سُنّة: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(Added word proximity by QBot) |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/سُنّة | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/سُنّة | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
خط ۴: | خط ۵: | ||
*[[ریشه سنن | سنن]] (۲۱ بار) [[کلمه با ریشه:: سنن| ]] | *[[ریشه سنن | سنن]] (۲۱ بار) [[کلمه با ریشه:: سنن| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
طريقه. رويه [انفال:38] يعنى اگر به عداوت اسلام و رسول خدا صلى اللّه عليه و اله و سلم برگردند طريقه گذشتگان يعنى طريقه و رويه خداوند درباره كفّار ديگر كه هلاكشان كرد، گذشته و روشن شده است. طبرسى گويد: سنّت و طريقه و سيره نظير هم اند. دليل اينكه مراد از سنّت در آيه طريقه خداست آيات ذيل است كه صريحاً به خدا نسبت داده شده است مثل [احزاب:38و62]، [غافر:85]. سنة رسول طريقه اوست جمع سنّت سنن است [آل عمران:137]، [نساء:26]. سنتها و طريقههاى انبياى سلف است و در آيه اول مراد از آن عذاب و هلاك مىباشد. * [فاطر:43] و اين تعبير با مختصر تفاوت در آيه 77 اسراء و 62 احزاب و 23 فتح نيز آمده و همه درباره اهلاك و تعذيب كفّار است و روشن مىكند كه رويه خدا تغييرناپذير است راغب بعضى از آنها را به اصول شرايع حمل كرده ولى آيات در ان زمينه نيستند گرچه اصول شرايع نيز يكسان است. در «حول» از الميزان نقل شد كه تبديل آن است عافيت و نعمت به جاى عذاب گذاشته شود و تحويل آن است كه عذاب مثلا از قوم مستحق به قوم غير مستحق يابد. | |||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, اللّه:65, الْأَوّلِين:50, لا:46, قَد:46, إِلاّ:43, مِن:41, خَلَت:33, فِي:33, الّتِي:27, الّذِين:25, خَلَوْا:23, قَبْل:23, تَجِد:21, نَصِيرا:20, قَلِيلا:20, تَقْتِيلا:20, بَأْسَنَا:19, تَأْتِيَهُم:19, مَن:19, لَه:19, مَضَت:19, قُتّلُوا:19, يَنْظُرُون:18, فَلَن:18, فَقَد:18, قَاتِلُوهُم:18, أَن:18, خِلاَفَک:18, أَو:18, رَأَوْا:18, لَو:18, أُخِذُوا:17, فَرَض:17, فَهَل:17, يَأْتِيَهُم:17, يَلْبَثُون:17, حَتّى:17, وَلِيّا:17, يَعُودُوا:17, فَتَحْنَا:17, لَمّا:17, أَرْسَلْنَا:17, فِيمَا:16, بِه:16, رَبّهُم:16, يَجِدُون:16, مَا:16, لَن:16, إِيمَانُهُم:16, عَلَيْهِم:16, قَبْلَک:16, لِسُنّة:16, الْعَذَاب:16, ثُقِفُوا:16, بِأَهْلِه:16, إِن:16, يَنْفَعُهُم:15, أَيْنَمَا:15, قُبُلا:15, حَرَج:15, إِذا:15, يُؤْمِنُون:15, تَکُون:15, يَسْتَغْفِرُوا:15, بَابا:15, الْمُجْرِمِين:13, عِبَادِه:13, ثُم:13, سَلَف:13, فِتْنَة:13, يَک:13, تَبْدِيلا:13, رُسُلِنَا:13, السّيّئ:13, مَلْعُونِين:13, مِنْهَا:12, فَلَم:12, نُرْسِل:12, النّبِي:12, الْأَدْبَار:12, الْمَکْر:12, مُشْرِکِين:12, کَان:12, السّمَاء:12, قُلُوب:12, الْهُدَى:12, عَلَى:11, خَسِر:11, يَحِيق:11, جَاءَهُم:11, أَمْر:10, إِذ:10, لَهُم:10, هُنَالِک:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::سُنّة]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۲۴
ریشه کلمه
- سنن (۲۱ بار)
قاموس قرآن
طريقه. رويه [انفال:38] يعنى اگر به عداوت اسلام و رسول خدا صلى اللّه عليه و اله و سلم برگردند طريقه گذشتگان يعنى طريقه و رويه خداوند درباره كفّار ديگر كه هلاكشان كرد، گذشته و روشن شده است. طبرسى گويد: سنّت و طريقه و سيره نظير هم اند. دليل اينكه مراد از سنّت در آيه طريقه خداست آيات ذيل است كه صريحاً به خدا نسبت داده شده است مثل [احزاب:38و62]، [غافر:85]. سنة رسول طريقه اوست جمع سنّت سنن است [آل عمران:137]، [نساء:26]. سنتها و طريقههاى انبياى سلف است و در آيه اول مراد از آن عذاب و هلاك مىباشد. * [فاطر:43] و اين تعبير با مختصر تفاوت در آيه 77 اسراء و 62 احزاب و 23 فتح نيز آمده و همه درباره اهلاك و تعذيب كفّار است و روشن مىكند كه رويه خدا تغييرناپذير است راغب بعضى از آنها را به اصول شرايع حمل كرده ولى آيات در ان زمينه نيستند گرچه اصول شرايع نيز يكسان است. در «حول» از الميزان نقل شد كه تبديل آن است عافيت و نعمت به جاى عذاب گذاشته شود و تحويل آن است كه عذاب مثلا از قوم مستحق به قوم غير مستحق يابد.