ریشه دعع: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
|||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[ریشه غیر ربط::دعع]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
=== قاموس قرآن === | |||
[ماعون:2]، [طور:13] دعّ به معنى دفع شديد است (راغب) «دعّه دعّاً: دفعه دفعاً عنيفاً» و اساس البلاغه نقل شده «دعّ اليتيم» يعنى يتيم را به ظلم و جفا دفع كرد و از خود راند. معنى آيه اوّل چنين است: مكذّب بدين كسى است كه يتيم را به قهر از خود ميراند و به درد او نمىرسد و معنى آيه دوّم آن است مه: به شدّت تمام به آتش جهنّم دفع و انداخته مىشوند مثل تنه زدن و انداختن كسى. | |||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
نور:100, جهنم:53, الى:53, هذه:53, لعب:47, يوم:47, الذى:43, ف:43, دعع:40, ب:40, خوض:40, التى:40, کون:33, فى:33, کذب:30, يتم:30, لا:30, حضض:27, على:23, دين:23, ذلک:23, طعم:20, هم:20, سکن:17, ل:17, الذين:17, ها:17, رئى:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
{|class="wikitable sortable" | {|class="wikitable sortable" | ||
| خط ۹: | خط ۴۰: | ||
!style="background-color:#cfcfcf;" align="center" |کلمه!!تعداد تکرار در قرآن | !style="background-color:#cfcfcf;" align="center" |کلمه!!تعداد تکرار در قرآن | ||
|- | |- | ||
| | |يُدَعُّونَ || ۱ | ||
|- | |- | ||
|دَعّاً || ۱ | |دَعّاً || ۱ | ||
|- | |- | ||
| | |يَدُعُّ || ۱ | ||
|} | |} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۳:۵۴
تکرار در قرآن: ۳(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
[ماعون:2]، [طور:13] دعّ به معنى دفع شديد است (راغب) «دعّه دعّاً: دفعه دفعاً عنيفاً» و اساس البلاغه نقل شده «دعّ اليتيم» يعنى يتيم را به ظلم و جفا دفع كرد و از خود راند. معنى آيه اوّل چنين است: مكذّب بدين كسى است كه يتيم را به قهر از خود ميراند و به درد او نمىرسد و معنى آيه دوّم آن است مه: به شدّت تمام به آتش جهنّم دفع و انداخته مىشوند مثل تنه زدن و انداختن كسى.
ریشه‌های نزدیک مکانی
نور جهنم الى هذه لعب يوم الذى ف دعع ب خوض التى کون فى کذب يتم لا حضض على دين ذلک طعم هم سکن ل الذين ها رئى
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| يُدَعُّونَ | ۱ |
| دَعّاً | ۱ |
| يَدُعُّ | ۱ |
