بِالْقِسْط: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش
(Added word proximity by QBot)
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
__TOC__
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/بِالْقِسْط | آیات شامل این کلمه ]]'''
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/بِالْقِسْط | آیات شامل این کلمه ]]'''


خط ۱۴: خط ۱۵:
(به كسر-ق) عدالت. و آن از مصادرى است كه وصف واقع شوند مثل عدل گويند«رَجُلٌ قِسْطٌ» چنانكه گويند «زِيْدٌ عَدْلٌ» و آن در عدالت و ظلم هر دو بكار مى‏رود «قَسَطَ الْوالِىُ قِسْطاً»يعنى حمكران به عدالت رفتار كرد «قَسَطَ قَسْطاً وَ قُسُوطاً» يعنى ستم كرد و از حق منحرف شد ولى قاموس و اقرب صريح اند در اينكه قسط به كسر اول به معنى عدل و به فتح آن به معنى ظلم و انحراف است. [اعراف:29]. [يونس:54]. ايضاً قسط نصيبى است كه از روى عدالت باشد، جمع آن اقساط است در آيه [يونس:4]. ممكن است مراد نصيب باشد. قاسط: دراقرب الموارد گفته :آن از اضداد است و به معنى عادل و ظالم آيد ولى طبرسى فرموده: قاسط به معنى ظالم و مقسط به معنى عادل است [جن:15-14]. قاسط در هر دو آيه به معنى منحرف از حق است [مائده:42]. مقسطين به معنى عادلان مى‏باشد. اِقْساط:از باب افعال به معنى عدالت است. راغب گفته: اقساط آن است كه نصيب ديگرى را بدهى و آن انصاف است لذا گفته‏اند: [حجرات:9]. *** چنانكه گفته شده قسط از مصادرى است كه وصف واقع مى‏شود، مفرد و جمع در آن يكسان است لذا در آيه [انبیاء:47]. قسط صفت موازين آمده است يعنى در قيامت ميزانهاى عدالت مى‏نهيم.
(به كسر-ق) عدالت. و آن از مصادرى است كه وصف واقع شوند مثل عدل گويند«رَجُلٌ قِسْطٌ» چنانكه گويند «زِيْدٌ عَدْلٌ» و آن در عدالت و ظلم هر دو بكار مى‏رود «قَسَطَ الْوالِىُ قِسْطاً»يعنى حمكران به عدالت رفتار كرد «قَسَطَ قَسْطاً وَ قُسُوطاً» يعنى ستم كرد و از حق منحرف شد ولى قاموس و اقرب صريح اند در اينكه قسط به كسر اول به معنى عدل و به فتح آن به معنى ظلم و انحراف است. [اعراف:29]. [يونس:54]. ايضاً قسط نصيبى است كه از روى عدالت باشد، جمع آن اقساط است در آيه [يونس:4]. ممكن است مراد نصيب باشد. قاسط: دراقرب الموارد گفته :آن از اضداد است و به معنى عادل و ظالم آيد ولى طبرسى فرموده: قاسط به معنى ظالم و مقسط به معنى عادل است [جن:15-14]. قاسط در هر دو آيه به معنى منحرف از حق است [مائده:42]. مقسطين به معنى عادلان مى‏باشد. اِقْساط:از باب افعال به معنى عدالت است. راغب گفته: اقساط آن است كه نصيب ديگرى را بدهى و آن انصاف است لذا گفته‏اند: [حجرات:9]. *** چنانكه گفته شده قسط از مصادرى است كه وصف واقع مى‏شود، مفرد و جمع در آن يكسان است لذا در آيه [انبیاء:47]. قسط صفت موازين آمده است يعنى در قيامت ميزانهاى عدالت مى‏نهيم.


