ریشه زرى: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[ریشه غیر ربط::زرى]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
عيب گرفتن. حقير شمردن در اقرب آمده «زرى عمله عليه: عابه عليه و عاتبه» اسم فاعل آن زار است [هود:31]. ازدراء يعنى احتقار يعنى درباره آنان كه چشم شما خوارشان مىبيند نمىگويم: خدا هرگز خيرى به آنها نخواهد داد در نهج البلاغه خطبه 174 درباره نفس مؤمن فرموده «وَلا يزالُ زارِياً عَلَيها» مؤمن پيوسته نفس خود را حقير شمرده و آن را عتاب مىكند. اين كلمه تنها يكبار در قرآن يافته است. | عيب گرفتن. حقير شمردن در اقرب آمده «زرى عمله عليه: عابه عليه و عاتبه» اسم فاعل آن زار است [هود:31]. ازدراء يعنى احتقار يعنى درباره آنان كه چشم شما خوارشان مىبيند نمىگويم: خدا هرگز خيرى به آنها نخواهد داد در نهج البلاغه خطبه 174 درباره نفس مؤمن فرموده «وَلا يزالُ زارِياً عَلَيها» مؤمن پيوسته نفس خود را حقير شمرده و آن را عتاب مىكند. اين كلمه تنها يكبار در قرآن يافته است. | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
عين:100, ل:100, کم:89, الذين:89, قول:78, لن:78, اتى:66, لا:66, هم:55, ملک:55, الله:44, لئک:44, اله:33, الک:33, وله:21, ى:21, خير:10, انن:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۴:۴۶
تکرار در قرآن: ۱(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
عيب گرفتن. حقير شمردن در اقرب آمده «زرى عمله عليه: عابه عليه و عاتبه» اسم فاعل آن زار است [هود:31]. ازدراء يعنى احتقار يعنى درباره آنان كه چشم شما خوارشان مىبيند نمىگويم: خدا هرگز خيرى به آنها نخواهد داد در نهج البلاغه خطبه 174 درباره نفس مؤمن فرموده «وَلا يزالُ زارِياً عَلَيها» مؤمن پيوسته نفس خود را حقير شمرده و آن را عتاب مىكند. اين كلمه تنها يكبار در قرآن يافته است.
ریشه‌های نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| تَزْدَرِي | ۱ |
