قَدْحا: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
(Added word proximity by QBot) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/قَدْحا | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/قَدْحا | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
| خط ۶: | خط ۷: | ||
*[[ریشه قدح | قدح]] (۱ بار) [[کلمه با ریشه:: قدح| ]] | *[[ریشه قدح | قدح]] (۱ بار) [[کلمه با ریشه:: قدح| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
قدح به معنى زدن است مثل زدن آهن به سنگ براى بيرون آمدن آتش «قَدَحَ بِالزَّنْدِ: رام الايراءبه» به نظر مىآيد «قدحاً» منصوب به نزع الخافض و تقدير «بالقدح» باشد يعنى قسم به دوندگان با حمحمه و به آتش افروزان با زدن سم به سنگ. تفصيل سخن در «عدو» گذشت در نهج البلاغه خطبه 35 فرموده: «حَتَّى ارْتابَ النَّاصِحُ بِنُصْحِهِ وَضَنَّ الزَّنْدُ بِقَدْحِهِ» تا نصيحت گو در نصيحت خويش به شك افتاد و آتش زنه از زدن و آتش بيرون كردن بخل ورزيد. قدح گاهى به معنى طعن در نسب و عدالت و غيره نيز آيد ولى در كلاماللَّه يكبار بيشتر نيامده است، آنهم به معنى زدن. | |||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
فَالْمُغِيرَات:100, ضَبْحا:70, فَأَثَرْن:70, فَالْمُورِيَات:70, صُبْحا:70, الْعَادِيَات:40, بِه:40, فَوَسَطْن:10, نَقْعا:10, وَ:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::قَدْحا]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۵۳
«قَدْح» به معناى زدن سنگ یا چوب و یا آهن و چخماق به یکدیگر براى تولید جرقه است.
ریشه کلمه
- قدح (۱ بار)
قاموس قرآن
قدح به معنى زدن است مثل زدن آهن به سنگ براى بيرون آمدن آتش «قَدَحَ بِالزَّنْدِ: رام الايراءبه» به نظر مىآيد «قدحاً» منصوب به نزع الخافض و تقدير «بالقدح» باشد يعنى قسم به دوندگان با حمحمه و به آتش افروزان با زدن سم به سنگ. تفصيل سخن در «عدو» گذشت در نهج البلاغه خطبه 35 فرموده: «حَتَّى ارْتابَ النَّاصِحُ بِنُصْحِهِ وَضَنَّ الزَّنْدُ بِقَدْحِهِ» تا نصيحت گو در نصيحت خويش به شك افتاد و آتش زنه از زدن و آتش بيرون كردن بخل ورزيد. قدح گاهى به معنى طعن در نسب و عدالت و غيره نيز آيد ولى در كلاماللَّه يكبار بيشتر نيامده است، آنهم به معنى زدن.
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
