت قرار داد مبادا كه شما را مضطرب كند و بلرزاند راجع به تفصيل اين سخن رجوع شود به «جبل» درنهج البلاغه خطبه 189 در باره دنيا فرموده: «اَلْحَيُودُ الْمَيُودُ» يعنى مائل و مضطرب است و درخطبه اول آمده «وَوَتَّدَ بِالصُّخُورِ مَيَدانَ أَرْضِهِ» با سنگها اضطراب زمين را ميخكوب كرد. | |||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, أَن:61, رَوَاسِي:55, الْأَرْض:49, بِکُم:43, فِي:43, فِيهَا:32, جَعَلْنَا:32, أَلْقَى:28, بِهِم:26, سُبُلا:26, لَعَلّکُم:22, أَنْهَارا:22, بَث:22, فِجَاجا:18, مِن:18, کُل:16, يُؤْمِنُون:16, تَشْکُرُون:16, تَهْتَدُون:14, دَابّة:14, فَلا:14, لَعَلّهُم:14, تَرَوْنَهَا:14, يَهْتَدُون:12, عَمَد:12, أَنْزَلْنَا:10, بِغَيْر:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::تَمِيد]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۵۴
«تَمِیْد» از مادّه «مید» (بر وزن صید) به معناى لرزش و حرکت ناموزون اشیاء بزرگ، تزلزل و اضطراب اشیاء عظیم است، و جمله «أنْ تَمِیْدَ بِکُمْ» در تقدیر «لِئَلاّ تَمِیْدَ بِکُمْ» بوده است.
ریشه کلمه
- ميد (۵ بار)
قاموس قرآن
اضطراب چيز بزرگ، مثل اضطراب زمين (راغب) طبرسى مطلق اضطراب گفته و گويد:« اَلْمَيْدُ: اَلْمَيْلُ يَميناًوَ شِمالاً وَهُوَالْاِضْطِرابُ» ولى بنا به استعمال قران مجيد كه آن را پيوسته در باره اضطراب زمين بكار برده قيد «عظيم» بهتر است. در مصباح گويد: ميدان را از آن ميدان گويند كه جوانب آن در موقع مسابقه مىلرزد. [نحل:15]. ايضا [انبیاء:31]. [لقمان:10]. يعنى: خدا در زمين كوههاى راسخ وثابت قرار داد مبادا كه شما را مضطرب كند و بلرزاند راجع به تفصيل اين سخن رجوع شود به «جبل» درنهج البلاغه خطبه 189 در باره دنيا فرموده: «اَلْحَيُودُ الْمَيُودُ» يعنى مائل و مضطرب است و درخطبه اول آمده «وَوَتَّدَ بِالصُّخُورِ مَيَدانَ أَرْضِهِ» با سنگها اضطراب زمين را ميخكوب كرد.
