أَسِفا: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
(Added word proximity by QBot) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/أَسِفا | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/أَسِفا | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
«أَسِف» از مادّه «اسف» آن چنان که «راغب» در «مفردات» مى گوید، به معناى «اندوه» توأم با «خشم» است. | |||
این کلمه گاهى به هر یک از این دو معنا به تنهایى نیز اطلاق مى شود و ریشه اصلى آن این است که انسان شدیداً از چیزى ناراحت شود; طبیعى است اگر این ناراحتى نسبت به افراد زیردست باشد به صورت خشم و نشان دادن عکس العمل خشم آلود ظاهر مى شود. و اگر نسبت به افراد بالادست | |||
و کسانى که تاب مقاومت در برابر آنها نیست، بوده باشد; به شکل اندوه آشکار مى گردد از «ابن عباس» نیز نقل شده که حزن و غضب (اندوه و خشم) یک ریشه دارد اگر چه لفظ آنها مختلف است. | |||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
*[[ریشه اسف | اسف]] (۵ بار) [[کلمه با ریشه:: اسف| ]] | *[[ریشه اسف | اسف]] (۵ بار) [[کلمه با ریشه:: اسف| ]] | ||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
غَضْبَان:100, قَال:100, قَوْمِه:89, إِلَى:79, مُوسَى:68, أَ:58, بِئْسَمَا:47, يَا:47, قَوْم:42, خَلَفْتُمُونِي:42, مِن:36, وَ:36, السّامِرِي:31, لَم:31, فَرَجَع:31, بَعْدِي:31, رَجَع:31, رَبّکُم:26, أَضَلّهُم:26, لَمّا:26, يَعِدْکُم:26, الْخَاسِرِين:21, عَجِلْتُم:21, وَعْدا:15, أَمْر:15, حَسَنا:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::أَسِفا]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۱۹
«أَسِف» از مادّه «اسف» آن چنان که «راغب» در «مفردات» مى گوید، به معناى «اندوه» توأم با «خشم» است. این کلمه گاهى به هر یک از این دو معنا به تنهایى نیز اطلاق مى شود و ریشه اصلى آن این است که انسان شدیداً از چیزى ناراحت شود; طبیعى است اگر این ناراحتى نسبت به افراد زیردست باشد به صورت خشم و نشان دادن عکس العمل خشم آلود ظاهر مى شود. و اگر نسبت به افراد بالادست و کسانى که تاب مقاومت در برابر آنها نیست، بوده باشد; به شکل اندوه آشکار مى گردد از «ابن عباس» نیز نقل شده که حزن و غضب (اندوه و خشم) یک ریشه دارد اگر چه لفظ آنها مختلف است.
ریشه کلمه
- اسف (۵ بار)
کلمات نزدیک مکانی
غَضْبَان قَال قَوْمِه إِلَى مُوسَى أَ بِئْسَمَا يَا قَوْم خَلَفْتُمُونِي مِن وَ السّامِرِي لَم فَرَجَع بَعْدِي رَجَع رَبّکُم أَضَلّهُم لَمّا يَعِدْکُم الْخَاسِرِين عَجِلْتُم وَعْدا أَمْر حَسَنا
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
