أَنْبَاء: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(Added word proximity by QBot) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/أَنْبَاء | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/أَنْبَاء | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
| خط ۸: | خط ۹: | ||
*[[ریشه نب‌ء | نب‌ء]] (۸۰ بار) [[کلمه با ریشه:: نب‌ء| ]] | *[[ریشه نب‌ء | نب‌ء]] (۸۰ بار) [[کلمه با ریشه:: نب‌ء| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
(بروزن فرس) خبريكه داراى فايده بزرگ و مفيد علم يا ظن است و بخبر نباء نگويند مگر آنكه اين سه امر را داشته باشد و خبريكه آنرا نباءگويند حقش آن است كه از كذب عارى باشد مثل خبر متواتر و خبر خدا و رسول(راغب). در اقرب الموارد آنرا مطلق خبر گفته و از كليات ابوالبقاء نقل مىكند كه: نَبَاءو اَنْباء در قرآن بكار نرفته مگر در چيزهاييكه داراى اهميت وشأن عظيم اند. در صحاح و قاموس و مصباح مثل اقرب الموارد مطلق خبر گفتهاند. درمجمع فرموده: اِنباء و اِعلام و اِخبار به يك معنى اند و نباء به معنى خبر است. به نظر نگارنده: در همه و يا اكثر آيات قرآن قول راغب و ابوالبقاء جارى است گرچه «خبر» نيز گاهى حائز همان اهميّت است مثل [زلزله:4]. [مائده:27]. [هود:49]. فعل آن در قرآن كريم از باب افعال و تفعيل و استفعال آمده است مثل [تحريم:3]. كهاولى از افعال و دومى از تفعيل است و نحو [يونس:53]. از تو مىپرسند كه آيا قرآن حق است؟ بگو آرى به پروردگارم سوگندكه آن حق است. | |||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, مِن:94, مَا:85, الْغَيْب:49, ذٰلِک:45, عَلَيْک:43, کَانُوا:40, إِلَيْک:40, بِه:39, نُوحِيه:33, نَقُص:30, قَد:28, کُنْت:28, يَسْتَهْزِءُون:27, أَ:27, کَذّبُوا:27, فَقَد:24, مُعْرِضِين:24, لَم:22, الْقُرَى:22, الرّسُل:22, يَأْتِيهِم:22, فَسَيَأْتِيهِم:22, بِالصّالِحِين:21, نَقُصّه:21, أَلِيم:21, نُوحِيهَا:21, الْمَرْفُود:21, تِلْک:21, فَسَوْف:21, الرّاکِعِين:21, الرّفْد:19, سَبَق:19, نُثَبّت:19, مَع:19, جَاءَهُم:19, أَلْحِقْنِي:19, يَرَوْا:19, عَذَاب:19, عَنْه:18, لَدَيْهِم:18, کُلاّ:18, مِنْهَا:18, بِئْس:18, لَمّا:18, عِلْما:18, کَذٰلِک:18, ارْکَعِي:18, مِنّا:18, فُؤَادَک:16, أَجْمَعِين:16, مُسْلِما:16, الْقِيَامَة:16, يَمَسّهُم:16, شَيْء:16, قَائِم:16, بِالْحَق:16, إِلاّ:15, کُل:15, آتَيْنَاک:15, تَوَفّنِي:15, تَعْلَمُهَا:15, يَوْم:15, ثُم:15, إِذ:15, النّاس:15, اسْجُدِي:15, کَم:13, وَسِع:13, مُحْدَث:13, سَنُمَتّعُهُم:13, جَاءَک:13, حَصِيد:13, الْآخِرَة:13, أَنْت:13, لَدُنّا:12, فِي:12, لا:10, يُلْقُون:10, هٰذِه:10, أَجْمَعُوا:10, ذِکْرا:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::أَنْبَاء]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۳۹
«أَنْباء» جمع «نبأ» به معناى خبر مهم است; و منظور در اینجا کیفرهاى سختى است که در این جهان و جهان دیگر دامن گیر آنها مى شود. گر چه بعضى از مفسران مانند «شیخ طوسى» در «تبیان» این کیفرها را منحصر به کیفر آخرت دانسته اند، ولى غالب مفسران، آن را مطلق و شامل هر دو نوع کیفر مى دانند; و در واقع چنین است، چرا که آیه اطلاق دارد و از این گذشته کفر و انکار بازتاب وسیع و گسترده وحشتناکى در تمام زندگى انسان دارد، چگونه مى توان از آن صرف نظر کرد؟ و منظور از «أَنْباء» (اخبار) در سوره «قمر» همان خبرهاى امت هاى پیشین و اقوامى است که به عذاب هاى گوناگون هلاک شدند; و نیز اخبار قیامت، و مجازات ظالمان و کافران که در قرآن از روى آنها پرده برداشته شده است.
ریشه کلمه
- نب‌ء (۸۰ بار)
قاموس قرآن
(بروزن فرس) خبريكه داراى فايده بزرگ و مفيد علم يا ظن است و بخبر نباء نگويند مگر آنكه اين سه امر را داشته باشد و خبريكه آنرا نباءگويند حقش آن است كه از كذب عارى باشد مثل خبر متواتر و خبر خدا و رسول(راغب). در اقرب الموارد آنرا مطلق خبر گفته و از كليات ابوالبقاء نقل مىكند كه: نَبَاءو اَنْباء در قرآن بكار نرفته مگر در چيزهاييكه داراى اهميت وشأن عظيم اند. در صحاح و قاموس و مصباح مثل اقرب الموارد مطلق خبر گفتهاند. درمجمع فرموده: اِنباء و اِعلام و اِخبار به يك معنى اند و نباء به معنى خبر است. به نظر نگارنده: در همه و يا اكثر آيات قرآن قول راغب و ابوالبقاء جارى است گرچه «خبر» نيز گاهى حائز همان اهميّت است مثل [زلزله:4]. [مائده:27]. [هود:49]. فعل آن در قرآن كريم از باب افعال و تفعيل و استفعال آمده است مثل [تحريم:3]. كهاولى از افعال و دومى از تفعيل است و نحو [يونس:53]. از تو مىپرسند كه آيا قرآن حق است؟ بگو آرى به پروردگارم سوگندكه آن حق است.
