ضَرّاء: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(Added word proximity by QBot) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/ضَرّاء | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/ضَرّاء | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
| خط ۷: | خط ۸: | ||
اين كلمه 9 بار در قرآن مجيد آمده است. در بعضى مقابل با سرّاء به كار رفته مثل [اعراف:95]. و در بعضى با رحمت و نعمت، نظير [فصّلت:50]، [هود:10]. و در بعضى رديف بأساء آمده نحو [بقره:177]. بأساء، ضرّآء هر دو اسم مؤنث اند و مذكّر ندارند و از فرّآء نقل شده: جايز است كه بر وزن أبؤس و أُضُّر. جمع بسته شوند. ضرّآء در هر حال از ضرر است قاموس و اقرب آن را: زمينگيرى، سختى، نقص اموال و انفس و ضدّ سرّاء گفتهاند. صحاح فقط سختى مىگويد. نا گفته نماند: آن گاه كه مقابل سرّاء و نعمت آمده مطلب روشن است و مراد از آن گرفتارى و بيچارگى است مثل «قَدْ مَسَّ آبائِنا الضَّراءُ وَ السَّراء» يعنى بع پدران ما شادى و سختى هر دو رسيد. ولى آنگاه كه در رديف بأساء آيد چنانكه گذشت مراد از آن چيست؟ در «بأساء» از ازهرى نقل شد: كه آن در سختيهائى گفته مىشود كه خارج از بدن باشد مثل گرفتارى در اموال و غيره، و ضرّآء در گرفتارى هايث بدنى است مثل مرض، و غيره طبرسى رحمة اللّه در ذيل آيه 177 بقره بأساء را فقر، ضرّآء را بيمارى و درد گفته است. هكذا در جوامع الجامع. به نظر من: اين فرق در صئرت جكع شدن با بأساء است وگرنه ضرّاء چنانكه از قاموس، صحاح و اقرب نقل شد شامل سختىهاى بدنى و غيره است. در صحيفه سجاديّه دعاى 47 آمده: «وَ اَبِنْ بِهِ الضَّرآءَ مِنْسَبيلِكَ» يعنى به واسطه امام گرفتارى و سختى را از راه خود (كه حق است) كنار كن. در اينجا نيز ضراء در سختىهاى غير بدنى است. | اين كلمه 9 بار در قرآن مجيد آمده است. در بعضى مقابل با سرّاء به كار رفته مثل [اعراف:95]. و در بعضى با رحمت و نعمت، نظير [فصّلت:50]، [هود:10]. و در بعضى رديف بأساء آمده نحو [بقره:177]. بأساء، ضرّآء هر دو اسم مؤنث اند و مذكّر ندارند و از فرّآء نقل شده: جايز است كه بر وزن أبؤس و أُضُّر. جمع بسته شوند. ضرّآء در هر حال از ضرر است قاموس و اقرب آن را: زمينگيرى، سختى، نقص اموال و انفس و ضدّ سرّاء گفتهاند. صحاح فقط سختى مىگويد. نا گفته نماند: آن گاه كه مقابل سرّاء و نعمت آمده مطلب روشن است و مراد از آن گرفتارى و بيچارگى است مثل «قَدْ مَسَّ آبائِنا الضَّراءُ وَ السَّراء» يعنى بع پدران ما شادى و سختى هر دو رسيد. ولى آنگاه كه در رديف بأساء آيد چنانكه گذشت مراد از آن چيست؟ در «بأساء» از ازهرى نقل شد: كه آن در سختيهائى گفته مىشود كه خارج از بدن باشد مثل گرفتارى در اموال و غيره، و ضرّآء در گرفتارى هايث بدنى است مثل مرض، و غيره طبرسى رحمة اللّه در ذيل آيه 177 بقره بأساء را فقر، ضرّآء را بيمارى و درد گفته است. هكذا در جوامع الجامع. به نظر من: اين فرق در صئرت جكع شدن با بأساء است وگرنه ضرّاء چنانكه از قاموس، صحاح و اقرب نقل شد شامل سختىهاى بدنى و غيره است. در صحيفه سجاديّه دعاى 47 آمده: «وَ اَبِنْ بِهِ الضَّرآءَ مِنْسَبيلِكَ» يعنى به واسطه امام گرفتارى و سختى را از راه خود (كه حق است) كنار كن. در اينجا نيز ضراء در سختىهاى غير بدنى است. | ||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
بَعْد:100, مَسّتْه:69, وَ:62, لَيَقُولَن:62, مِن:62, رَحْمَة:52, إِذَا:48, أَذَقْنَاه:48, لَئِن:41, مَسّتْهُم:38, نَعْمَاء:34, ذَهَب:31, لَهُم:31, إِنّه:31, مِنّا:31, هٰذَا:31, النّاس:27, مَکْر:27, لِي:27, السّيّئَات:27, عَنّي:24, أَذَقْنَا:24, فِي:24, کَفُور:24, آيَاتِنَا:20, مَا:20, لَيَئُوس:20, قَنُوط:17, أَظُن:17, قُل:17, الْمُنْتَظِرِين:17, لَفَرِح:17, السّاعَة:13, اللّه:13, فَخُور:13, قَائِمَة:10, أَسْرَع:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::ضَرّاء]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۳۳
ریشه کلمه
- ضرر (۷۴ بار)
قاموس قرآن
اين كلمه 9 بار در قرآن مجيد آمده است. در بعضى مقابل با سرّاء به كار رفته مثل [اعراف:95]. و در بعضى با رحمت و نعمت، نظير [فصّلت:50]، [هود:10]. و در بعضى رديف بأساء آمده نحو [بقره:177]. بأساء، ضرّآء هر دو اسم مؤنث اند و مذكّر ندارند و از فرّآء نقل شده: جايز است كه بر وزن أبؤس و أُضُّر. جمع بسته شوند. ضرّآء در هر حال از ضرر است قاموس و اقرب آن را: زمينگيرى، سختى، نقص اموال و انفس و ضدّ سرّاء گفتهاند. صحاح فقط سختى مىگويد. نا گفته نماند: آن گاه كه مقابل سرّاء و نعمت آمده مطلب روشن است و مراد از آن گرفتارى و بيچارگى است مثل «قَدْ مَسَّ آبائِنا الضَّراءُ وَ السَّراء» يعنى بع پدران ما شادى و سختى هر دو رسيد. ولى آنگاه كه در رديف بأساء آيد چنانكه گذشت مراد از آن چيست؟ در «بأساء» از ازهرى نقل شد: كه آن در سختيهائى گفته مىشود كه خارج از بدن باشد مثل گرفتارى در اموال و غيره، و ضرّآء در گرفتارى هايث بدنى است مثل مرض، و غيره طبرسى رحمة اللّه در ذيل آيه 177 بقره بأساء را فقر، ضرّآء را بيمارى و درد گفته است. هكذا در جوامع الجامع. به نظر من: اين فرق در صئرت جكع شدن با بأساء است وگرنه ضرّاء چنانكه از قاموس، صحاح و اقرب نقل شد شامل سختىهاى بدنى و غيره است. در صحيفه سجاديّه دعاى 47 آمده: «وَ اَبِنْ بِهِ الضَّرآءَ مِنْسَبيلِكَ» يعنى به واسطه امام گرفتارى و سختى را از راه خود (كه حق است) كنار كن. در اينجا نيز ضراء در سختىهاى غير بدنى است.
