ریشه حفف: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
جز (Move page script صفحهٔ ریشه حفف‌ را به ریشه حفف منتقل کرد)
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:


__TOC__
__TOC__
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[ریشه غیر ربط::حفف‌]]
|?نازل شده در سال
|mainlabel=-
|headers=show
|limit=2000
|format=jqplotchart
|charttype=line
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول
|labelaxislabel=سال نزول
|smoothlines=yes
|numbersaxislabel=دفعات تکرار
|distribution=yes
|min=0
|datalabels=value
|distributionsort=none
|ticklabels=yes
|colorscheme=rdbu
|chartlegend=none
}}
=== قاموس قرآن ===
حفّ. احاطه كردن در مجنع گويد: «حَفَّ الْقَوْمُ بِالشَّىْ‏ءِ:اَطافُوابِهِ» و دو جانب شى‏ء را دو حفاف آن گويند گوئى كه آن شى‏ء را احاطه كرده‏اند . در نهج البلاغه خطبه 174 از رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلم نقل مى‏كند: «حُفَّتِ الْجَنَّةُ بِالْمَكارِهِ وَ حُفَّتِ النّارُ بِالشَّهَواتِ» بهشت با مكاره و آتش با شهوات احاطه شده است [كهف:32] براى يكى از آن دو دو باغ از تاك داديم و آن دو را به نخل احاطه كرديم . [زمر:75] يعنى ملائكه را در حاليكه عرش را احاطه كرده‏اند مى‏بينى بيضاوى گويد «من» زايد يا براى ابتدا است ولى بهتر است براى بيان باشد. در الميزان گويد: عرش نقامى است كه اوامر الهى از آن صادر مى‏شود ملائكه در روز قيامت عرش را احاطه مرده و به آن چشم مى‏دوزد و منتظر دستور مى‏مانند و در آن حال تسبيح مى‏گويند. رجوع شود به «عرش» .
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]===
<qcloud htmlpre='ریشه_'>
هما:100, من:95, ب:74, عنب:52, ملک:52, لئک:47, حول:47, جعل:47, عرش:42, جنن:42, الک:42, نخل:42, وحد:36, رئى:36, سبح:36, عمل:36, بين:31, اجر:31, حمد:26, ل:26, نعم:26, زرع:21, ربب:21, احد:21, ف:21, کلتا:21, هم:15, قضى:10, رجل:10
</qcloud>
== کلمات مشتق شده در قرآن ==
== کلمات مشتق شده در قرآن ==
{|class="wikitable sortable"
{|class="wikitable sortable"
خط ۱۱: خط ۴۲:
|حَفَفْنَاهُمَا || ۱  
|حَفَفْنَاهُمَا || ۱  
|-
|-
|حَافِّينَ‌ || ۱  
|حَافِّينَ‌ || ۱  
|}
|}



نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۳:۴۹

تکرار در قرآن: ۲(بار)

لیست کلمات مشتق شده


در حال بارگیری...


قاموس قرآن

حفّ. احاطه كردن در مجنع گويد: «حَفَّ الْقَوْمُ بِالشَّىْ‏ءِ:اَطافُوابِهِ» و دو جانب شى‏ء را دو حفاف آن گويند گوئى كه آن شى‏ء را احاطه كرده‏اند . در نهج البلاغه خطبه 174 از رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلم نقل مى‏كند: «حُفَّتِ الْجَنَّةُ بِالْمَكارِهِ وَ حُفَّتِ النّارُ بِالشَّهَواتِ» بهشت با مكاره و آتش با شهوات احاطه شده است [كهف:32] براى يكى از آن دو دو باغ از تاك داديم و آن دو را به نخل احاطه كرديم . [زمر:75] يعنى ملائكه را در حاليكه عرش را احاطه كرده‏اند مى‏بينى بيضاوى گويد «من» زايد يا براى ابتدا است ولى بهتر است براى بيان باشد. در الميزان گويد: عرش نقامى است كه اوامر الهى از آن صادر مى‏شود ملائكه در روز قيامت عرش را احاطه مرده و به آن چشم مى‏دوزد و منتظر دستور مى‏مانند و در آن حال تسبيح مى‏گويند. رجوع شود به «عرش» .

ریشه‌های نزدیک مکانی

کلمات مشتق شده در قرآن

کلمه تعداد تکرار در قرآن
حَفَفْنَاهُمَا ۱
حَافِّينَ‌ ۱

ریشه‌های مرتبط