ریشه ذکو: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
(Added root proximity by QBot) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[ریشه غیر ربط::ذکو]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
=== قاموس قرآن === | |||
ذكاة و تذكيه هر دو به معنى ذبح حيوان است در اقرب الموارد آمده «ذكّى الذبيحه: ذبحها» اين كلمه معانى ديگر هم دارد ولى در قرآن فقط يك بار آن هم در ذبح حيوان بكار رفته [مائده:3]، يعنى نمىخورده درنده بر شما حرام است مگر آن چه پيش از مردنش آن را ذبح كنيد و آن در صورتى كه قبل از مردن از درنده گرفته و ذبح شرعى كنند كه حلال است. و شايد مراد آن باشد كه قبلاً ذبح شده باشد. بعد مقدارى از آن را درنده خورده است كه بقيه حلال مىباشد. ذبح شرعى شرايطى دارد كه در كتب فقه مذكور است. از جمله شرايط كه در قرآن مجيد ذكر شده ذكر نام خدا هنگام سربريدن است كه در «ذكر» گذشت و نيز اگر با خفه شدن يا چوب زدن يا از بلندى افكندن يا بشاخ زدن يا براى بتها كشته شده باشد حرام است. (مائده:3). | |||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
ما:100, ذبح:39, الا:39, على:35, سبع:35, اکل:30, نصب:30, ان:26, قسم:22, نطح:22, ردى:18, ب:18, زلم:14, وقذ:14, ذلکم:10, خنق:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
{|class="wikitable sortable" | {|class="wikitable sortable" | ||
| خط ۹: | خط ۴۰: | ||
!style="background-color:#cfcfcf;" align="center" |کلمه!!تعداد تکرار در قرآن | !style="background-color:#cfcfcf;" align="center" |کلمه!!تعداد تکرار در قرآن | ||
|- | |- | ||
| | |ذَکَّيْتُمْ || ۱ | ||
|} | |} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۰۱
تکرار در قرآن: ۱(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
ذكاة و تذكيه هر دو به معنى ذبح حيوان است در اقرب الموارد آمده «ذكّى الذبيحه: ذبحها» اين كلمه معانى ديگر هم دارد ولى در قرآن فقط يك بار آن هم در ذبح حيوان بكار رفته [مائده:3]، يعنى نمىخورده درنده بر شما حرام است مگر آن چه پيش از مردنش آن را ذبح كنيد و آن در صورتى كه قبل از مردن از درنده گرفته و ذبح شرعى كنند كه حلال است. و شايد مراد آن باشد كه قبلاً ذبح شده باشد. بعد مقدارى از آن را درنده خورده است كه بقيه حلال مىباشد. ذبح شرعى شرايطى دارد كه در كتب فقه مذكور است. از جمله شرايط كه در قرآن مجيد ذكر شده ذكر نام خدا هنگام سربريدن است كه در «ذكر» گذشت و نيز اگر با خفه شدن يا چوب زدن يا از بلندى افكندن يا بشاخ زدن يا براى بتها كشته شده باشد حرام است. (مائده:3).
ریشه‌های نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| ذَکَّيْتُمْ | ۱ |
