أَمْتا

آیات شامل این کلمه

«أَمْت» به معناى زمین مرتفع و تپه است.

ریشه کلمه

• امت‌ (۱ بار)

قاموس قرآن

بلندى. مكان مرتفع (اقرب الموارد) [طه:107] يعنى در زمين پستى و بلندى نمى‏بينى از قرينه اَمْت فهميده مى‏شود كه «عِوَج» به معنى انخفاض و پستى و بلندى نمى‏بينى از قرينه ازمْت فهميده مى‏شود كه «عِوَج» به معنى انخفاض و پستس و بلندى نمى‏بينى از قرينه اَمْت فهميده مى‏شود كه «عِوَج» به معنى انخفاض و پستى است. در قاموس گويد: اَمْت يعنى مكان مرتفع، تپه‏هاى كوچك، پستى و بلندى، و اختلاف در شيئى. ولى مراد از آن در آيه، بلندى است، و اين آيه عبارت اخرى آيه ما قبل است كه فرموده «فَيَذَرْهاقاعاً صَفْصَفاً» قاع به معنى گسترده و صفصف به معنى هموار است.

کلمات نزدیک مکانی

لا وَ يَوْمَئِذ يَتّبِعُون الدّاعِي عِوَجا فِيهَا عِوَج تَرَى لَه صَفْصَفا خَشَعَت قَاعا

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...