أَمْتا: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
(Added word proximity by QBot) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/أَمْتا | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/أَمْتا | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
«أَمْت» به معناى زمین مرتفع و تپه است. | «أَمْت» به معناى زمین مرتفع و تپه است. | ||
=== ریشه کلمه === | |||
*[[ریشه امت | امت]] (۱ بار) [[کلمه با ریشه:: امت| ]] | |||
=== قاموس قرآن === | |||
بلندى. مكان مرتفع (اقرب الموارد) [طه:107] يعنى در زمين پستى و بلندى نمىبينى از قرينه اَمْت فهميده مىشود كه «عِوَج» به معنى انخفاض و پستى و بلندى نمىبينى از قرينه ازمْت فهميده مىشود كه «عِوَج» به معنى انخفاض و پستس و بلندى نمىبينى از قرينه اَمْت فهميده مىشود كه «عِوَج» به معنى انخفاض و پستى است. در قاموس گويد: اَمْت يعنى مكان مرتفع، تپههاى كوچك، پستى و بلندى، و اختلاف در شيئى. ولى مراد از آن در آيه، بلندى است، و اين آيه عبارت اخرى آيه ما قبل است كه فرموده «فَيَذَرْهاقاعاً صَفْصَفاً» قاع به معنى گسترده و صفصف به معنى هموار است. | بلندى. مكان مرتفع (اقرب الموارد) [طه:107] يعنى در زمين پستى و بلندى نمىبينى از قرينه اَمْت فهميده مىشود كه «عِوَج» به معنى انخفاض و پستى و بلندى نمىبينى از قرينه ازمْت فهميده مىشود كه «عِوَج» به معنى انخفاض و پستس و بلندى نمىبينى از قرينه اَمْت فهميده مىشود كه «عِوَج» به معنى انخفاض و پستى است. در قاموس گويد: اَمْت يعنى مكان مرتفع، تپههاى كوچك، پستى و بلندى، و اختلاف در شيئى. ولى مراد از آن در آيه، بلندى است، و اين آيه عبارت اخرى آيه ما قبل است كه فرموده «فَيَذَرْهاقاعاً صَفْصَفاً» قاع به معنى گسترده و صفصف به معنى هموار است. | ||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
لا:100, وَ:58, يَوْمَئِذ:47, يَتّبِعُون:42, الدّاعِي:36, عِوَجا:31, فِيهَا:26, عِوَج:26, تَرَى:21, لَه:21, صَفْصَفا:15, خَشَعَت:10, قَاعا:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::أَمْتا]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۱۶
«أَمْت» به معناى زمین مرتفع و تپه است.
ریشه کلمه
- امت (۱ بار)
قاموس قرآن
بلندى. مكان مرتفع (اقرب الموارد) [طه:107] يعنى در زمين پستى و بلندى نمىبينى از قرينه اَمْت فهميده مىشود كه «عِوَج» به معنى انخفاض و پستى و بلندى نمىبينى از قرينه ازمْت فهميده مىشود كه «عِوَج» به معنى انخفاض و پستس و بلندى نمىبينى از قرينه اَمْت فهميده مىشود كه «عِوَج» به معنى انخفاض و پستى است. در قاموس گويد: اَمْت يعنى مكان مرتفع، تپههاى كوچك، پستى و بلندى، و اختلاف در شيئى. ولى مراد از آن در آيه، بلندى است، و اين آيه عبارت اخرى آيه ما قبل است كه فرموده «فَيَذَرْهاقاعاً صَفْصَفاً» قاع به معنى گسترده و صفصف به معنى هموار است.
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