===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]===
<qcloud>
وَ:100, لا:37, الْمِيزَان:26, الّذِين:25, بَيْنَهُم:21, إِن:20, النّاس:19, مِن:19, لِلّه:18, آمَنُوا:17, شُهَدَاء:17, مَا:16, قَوّامِين:16, أَقِيمُوا:16, قُضِي:16, هُم:16, إِلاّ:16, اللّه:16, کُونُوا:16, عَلَى:15, يُظْلَمُون:15, أَوْفُوا:15, أَنْزَلْنَا:14, قَوْم:14, يَا:14, إِلٰه:13, يَأْمُرُون:13, هُو:13, الْوَزْن:13, الصّالِحَات:13, يَقْتُلُون:13, قَائِما:13, رَبّي:13, لِلْيَتَامَى:13, أَمَر:13, الْعِلْم:13, فَاحْکُم:13, عَمِلُوا:13, أَيّهَا:13, تَقُومُوا:13, نُکَلّف:13, لِيَقُوم:13, يُحِب:13, وُجُوهَکُم:13, يَجْرِمَنّکُم:13, الْکَيْل:13, أَلاّ:13, تَعْلَمُون:13, حَکَمْت:13, قُل:13, نَفْسا:13, تَفْعَلُوا:13, کَفَرُوا:13, تَبْخَسُوا:13, الْمِکْيَال:13, فِي:13, تُخْسِرُوا:13, الْحَدِيد:13, أَن:13, فَبَشّرْهُم:13, رَسُولُهُم:13, أُولُوا:13, لَهُم:12, فِيه:12, الْعَذَاب:12, جَاء:12, أَلا:12, بِعَذَاب:12, عِنْد:12, لَو:12, شَنَآن:12, الْمُقْسِطِين:12, أُولٰئِک:12, تَطْغَوْا:12, الْوِلْدَان:12, الْأَرْض:12, أَشْيَاءَهُم:12, شَرَاب:12, فَإِذَا:12, يَقُولُون:12, الْمَلاَئِکَة:12, رَأَوُا:12, الْعَزِيز:12, حَق:12, کُل:12, وُسْعَهَا:12, خَيْر:12, بَأْس:12, الْکِتَاب:12, أَلِيم:12, کَيْف:12, الْحَکِيم:11, أَنْفُسِکُم:11, فَإِن:11, بَصِيرا:11, يُحَکّمُونَک:11, أَشُدّه:11, لَمّا:11, لِيَجْزِي:11, مَسْجِد:11, مَتَى:11, شَيْئا:11, وَضَعَهَا:11, مَعَهُم:11, رَسُول:11, بِغَيْر:11, شَدِيد:11, هٰذَا:11, النّدَامَة:11, لِلْأَنَام:11, النّبِيّين:11, سَمِيعا:11, مُحِيط:11, الدّين:11, يُعِيدُه:11, أَو:11, حَبِطَت:11, الْمُسْتَضْعَفِين:11, إِذَا:11, يَضُرّوک:11, أُمّة:11, حَمِيم:11, يَبْلُغ:11, کَان:10, مَنَافِع:10, تَعْدِلُوا:10, قُلْتُم:10, فَلَن:10, الْوَالِدَيْن:10, حَتّى:10, ادْعُوه:10, لِکُل:10, أَسَرّوا:10, ثُم:10, تَعْثَوْا:10, الْخَلْق:10, عَذَاب:10, عَنْهُم:10, أَحْسَن:10, لِلنّاس:10, بِالْبَيّنَات:10, مُخْلِصِين:10, تَنْکِحُوهُن:10, اعْدِلُوا:10, بِه:10, فَاعْدِلُوا:10
</qcloud>
===تکرار در هر سال نزول===
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::بِالْقِسْط]]
|?نازل شده در سال
|mainlabel=-
|headers=show
|limit=2000
|format=jqplotchart
|charttype=line
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول
|labelaxislabel=سال نزول
|smoothlines=yes
|numbersaxislabel=دفعات تکرار
|distribution=yes
|min=0
|datalabels=value
|distributionsort=none
|ticklabels=yes
|colorscheme=rdbu
|chartlegend=none
}}
[[رده:كلمات قرآن]]
[[رده:كلمات قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۳۸

آیات شامل این کلمه

«قسط» مفهومش آن است که حق کسى را به دیگرى ندهد، و به تعبیر دیگر «تبعیض» روا ندارد، و نقطه مقابلش آن است که حق کسى را به دیگرى دهد.

