نَکِدا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(Added word proximity by QBot) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/نَکِدا | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/نَکِدا | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
| خط ۹: | خط ۱۰: | ||
[اعراف:58]. نَكْد (بروزن فلس) به معنى مشقت و قلت است «نَكِدَ الْعيشُ: عَسَرَوَاشْتَدَّ» يعنى زندگى به سختى و عسرت رسيد «نَكِدَالْبِئْرُ: قَلَّ ماءُهُ» يعنى آب چاه كم شد. «نَكِد» به فتح نون وكسر كاف به معنى قليل الخير است يعنى: سرزمين پاك رویيدنى آن باذن خدايش مىرويد و زمينى كه شوره زار و خبيث است نباتش نمىرويد مگر كم فائده اين لفظ يكبار بيشتر در قرآن مجيد نيامده است. در الميزان فرموده: اين آيه نسبت به آيه ماقبل مفيد آن است كه رحمت الهى نسبت به خلق يكنواخت و عام است و اختلاف در قبول رحمت راجع بخود مردم است (بعضى طيب اند رحمت در آنها اثر تمام دارد و بعضى خبيث اند كه استفاده كم از آن مىبرند). | [اعراف:58]. نَكْد (بروزن فلس) به معنى مشقت و قلت است «نَكِدَ الْعيشُ: عَسَرَوَاشْتَدَّ» يعنى زندگى به سختى و عسرت رسيد «نَكِدَالْبِئْرُ: قَلَّ ماءُهُ» يعنى آب چاه كم شد. «نَكِد» به فتح نون وكسر كاف به معنى قليل الخير است يعنى: سرزمين پاك رویيدنى آن باذن خدايش مىرويد و زمينى كه شوره زار و خبيث است نباتش نمىرويد مگر كم فائده اين لفظ يكبار بيشتر در قرآن مجيد نيامده است. در الميزان فرموده: اين آيه نسبت به آيه ماقبل مفيد آن است كه رحمت الهى نسبت به خلق يكنواخت و عام است و اختلاف در قبول رحمت راجع بخود مردم است (بعضى طيب اند رحمت در آنها اثر تمام دارد و بعضى خبيث اند كه استفاده كم از آن مىبرند). | ||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
کَذٰلِک:100, إِلاّ:100, نُصَرّف:89, يَخْرُج:89, الْآيَات:78, لا:78, خَبُث:66, لِقَوْم:66, لَقَد:55, الّذِي:55, يَشْکُرُون:55, أَرْسَلْنَا:44, وَ:44, نُوحا:33, رَبّه:33, بِإِذْن:21, نَبَاتُه:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::نَکِدا]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۱۶
«نَکِد» از مادّه «نَکَد» به معناى شخص «بخیل و ممسکى» است که به آسانى چیزى به کسى نمى دهد و اگر هم بدهد بسیار ناچیز و کم ارزش خواهد بود، زمین هاى شوره زار و نامساعد در آیه فوق به چنین کسى تشبیه شده است.
ریشه کلمه
- نکد (۱ بار)
قاموس قرآن
[اعراف:58]. نَكْد (بروزن فلس) به معنى مشقت و قلت است «نَكِدَ الْعيشُ: عَسَرَوَاشْتَدَّ» يعنى زندگى به سختى و عسرت رسيد «نَكِدَالْبِئْرُ: قَلَّ ماءُهُ» يعنى آب چاه كم شد. «نَكِد» به فتح نون وكسر كاف به معنى قليل الخير است يعنى: سرزمين پاك رویيدنى آن باذن خدايش مىرويد و زمينى كه شوره زار و خبيث است نباتش نمىرويد مگر كم فائده اين لفظ يكبار بيشتر در قرآن مجيد نيامده است. در الميزان فرموده: اين آيه نسبت به آيه ماقبل مفيد آن است كه رحمت الهى نسبت به خلق يكنواخت و عام است و اختلاف در قبول رحمت راجع بخود مردم است (بعضى طيب اند رحمت در آنها اثر تمام دارد و بعضى خبيث اند كه استفاده كم از آن مىبرند).
