آوَى: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
(Added word proximity by QBot) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/آوَى | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/آوَى | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
| خط ۴: | خط ۵: | ||
*[[ریشه اوى | اوى]] (۴۱۸ بار) [[کلمه با ریشه:: اوى| ]] | *[[ریشه اوى | اوى]] (۴۱۸ بار) [[کلمه با ریشه:: اوى| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
نازل شدن. منضّم شدن. در قاموس آمده «اَوَيتُ منزلى و اليه: نَزلتهُ» در مفردات گفته: [كهف:10] يعنى چون جئانها در غار نازل شدند و مسكن گرفتند [هود:43] يعنى زود بكوهى منزل مىكنم آوَى از باب افعال مسكن دادن و نازل كردن است [يوسف:69] برادرش را به خود منضّم كرد. نزد خويش نازل كرد «و تُؤْوَى اِلَيْكَ مَنْ تَشاءُ» هر كه را از آنها خواستى نزد خود جاى مىدهى. ناگفته نماند: هر جا كه اين كلمه با الى به كار رود بهتر است انضمام معنى شود و اگر معنى حقيقى آن نزول باشد لازم است بگوئيم: در تعدّى بالى، معنى انضمام به آن اشراب شده است، در قرآن مجيد تمام صِيِغ ثلاثى آن با الى متعدّى است. و بعضى از صيغ ابواب ديگر. مَأوى اسم مكان مىگيرند [نجم:15] يعنى نزد آنست بهشتى كه جايگاه است زاغب احتمال داده كه مراد از مأوى در اينجا خلود باشد. | |||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
يُوسُف:100, إِلَيْه:100, عَلَى:89, دَخَلُوا:79, قَال:74, وَ:68, أَبَوَيْه:47, أَخَاه:47, إِنّي:36, لَمّا:36, فَلَمّا:36, الرّحِيم:36, الْغَفُور:31, أَنَا:31, يَعْلَمُون:31, ادْخُلُوا:31, هُو:26, مِصْر:26, أَخُوک:26, لا:26, إِن:21, فَلا:21, النّاس:21, إِنّه:21, شَاء:15, تَبْتَئِس:15, اللّه:10, بِمَا:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::آوَى]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۴۵
ریشه کلمه
- اوى (۴۱۸ بار)
قاموس قرآن
نازل شدن. منضّم شدن. در قاموس آمده «اَوَيتُ منزلى و اليه: نَزلتهُ» در مفردات گفته: [كهف:10] يعنى چون جئانها در غار نازل شدند و مسكن گرفتند [هود:43] يعنى زود بكوهى منزل مىكنم آوَى از باب افعال مسكن دادن و نازل كردن است [يوسف:69] برادرش را به خود منضّم كرد. نزد خويش نازل كرد «و تُؤْوَى اِلَيْكَ مَنْ تَشاءُ» هر كه را از آنها خواستى نزد خود جاى مىدهى. ناگفته نماند: هر جا كه اين كلمه با الى به كار رود بهتر است انضمام معنى شود و اگر معنى حقيقى آن نزول باشد لازم است بگوئيم: در تعدّى بالى، معنى انضمام به آن اشراب شده است، در قرآن مجيد تمام صِيِغ ثلاثى آن با الى متعدّى است. و بعضى از صيغ ابواب ديگر. مَأوى اسم مكان مىگيرند [نجم:15] يعنى نزد آنست بهشتى كه جايگاه است زاغب احتمال داده كه مراد از مأوى در اينجا خلود باشد.
کلمات نزدیک مکانی
يُوسُف إِلَيْه عَلَى دَخَلُوا قَال وَ أَبَوَيْه أَخَاه إِنّي لَمّا فَلَمّا الرّحِيم الْغَفُور أَنَا يَعْلَمُون ادْخُلُوا هُو مِصْر أَخُوک لا إِن فَلا النّاس إِنّه شَاء تَبْتَئِس اللّه بِمَا
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
