نَقْعا
از الکتاب
«نقع» (بر وزن نفع) به معناى «غبار» است، و اصل این ماده به معناى فرو رفتن آب یا فرو رفتن در آب است، و از آنجا که فرو رفتن در «غبار» نیز شباهت با آن دارد، این کلمه، بر آن اطلاق شده، «نقیع» به آب راکد گفته مى شود.
ریشه کلمه
- نقع (۱ بار)
قاموس قرآن
غبار. [عاديات:3-4]. هجوم پرندگان در وقت صبح كه در اثر دويدن غبار برانگيختند. رجوع شود به «عدوعاديات» اين لفظ تنها يكبار در كلام الله آمده است.
کلمات نزدیک مکانی
بِه فَوَسَطْن إِن صُبْحا فَأَثَرْن جَمْعا الْإِنْسَان قَدْحا فَالْمُغِيرَات لِرَبّه فَالْمُورِيَات لَکَنُود
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...