فَارِهِين: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(Added word proximity by QBot) |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/فَارِهِين | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/فَارِهِين | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
خط ۹: | خط ۱۰: | ||
فره (بر وزن فرس) به معنى خودپسندى است اسم فاعل آن فره (بر وزن كتف) آيد. فراهة به معنى حذاقت، خفّت و ماهر بودن و نشاط است اسم فاعل آن فاره است چنانكه در مجمع گفته [شعراء:149]. «فارِهينَ» را حاذقين و ماهرين معنى كردهاند يعنى از كوهها خانهها مىتراشيد در حاليكه در اين كار ماهريد بعضى آنرا متكبران معنى كردهاند. ناگفته نماند: فراهة به معنى سبكى و نشاط نيز آمده است لذا بعيد نيست كه مراد از آن در آيه آسودگان باشد كه نوعى سبكى است و در آيه ديگر به جاى «فارِهين» «آمِنين» آمده [حجر:82]. و هر دو آيه درباره قوم ثمود است. اين كلمه فقط يكبار در قرآن به كار رفته و «فارهين - فرهين» هر دو خوانده شده است. | فره (بر وزن فرس) به معنى خودپسندى است اسم فاعل آن فره (بر وزن كتف) آيد. فراهة به معنى حذاقت، خفّت و ماهر بودن و نشاط است اسم فاعل آن فاره است چنانكه در مجمع گفته [شعراء:149]. «فارِهينَ» را حاذقين و ماهرين معنى كردهاند يعنى از كوهها خانهها مىتراشيد در حاليكه در اين كار ماهريد بعضى آنرا متكبران معنى كردهاند. ناگفته نماند: فراهة به معنى سبكى و نشاط نيز آمده است لذا بعيد نيست كه مراد از آن در آيه آسودگان باشد كه نوعى سبكى است و در آيه ديگر به جاى «فارِهين» «آمِنين» آمده [حجر:82]. و هر دو آيه درباره قوم ثمود است. اين كلمه فقط يكبار در قرآن به كار رفته و «فارهين - فرهين» هر دو خوانده شده است. | ||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, فَاتّقُوا:47, بُيُوتا:42, اللّه:42, الْجِبَال:36, مِن:31, أَطِيعُون:31, تَنْحِتُون:26, لا:26, هَضِيم:21, تُطِيعُوا:21, طَلْعُهَا:15, نَخْل:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::فَارِهِين]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۳۶
«فاره» از مادّه «فره» (بر وزن فرح) در اصل به معناى شادى زیاد توأم با بى خبرى و هواپرستى است; گاهى نیز به معناى مهارت در انجام کارى آمده است، گرچه هر دو معنا با آیه فوق متناسب است. اما با توجّه به ملامت و سرزنش حضرت صالح(علیه السلام)، معناى اول مناسب تر به نظر مى رسد.
ریشه کلمه
- فره (۱ بار)
قاموس قرآن
فره (بر وزن فرس) به معنى خودپسندى است اسم فاعل آن فره (بر وزن كتف) آيد. فراهة به معنى حذاقت، خفّت و ماهر بودن و نشاط است اسم فاعل آن فاره است چنانكه در مجمع گفته [شعراء:149]. «فارِهينَ» را حاذقين و ماهرين معنى كردهاند يعنى از كوهها خانهها مىتراشيد در حاليكه در اين كار ماهريد بعضى آنرا متكبران معنى كردهاند. ناگفته نماند: فراهة به معنى سبكى و نشاط نيز آمده است لذا بعيد نيست كه مراد از آن در آيه آسودگان باشد كه نوعى سبكى است و در آيه ديگر به جاى «فارِهين» «آمِنين» آمده [حجر:82]. و هر دو آيه درباره قوم ثمود است. اين كلمه فقط يكبار در قرآن به كار رفته و «فارهين - فرهين» هر دو خوانده شده است.