نَبَاتُه
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
نبت و نبات مصدراند و نيز هرچه از زمين رويد اعم از درخت و علف، نبات و نبت خوانده مىشود [اعراف:58]. سرزمين پاك گياهش بادن خدا مىرويد. [نمل:60]. [عبس:27-30]. چنانكه مىبينيم نبات در درختان نيز بكار رفته است. * [آل عمران:37]. در لغت آمده «نَبَتَ الْاِنْسانُ نَباتاً: نَمى شَبابُهُ» يعنى جوانيش روييد و جوان شد و نيز آمده:«أَنْبَتَ الْغُلامُ: بَلَغَ مَبْلَغَ الرِجالِ» معنى آيه: خدا او را قبول كرد قبول نيك و او را تربيت كرد تربيت نيك. بعضى گفتهاند تقدير آن «فَأَنْبَتَها اِنْباتاً فَنَبَتْ نَباتاً حَسَناً» است و به قول بعضى مصدر مجرد به جاى مصدر مزيد آمده است. * [نوح:17]. اين آيه نيز مانند آيه سابق است و مىرساند كه بشر جزء نباتات و روييدنيهااست و مانند آنها نمو و رشد مىكند به نظر بعضىها «نَباتاً» حال است .
کلمات نزدیک مکانی
وَ ثُم يَخْرُج الْکُفّار بِإِذْن يَهِيج أَعْجَب رَبّه الطّيّب فَتَرَاه الْبَلَد غَيْث کَمَثَل تَذَکّرُون الّذِي مُصْفَرّا لَعَلّکُم الْأَوْلاَد خَبُث لا يَکُون الْمَوْتَى نُخْرِج حُطَاما فِي الْأَمْوَال إِلاّ نَکِدا تَکَاثُر
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