«قسط» در لغت به معناى پرداختن سهم دیگرى است، و لذا مفهوم دادگرى در آن نهفته است.

جالب این که در سوره «یونس»، این کلمه تنها در مورد کسانى که عمل صالح دارند، و پاداش نیک دریافت مى کنند گفته شده، و در مورد کیفر بدکاران عنوان نشده است; این به خاطر آن است که مجازات و کیفر، شکل در آمد و سهمیه ندارد، و به تعبیر دیگر: کلمه «قسط»، تنها متناسب پاداش نیک است، نه مجازات.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

(به كسر-ق) عدالت. و آن از مصادرى است كه وصف واقع شوند مثل عدل گويند«رَجُلٌ قِسْطٌ» چنانكه گويند «زِيْدٌ عَدْلٌ» و آن در عدالت و ظلم هر دو بكار مى‏رود «قَسَطَ الْوالِىُ قِسْطاً»يعنى حمكران به عدالت رفتار كرد «قَسَطَ قَسْطاً وَ قُسُوطاً» يعنى ستم كرد و از حق منحرف شد ولى قاموس و اقرب صريح اند در اينكه قسط به كسر اول به معنى عدل و به فتح آن به معنى ظلم و انحراف است. [اعراف:29]. [يونس:54]. ايضاً قسط نصيبى است كه از روى عدالت باشد، جمع آن اقساط است در آيه [يونس:4]. ممكن است مراد نصيب باشد. قاسط: دراقرب الموارد گفته :آن از اضداد است و به معنى عادل و ظالم آيد ولى طبرسى فرموده: قاسط به معنى ظالم و مقسط به معنى عادل است [جن:15-14]. قاسط در هر دو آيه به معنى منحرف از حق است [مائده:42]. مقسطين به معنى عادلان مى‏باشد. اِقْساط:از باب افعال به معنى عدالت است. راغب گفته: اقساط آن است كه نصيب ديگرى را بدهى و آن انصاف است لذا گفته‏اند: [حجرات:9]. *** چنانكه گفته شده قسط از مصادرى است كه وصف واقع مى‏شود، مفرد و جمع در آن يكسان است لذا در آيه [انبیاء:47]. قسط صفت موازين آمده است يعنى در قيامت ميزانهاى عدالت مى‏نهيم.


کلمات نزدیک مکانی

وَ لا الْمِيزَان الّذِين بَيْنَهُم إِن النّاس مِن لِلّه آمَنُوا شُهَدَاء مَا قَوّامِين أَقِيمُوا قُضِي هُم إِلاّ اللّه کُونُوا عَلَى يُظْلَمُون أَوْفُوا أَنْزَلْنَا قَوْم يَا إِلٰه يَأْمُرُون هُو الْوَزْن الصّالِحَات يَقْتُلُون قَائِما رَبّي لِلْيَتَامَى أَمَر الْعِلْم فَاحْکُم عَمِلُوا أَيّهَا تَقُومُوا نُکَلّف لِيَقُوم يُحِب وُجُوهَکُم يَجْرِمَنّکُم الْکَيْل أَلاّ تَعْلَمُون حَکَمْت قُل نَفْسا تَفْعَلُوا کَفَرُوا تَبْخَسُوا الْمِکْيَال فِي تُخْسِرُوا الْحَدِيد أَن فَبَشّرْهُم رَسُولُهُم أُولُوا لَهُم فِيه الْعَذَاب جَاء أَلا بِعَذَاب عِنْد لَو شَنَآن الْمُقْسِطِين أُولٰئِک تَطْغَوْا الْوِلْدَان الْأَرْض أَشْيَاءَهُم شَرَاب فَإِذَا يَقُولُون الْمَلاَئِکَة رَأَوُا الْعَزِيز حَق کُل وُسْعَهَا خَيْر بَأْس الْکِتَاب أَلِيم کَيْف لِلْأَنَام النّبِيّين مُحِيط الدّين يُعِيدُه أَو حَبِطَت الْمُسْتَضْعَفِين يَبْلُغ

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...