فَبَشّرْه: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
(Added word proximity by QBot) |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/فَبَشّرْه | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/فَبَشّرْه | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
خط ۱۰: | خط ۱۱: | ||
*[[ریشه ه | ه]] (۳۵۷۶ بار) [[کلمه با ریشه:: ه| ]] | *[[ریشه ه | ه]] (۳۵۷۶ بار) [[کلمه با ریشه:: ه| ]] | ||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, بِعَذَاب:69, کَأَن:62, أَلِيم:62, يَسْمَعْهَا:55, لَم:48, وَقْرا:38, بِالْغَيْب:38, بِمَغْفِرَة:38, إِن:34, مُسْتَکْبِرا:34, أُذُنَيْه:34, الرّحْمٰن:34, خَشِي:31, إِذَا:31, أَجْر:31, الّذِين:31, فِي:31, آمَنُوا:27, کَرِيم:27, عَلِم:27, إِنّا:27, نَحْن:24, مِن:24, يُصِرّ:24, الذّکْر:24, آيَاتِنَا:20, نُحْيِي:20, ثُم:20, اتّبَع:20, عَمِلُوا:20, الْمَوْتَى:17, الصّالِحَات:17, عَلَيْه:17, مَن:17, شَيْئا:17, تُتْلَى:13, تُنْذِر:13, وَلّى:10, اللّه:10, إِنّمَا:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::فَبَشّرْه]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۴۷
تعبیر به «بَشِّرْ» (بشارت ده) در مورد عذاب دردناک الهى، متناسب با کار مستکبرانى است که آیات الهى را به باد سخریه مى گرفتند و «بوجهل» صفتانى که «زَقُّومِ جَهَنَّم» را به «کره و خرما» تفسیر مى کردند.
جمله «فَبَشِّرْهُ» از مادّه «تبشیر» در حقیقت تکمیل «انذار» است، زیرا پیامبر(صلى الله علیه وآله)در آغاز انذار مى کند، و هنگامى که پیروى از فرمان خدا و ترس آمیخته با عظمت نسبت به او، پیدا شد و اثراتش در «قول» و «فعل» انسان ظاهر گشت، بشارت مى دهد.
ریشه کلمه
کلمات نزدیک مکانی
وَ بِعَذَاب کَأَن أَلِيم يَسْمَعْهَا لَم وَقْرا بِالْغَيْب بِمَغْفِرَة إِن مُسْتَکْبِرا أُذُنَيْه الرّحْمٰن خَشِي إِذَا أَجْر الّذِين فِي آمَنُوا کَرِيم عَلِم إِنّا نَحْن مِن يُصِرّ الذّکْر آيَاتِنَا نُحْيِي ثُم اتّبَع عَمِلُوا الْمَوْتَى الصّالِحَات عَلَيْه مَن شَيْئا تُتْلَى تُنْذِر وَلّى اللّه إِنّمَا
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...